Chantez à l'âne, il vous fera des pêts
La petite chanteuse á grand cul.
lundi, janvier 29, 2007
Si vis pacem para bellum
Χτες με αφορμη -ακομα- ενα -αποτυχημενο- ποιημα του fight back, ο lex luthor τα πηρε ασχημα και αρχισαν να ετσακωνουνται.
Στην αρχη στεναχωρηθηκα. Ειπα να γραψω ενα κειμενο απο καρδιας, "Με θλιψη παρακολουθω απο το πρωι δυο απο τους αγαπημενους μου bloggers να μετατρεπουν τα blogs τους σε αρενα ξεκατινιασματος..."
Μετα ειπα πως δε θα assholeιθω γιατι ηταν κατι μεταξυ των δυο ανδρων επιφανων (πασα post ταφος) και γιατι αναρωτηθηκα αν αυτα που θα εγραφα θα ηταν επειδη οντως με ειχε κυριευσει η θλιψη ή επειδη ηθελα να τσιμπησω αναγνωστες.
Ασε που ειχα τις δικες μου αγωνιες, επρεπε να σκεφτω καποιο θεμα πιασιαρικο, χωρις links, και μικρο σε εκταση, να το γραψω, για να αυξησω τις πιθανοτητες να με δω δημοσιευμενη. <--Ουπς, μολις σκεφτηκα μεγαλοφωνως.
Αλλα χτες το βραδυ...το χαμογελο στο προσωπο μου απο το ξε-κα-ρδι-στι-κα επεισοδια της Μαριας η ασχημης και του παρα πεντε (παλιο το κολπο, τα αναφερω για να τσιμπησω κοσμο που κανει google, και επι της ευκαιρια, απαραδεκτοι επεισοδια torrent download και φρουτοποιια,froutopoiia,froutopia) παγωσε πιο γρηγορα και απο τον Χαρισον Φορντ οταν τον βουτηξαν σε καρβονιτη στο Star Wars.
Διαβασα το παραληρημα ενος αρρωστημενου μυαλου. Μουδιασα. (Ειχα ακινητο το ποδι μου πολυ ωρα). Αναρωτηθηκα αν κανει πλακα. Διαβασα ξανα το κειμενο και ειδα πως δεν περιελαμβανε καμια κλεμμενη δικια μου καλη ατακα, οποτε βεβαιωθηκα οτι το κειμενο δεν ειναι αστειο, αρα δεν αστειευεται, αρα σοβαρολογει. Και ειχε ανακατωσει και την Αργυρενια, οτι τον αποκαλει λεει ψοναρα. Το οποιο το κακομοιρο το κοριτσι οτι βλεπει λεει.
Ενιωσα οπως νιωθουν οι δυστυχοι αυτου του κοσμου, τα μοντελα που πεινανε, οι πλουσιοι που εχουν καταθλιψη, η Ατζελινα Τζολι που ποτε δεν θα ειναι σιγουρη αν ο Μπραντ την πλησιασε επειδη ειναι απλα διασημη...Δυστυχως τα ασχημα νεα για μενα δεν τελειωσαν εκει...
Το πρωι εριξα και μια ματια στο blog του αλλου. Καλα του τα λες σκεφτηκα, αλλα συνεχιζοντας να διαβαζω, ειδα οτι ειχε χρησιμοποιησει και αυτος τεχνιεντως το ονομα μου, "Μισιρλου Πατρινος". Ω ποσο τραγικα ειναι τα ατομα, πετανε μεσα ενα Μισιρλου, εξασφαλιζουν μια εκατονταδα clicks και νομιζουν οτι θα την βγαλουν Ζαχαρη (Χριστινα να τη βγαλουν, το ονομα της μανας μου, ολα σε αυτην και την ωορρηξια της την καταλληλη μερα χρωστανε την υπεροχη υπαρξη μου)
Ενιωσα να με κανιβαλιζουν, σαν την κακομοιρα την 12-χρονη Πηγη Φαινιλαλανινη που ειχε πεσει μεσα στο καζανι με τις τσικλοφουσκες. Ειδα το μελλον μου, διασκορπισμενη η ουσια μου παντου στο διαδικτυο, καθε κειμενο της bloggoσφαιρας να γραφει με ψιλα γραμματα, περιεχει Misirlou Oubliez.
Επρεπε να αντιδρασω. Εδεσα την κορδελα στα μαλλια, ακονισα το μαχαιρι μου και καθαρισα με την ακρη του τις βρωμιτσες κατω απο τα νυχια μου και φωναξα μεσα στη νυχτα: This is my war.
Κυριε Back και κυριε Luthor, οι μερες της pax bloggana τελειωσαν.Ετοιμαστειτε να πληρωσετε για την αναστατωση.
Υ.Γ. Και μιας και τα λεμε ολα...
- Μια κυρια-κυρια κωλογρια, μας κοροιδευει μες στα μουτρα μας, διαβαστε αποσπασμα απο προσφατο κειμενο της να φριξετε:
Αι μωρη που θα μας την πεις κιολας τι κανουμε και τι δεν κανουμε στο internet. Και δεν εχεις βαλει και διπλα στα links σου το paparise this που τα σπαει, και μας κανεις και την φιλεναδα. Ουστ. Σε καταλαβαμε και σενα.
- Και οσο για την bitch girl, η οποια και καλα θα φριξει με την διαφημιση που γινεται στο paparise this, εχω να της πω οτι εχουμε φαει στη ΜΑΠΑ το νησι (στο νησι αυτο, στο νησι εκεινο, στο νησι ετουτο,στο νησι, στο νησι, της μανας σου, εγω και συ) . Ψαχνω να βρω εισιτηρια και ξενοδοχεια για το νησι για το τριημερο Καθαρας Δευτερας και μου εχουν δωσει ολοι τα @@ τους, ειναι ολα full. Τι ποιο νησι; Σε ολα. Δεν συγκεκριμενοποιει και εχουν γεμισει τα παντα.
- Χα, numb, παλιοκαθαρμα νομιζες πως θα γλιτωσεις; Ενα θα σου πω, αν μας εχει μεινει κατι κοινο με τον fight back, ειναι η αγαπη μας για την κυρα Θαλεια του ρετιρε και το ξεμπροστιασμα που θελουμε και οι δυο να σου κανουμε, διαδικτυακη νυφιτσα.
- Ευχαριστη εκπληξη αποτελει ο αμμος, νεα αφιξη στην κοσμαρα μας, ο οποιος σωστα σκεφτομενος οτι αν τα βαλει μαζι μου θα του πω "φου ρε!" και θα σκορπισει σαν την σταχτη της Μαριας Καλλας στο Αιγαιο, μου αφιερωσε κειμενο προσφεροντας μου γη και αμμο. Ευγε νεε μου.
vendredi, janvier 26, 2007
Pleased to meet you AGAIN
Please.
Please.
Please.
Please.
Please.
jeudi, janvier 25, 2007
n00b3h
(Προσπαθω να μην το σκεφτομαι)
Το Σαββατο ξεκινησαν οι εργασιες για μια οικοδομη που εχω μελετησει.
Ειναι η πρωτη απο τις οικοδομικες μελετες που εχω κανει και ξεκιναει απο το μηδεν, δεν ειναι προσθηκη οροφου, αλλαγη στεγης, αποπερατωση εργασιων, περιφραξη οικοπεδου, και δεν ξερω γω τι αλλο ολυμπιακων διαστασεων εργο εχω επιβλεψει ως τωρα.
Αρχικα καναμε την κατεδαφιση του παλιου κτιριου. Οπως παντα, αγχωθηκα δυο μερες πριν για το πως θα με αντιμετωπισουν οι....
Συμπληρωστε εσεις την φραση, γιατι ειχα μια διαφωνια με την μανα μου αν το σωστο ειναι μαστορες ή μαστοροι. Κανονικα δεν θα το εκανα θεμα, αλλα τωρα τελευταια εχω μια διαφωνια με τη μανα μου ΚΑΙ για τα γλωσσολογικα. Δυστυχως δεν μπορω να ακουσω τη συμβουλη των Πλεης-Μπο (ναιιιι; πως ειπατεεεε; Πλασιμπο; Ποιοι ειναι αυτοι; Καινουργιοι; Καλοι;) και να κρατηθω στο I.Q. μου (στο ποιο; χαχαχα). Aυτο συμβαινει διοτι χτες που κοιτουσαμε θεατρικες παραστασεις στο ιντερνετ για να της κλεισω εισιτηρια, της λεω "θες να πας να δεις Φιλουμενα Μαρτανο" και μου ειπε "ποια Μαρτανο βρε ορνιο, Μαρτουρανο ειναι," και εχω ανασφαλειες εκτοτε.
...διοτι ειμαι που ειμαι μπουγελοφατσα, ειμαι και τζοβενο, εχω και μαλλι Ταμτα (Νταλιας, Χατζηπαναγη, Βαλντεραμα), ειμαι και ευγενικη και δεν τους τα χωνω (αρχικα) ε, οσο να πεις ο κινδυνος να με παρουν στο ψιλο και να αναγκαστω να ανοιξω το βρωμοστομα μου για να ερθουν στα ισια ειναι μεγαλος.
Τελος παντων τα παιδια που καναν την κατεδαφιση και τις εκσκαφες ειναι ευγενεστατα και ταπεινα, ελπιζω να μην ειπαν και τιποτα που καθησα λογω υπερεντασης ολο το μεροκαματο να τους χαζευω απλα να σκαβουν και να φορτωνουν τα χωματα.
Την αλλη μερα που λετε, πετυχαινω στο εργο τον μπετατζη, και αρχιζουμε συζητηση για το ποτε θα παμε να χαραξουμε.
Αυτες οι συζητησεις μεταξυ των ανθρωπων της οικοδομης, γινονται χωρις να κοιταει ο ενας τον αλλον στα ματια, γιατι κοιταμε το σκαμμα μπροστα μας με βλεμμα αφαιρετικο οτι και καλα φαντασιωνομαστε ηδη το εργο ετοιμο.
Με ρωταει λοιπον, κοιτωντας τις κοτες της απεναντι γειτονισσας, που ριξαμε την μαντρα και φαινονται, να αφησουμε αρμο και στην θεμελιωση;, εγω δεν ειμαι σιγουρη, δεν το δειχνω, του λεω ναι γιατι <κατι που μου φανηκε λογικο> και διοτι <κατι λογικοτερο που το σκεφτηκα ενω ελεγα το κατι που μου φανηκε λογικο> αλλα μισο λεπτο να δω στο αμαξι τα σχεδια, παω στο αμαξι, χωνομαι στο πορτμπαγκαζ για να ψαξω, πληκτρολογιο ενεργοποιηθηκε, πλιτς, προωθ. κλησ. ενεργη, τουυτ, τουυυτ, ναι Νικο;, ελα ρε φιλε σωσε με, ρε συ να βαλω και φελιζολ στη θεμελιωση; ναι βαλε, οκ, τουτ τουτ τουτ, ποπο στην τσαντα μου το ειχα τοση ωρα το σχεδιο, τι χαζη που ειμαι, ναι τι λεγαμε κυρ Κωστα, α ναι να βαλεις φελιζολ γιατι το χω ετσι και στα σχεδια κιολας.
Σημερα προεκυψε η αναγκη να ενισχυθει το εδαφος κατω απο τον παλιο βοθρο, και επελεξα τη λυση του ραντιε πενηντα ποντων, με διπλη σχαρα δωδεκα ανα δεκαπεντε καρε οπως ειπα και στον μαστορα δυο φορες, την μια πριν παω να ψαξω στο πορτμπαγκαζ και την αλλη μετα.
Μετα συναντηθηκα με τον σιδερά τον οποιο δεν ειχα συναντησει ποτε πριν, και αγενεστατα μετα το χαιρω πολυ, το οποιο δεν καλοθυμαμαι αν το ειπε κιολας, και κοιτωντας τις γνωστες κοτες της γειτονισσας (μειον μια, επεσε στο σκαμμα και πλακωθηκε με χωματα η ηλιθια), μου λεει, γιατι εχεις λυπηθει τα σιδερα στη θεμελιωση ρε κοπελια, (ρε κοπελιααα; καλως ηρθες στην μπλακ λιστ μου, βολεψου καπου προχειρα) και εγω αντι να του πω, ακου φιλε να ξερεις οτι σε πολλα εφηβικα δωματια αντι για αιρον μεηντεν ειναι σχεδια απο τους ξυλοτυπους μου κρεμασμενα στους τοιχους, του ειπα απλα, κανε οτι λενε τα σχεδια και ασε εμενα να ανησυχω γι αυτα που ειμαι Η ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ (και αντε γαμησου). Μετα κατι με ρωτησε για το γκρο(ς) μπετο και του εξηγησα και χαζογελασε και ειπε κατι που μεταφραζοταν και καλα, νεος τι παπαριες μας λες, και το κοιταξα με το βλεμμα #218, το οποιο δεν ηξερα οτι διαθετω, αλλα κανει τους αλλους να τους κοβονται τα χαζογελα και του ειπα οτι οταν ερθει εκεινη η ωρα θα του δειξω τι να κανει ακριβως να μην μπερδευεται. Αυτα του τα ειπα, χωρις να χρειαστει να ψαξω στο πορτμπαγκαζ γιατι αν το εκανα θα εβρισκα τα παλουκια που εχω για να παλουκωνω τα ορια των οικοπεδων που μετραω και θα γινοταν μετα ο ανθρωπος-αγροτεμαχιο.
Ειναι η πρωτη απο τις οικοδομικες μελετες που εχω κανει και ξεκιναει απο το μηδεν, δεν ειναι προσθηκη οροφου, αλλαγη στεγης, αποπερατωση εργασιων, περιφραξη οικοπεδου, και δεν ξερω γω τι αλλο ολυμπιακων διαστασεων εργο εχω επιβλεψει ως τωρα.
Αρχικα καναμε την κατεδαφιση του παλιου κτιριου. Οπως παντα, αγχωθηκα δυο μερες πριν για το πως θα με αντιμετωπισουν οι....
Συμπληρωστε εσεις την φραση, γιατι ειχα μια διαφωνια με την μανα μου αν το σωστο ειναι μαστορες ή μαστοροι. Κανονικα δεν θα το εκανα θεμα, αλλα τωρα τελευταια εχω μια διαφωνια με τη μανα μου ΚΑΙ για τα γλωσσολογικα. Δυστυχως δεν μπορω να ακουσω τη συμβουλη των Πλεης-Μπο (ναιιιι; πως ειπατεεεε; Πλασιμπο; Ποιοι ειναι αυτοι; Καινουργιοι; Καλοι;) και να κρατηθω στο I.Q. μου (στο ποιο; χαχαχα). Aυτο συμβαινει διοτι χτες που κοιτουσαμε θεατρικες παραστασεις στο ιντερνετ για να της κλεισω εισιτηρια, της λεω "θες να πας να δεις Φιλουμενα Μαρτανο" και μου ειπε "ποια Μαρτανο βρε ορνιο, Μαρτουρανο ειναι," και εχω ανασφαλειες εκτοτε.
...διοτι ειμαι που ειμαι μπουγελοφατσα, ειμαι και τζοβενο, εχω και μαλλι Ταμτα (Νταλιας, Χατζηπαναγη, Βαλντεραμα), ειμαι και ευγενικη και δεν τους τα χωνω (αρχικα) ε, οσο να πεις ο κινδυνος να με παρουν στο ψιλο και να αναγκαστω να ανοιξω το βρωμοστομα μου για να ερθουν στα ισια ειναι μεγαλος.
Τελος παντων τα παιδια που καναν την κατεδαφιση και τις εκσκαφες ειναι ευγενεστατα και ταπεινα, ελπιζω να μην ειπαν και τιποτα που καθησα λογω υπερεντασης ολο το μεροκαματο να τους χαζευω απλα να σκαβουν και να φορτωνουν τα χωματα.
Την αλλη μερα που λετε, πετυχαινω στο εργο τον μπετατζη, και αρχιζουμε συζητηση για το ποτε θα παμε να χαραξουμε.
Αυτες οι συζητησεις μεταξυ των ανθρωπων της οικοδομης, γινονται χωρις να κοιταει ο ενας τον αλλον στα ματια, γιατι κοιταμε το σκαμμα μπροστα μας με βλεμμα αφαιρετικο οτι και καλα φαντασιωνομαστε ηδη το εργο ετοιμο.
Με ρωταει λοιπον, κοιτωντας τις κοτες της απεναντι γειτονισσας, που ριξαμε την μαντρα και φαινονται, να αφησουμε αρμο και στην θεμελιωση;, εγω δεν ειμαι σιγουρη, δεν το δειχνω, του λεω ναι γιατι <κατι που μου φανηκε λογικο> και διοτι <κατι λογικοτερο που το σκεφτηκα ενω ελεγα το κατι που μου φανηκε λογικο> αλλα μισο λεπτο να δω στο αμαξι τα σχεδια, παω στο αμαξι, χωνομαι στο πορτμπαγκαζ για να ψαξω, πληκτρολογιο ενεργοποιηθηκε, πλιτς, προωθ. κλησ. ενεργη, τουυτ, τουυυτ, ναι Νικο;, ελα ρε φιλε σωσε με, ρε συ να βαλω και φελιζολ στη θεμελιωση; ναι βαλε, οκ, τουτ τουτ τουτ, ποπο στην τσαντα μου το ειχα τοση ωρα το σχεδιο, τι χαζη που ειμαι, ναι τι λεγαμε κυρ Κωστα, α ναι να βαλεις φελιζολ γιατι το χω ετσι και στα σχεδια κιολας.
Σημερα προεκυψε η αναγκη να ενισχυθει το εδαφος κατω απο τον παλιο βοθρο, και επελεξα τη λυση του ραντιε πενηντα ποντων, με διπλη σχαρα δωδεκα ανα δεκαπεντε καρε οπως ειπα και στον μαστορα δυο φορες, την μια πριν παω να ψαξω στο πορτμπαγκαζ και την αλλη μετα.
Μετα συναντηθηκα με τον σιδερά τον οποιο δεν ειχα συναντησει ποτε πριν, και αγενεστατα μετα το χαιρω πολυ, το οποιο δεν καλοθυμαμαι αν το ειπε κιολας, και κοιτωντας τις γνωστες κοτες της γειτονισσας (μειον μια, επεσε στο σκαμμα και πλακωθηκε με χωματα η ηλιθια), μου λεει, γιατι εχεις λυπηθει τα σιδερα στη θεμελιωση ρε κοπελια, (ρε κοπελιααα; καλως ηρθες στην μπλακ λιστ μου, βολεψου καπου προχειρα) και εγω αντι να του πω, ακου φιλε να ξερεις οτι σε πολλα εφηβικα δωματια αντι για αιρον μεηντεν ειναι σχεδια απο τους ξυλοτυπους μου κρεμασμενα στους τοιχους, του ειπα απλα, κανε οτι λενε τα σχεδια και ασε εμενα να ανησυχω γι αυτα που ειμαι Η ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ (και αντε γαμησου). Μετα κατι με ρωτησε για το γκρο(ς) μπετο και του εξηγησα και χαζογελασε και ειπε κατι που μεταφραζοταν και καλα, νεος τι παπαριες μας λες, και το κοιταξα με το βλεμμα #218, το οποιο δεν ηξερα οτι διαθετω, αλλα κανει τους αλλους να τους κοβονται τα χαζογελα και του ειπα οτι οταν ερθει εκεινη η ωρα θα του δειξω τι να κανει ακριβως να μην μπερδευεται. Αυτα του τα ειπα, χωρις να χρειαστει να ψαξω στο πορτμπαγκαζ γιατι αν το εκανα θα εβρισκα τα παλουκια που εχω για να παλουκωνω τα ορια των οικοπεδων που μετραω και θα γινοταν μετα ο ανθρωπος-αγροτεμαχιο.
Αυτα.
mardi, janvier 23, 2007
Τζωρτζινα
Κλεινω τα ματια, ειμαι στο σπιτι μου στον Βολο.
Εχω ανοιξει το τραπεζι και κανουμε εργασια μπετον. Ολη η παρεα μαζεμενη. Αγχωνομαστε, γελαμε, δεν εχει σημασια ειμαστε ολοι μαζι. Κανουμε διαλλειμα (παλι;). Παραγγελνουμε κατι απεξω. Παρε και πατατες τηγανητες για σαλατα, λεει ο Γιαννης, τρωμε και σκαμε, θα σας δειξω μια ασκηση γιογκα για χωνεψη, λεει η Τζωρτζινα, ξαπλωνουμε στο πατωμα, ρε συ δουλευει αυτη η ασκηση, βαριομαστε να συνεχισουμε την εργασια, βρισκω μια μεζουρα που ειχε αφησει η γιαγια μου οταν ηρθε να με δει, την δινω στη Τζωρτζινα, αρχιζει να μας μετραει να δουμε ποιος εχει τα πιο μακρια ποδια.
Μετα ειμαστε στο Αμστερνταμ εκδρομη με τη σχολη, εχει ερθει και ο Δημητρης της μαζι, μαλλον το πανε για σοβαρα, τρωει δουλεμα, ριχνει κιολας, ειναι ερωτευμενοι ομως. Ωραιο ζευγαρι, αγαπημενο, ρουφαει τη ζωη της η Τζωρτζινα, ταξιδευει, κανει γιογκα, πιλατες, ολο περιεργα πραγματα, την χαιρομαι.
Παμε Θεσσαλονικη, εκπαιδευτικη στο λιμανι, ολοι μαζι στο αμαξι, στο δρομο τραγουδαμε, εχει φερει το καινουργιο με τη συναυλια για τον Μπιθικωτση, το ενα τ'αλογο να ειναι ασπρο, χαχα ρε βαλε λιγο Πλουταρχο, ακου πως κανει, σαν λυκοπουλο, καινουουουργια μερα ειπα θα χαραξω, λεμε συνεχεια καινουουουργια μεχρι να φτασουμε και γελαμε, εκπαιδευτικη, ναι καλα, μιση ωρα υποθεση και μετα βολτα στα μαγαζια, μπαινουμε σε ενα δισκαδικο, πηρα το Dark Side of The Moon, εσυ τι εχεις εκει Tζωρτζινα, ρε συ βρηκα το Under a Blood Red Sky, εχει το party girl μεσα, δεν το ξερω, θα το βαλουμε να το ακουσουμε στο αμαξι στο γυρισμο Σοφια, υπεροχο, καθε φορα που το ακουω την σκεφτομαι. Τελειωσαμε τη σχολη, παντρευτηκε τον Δημητρη, ειναι εγκυος.
Η Τζωρτζινα γεννησε χτες αλλα δεν θα δει ποτε το παιδι της, δεν θα κρατησει το χερι του Δημητρη, δεν θα ξαναταξιδεψει, δεν θα ακουσει αλλους δισκους.
Ανοιγω τα ματια, βλεπω θολα, φευγουν δακρυα, ουρλιαζω, δεν ειναι δυνατον αυτο που ακουω, δεν μπορει να συμβαινει, ειναι αδικο ρε, αδικο.
Κλεινω τα ματια, και ειμαι ξανα στο σπιτι μου στον Βολο, στο αμαξι και τραγουδαμε, στο Αμστερνταμ, στο γαμο της Λιας, εκει που με βαζει να ακουσω το τραγουδι για πρωτη φορα.
Κλεινω τα ματια.
Και δεν θελω να τα ανοιξω παλι.
Εχω ανοιξει το τραπεζι και κανουμε εργασια μπετον. Ολη η παρεα μαζεμενη. Αγχωνομαστε, γελαμε, δεν εχει σημασια ειμαστε ολοι μαζι. Κανουμε διαλλειμα (παλι;). Παραγγελνουμε κατι απεξω. Παρε και πατατες τηγανητες για σαλατα, λεει ο Γιαννης, τρωμε και σκαμε, θα σας δειξω μια ασκηση γιογκα για χωνεψη, λεει η Τζωρτζινα, ξαπλωνουμε στο πατωμα, ρε συ δουλευει αυτη η ασκηση, βαριομαστε να συνεχισουμε την εργασια, βρισκω μια μεζουρα που ειχε αφησει η γιαγια μου οταν ηρθε να με δει, την δινω στη Τζωρτζινα, αρχιζει να μας μετραει να δουμε ποιος εχει τα πιο μακρια ποδια.
Μετα ειμαστε στο Αμστερνταμ εκδρομη με τη σχολη, εχει ερθει και ο Δημητρης της μαζι, μαλλον το πανε για σοβαρα, τρωει δουλεμα, ριχνει κιολας, ειναι ερωτευμενοι ομως. Ωραιο ζευγαρι, αγαπημενο, ρουφαει τη ζωη της η Τζωρτζινα, ταξιδευει, κανει γιογκα, πιλατες, ολο περιεργα πραγματα, την χαιρομαι.
Παμε Θεσσαλονικη, εκπαιδευτικη στο λιμανι, ολοι μαζι στο αμαξι, στο δρομο τραγουδαμε, εχει φερει το καινουργιο με τη συναυλια για τον Μπιθικωτση, το ενα τ'αλογο να ειναι ασπρο, χαχα ρε βαλε λιγο Πλουταρχο, ακου πως κανει, σαν λυκοπουλο, καινουουουργια μερα ειπα θα χαραξω, λεμε συνεχεια καινουουουργια μεχρι να φτασουμε και γελαμε, εκπαιδευτικη, ναι καλα, μιση ωρα υποθεση και μετα βολτα στα μαγαζια, μπαινουμε σε ενα δισκαδικο, πηρα το Dark Side of The Moon, εσυ τι εχεις εκει Tζωρτζινα, ρε συ βρηκα το Under a Blood Red Sky, εχει το party girl μεσα, δεν το ξερω, θα το βαλουμε να το ακουσουμε στο αμαξι στο γυρισμο Σοφια, υπεροχο, καθε φορα που το ακουω την σκεφτομαι. Τελειωσαμε τη σχολη, παντρευτηκε τον Δημητρη, ειναι εγκυος.
Η Τζωρτζινα γεννησε χτες αλλα δεν θα δει ποτε το παιδι της, δεν θα κρατησει το χερι του Δημητρη, δεν θα ξαναταξιδεψει, δεν θα ακουσει αλλους δισκους.
Ανοιγω τα ματια, βλεπω θολα, φευγουν δακρυα, ουρλιαζω, δεν ειναι δυνατον αυτο που ακουω, δεν μπορει να συμβαινει, ειναι αδικο ρε, αδικο.
Κλεινω τα ματια, και ειμαι ξανα στο σπιτι μου στον Βολο, στο αμαξι και τραγουδαμε, στο Αμστερνταμ, στο γαμο της Λιας, εκει που με βαζει να ακουσω το τραγουδι για πρωτη φορα.
Κλεινω τα ματια.
Και δεν θελω να τα ανοιξω παλι.
vendredi, janvier 19, 2007
Ο κανονας εχει και εξαιρεσεις.
Αφιερωμενο στον Γιωργο, απο τους πιο ενδιαφεροντες ανθρωπους που εχω γνωρισει
Το αντιθετο του Trial and error: Την δοκιμασα και μου αρεσε.
(*)Ναι δυστυχως σας εχω ασχημα νεα, η αστραγαλολαγνεια ειναι απαγορευμενη σε 10 πολιτειες.
Στην επιστημη μου, μια πολυ βασικη αρχη ειναι το trial and error. Δηλαδη δοκιμαζεις κατι, παρατηρεις τα αποτελεσματα και αν δεν σε ικανοποιει, δοκιμαζεις κατι αλλο μεχρι να καταληξεις στη λυση και το γενικο κανονα.
Το αντιθετο του Trial and error: Την δοκιμασα και μου αρεσε.Για παραδειγμα, το γιοφυρι της Αρτας δεν στεκοταν με τιποτα οποτε οι μελετητες, ειχαν μια καλη ιδεα, αντι να δοκιμασουν πρωτα πιο γερη λασπη, καλυτερη θεμελιωση και αλλα τετοια ουτοπικα, σκεφτηκαν το εξης: Ριξανε απο διπλα στη γυναικα του πρωτομαστορα εναν θεογκομενο εργατη, της πουλησε ερωτα, την παρεσυρε απο κατω με σκοπο να κανουνε κακα λογακια, της ειπε "μισο λεπτο να παω να φρεσκαριστω πισω απο τα πουρναρια", ε και the rest is history. Προεκυψε λοιπον ο κανονας οτι καλο ειναι να κανεις μονο one night stand με πρωτομαστορα και να μην το πηγαινεις σοβαρα για γαμο, γιατι μπορει να καταληξεις περικυκλωμενος απο μπαζα. Οπως ομως καθε κανονας, ετσι κι αυτος εχει και την εξαιρεση του, δηλαδη μπορει να εισαι περικυκλωμενος απο μπαζα και στην περιπτωση που εισαι παικτης στο τηλεπαιχνιδι love generation του star channel.
Αυτα συζητουσα με τον φιλο μου τον Γιωργο, προσπαθωντας να παω την κουβεντα στην επιστημη μου, γιατι ειχα διαβασει κατι ωραια quotes για μηχανικους να του αραδιασω και να φανω πιο εξυπνη απο οτι ειμαι, αλλα αντι να τσιμπησει μετεφερε τη συζητηση στο πως αραγε να εχει προκυψει οτι "ο κανονας εχει και εξαιρεσεις" και με επιασε απροετοιμαστη χωρις κειμενο και ατακες και λουμωσα. Καταφερα να ξεφυγω απο τη δυσκολη θεση και να κερδισω χρονο, λεγοντας του οτι χαιρομαι πολυ για την ερωτηση και οτι την απαντηση μου θα του την εκανα post στο blog μου και θα του το αφιερωνα κιολας (δηλαδη με πιανετε; αναγκαστικα να του πω οτι εχω blog, να φαω 2 ωρες απο τη ζωη μου να του εξηγω τι ειναι τα blogs, ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΚΑΙ ΔΥΟ ΩΡΕΣ ΝΑ ΓΡΑΦΩ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΣΚΕΦΤΕΙ, και ολα αυτα για να μην ριξω τα μουτρα μου και του πω οτι δεν ξερω και φανει οτι δεν ειμαι υπερανθρωπος. Ω ουρανοι! Τι αναγκαζομαι να κανω για να μπορω να πουλαω μουρη...)
Αυτα συζητουσα με τον φιλο μου τον Γιωργο, προσπαθωντας να παω την κουβεντα στην επιστημη μου, γιατι ειχα διαβασει κατι ωραια quotes για μηχανικους να του αραδιασω και να φανω πιο εξυπνη απο οτι ειμαι, αλλα αντι να τσιμπησει μετεφερε τη συζητηση στο πως αραγε να εχει προκυψει οτι "ο κανονας εχει και εξαιρεσεις" και με επιασε απροετοιμαστη χωρις κειμενο και ατακες και λουμωσα. Καταφερα να ξεφυγω απο τη δυσκολη θεση και να κερδισω χρονο, λεγοντας του οτι χαιρομαι πολυ για την ερωτηση και οτι την απαντηση μου θα του την εκανα post στο blog μου και θα του το αφιερωνα κιολας (δηλαδη με πιανετε; αναγκαστικα να του πω οτι εχω blog, να φαω 2 ωρες απο τη ζωη μου να του εξηγω τι ειναι τα blogs, ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΚΑΙ ΔΥΟ ΩΡΕΣ ΝΑ ΓΡΑΦΩ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΣΚΕΦΤΕΙ, και ολα αυτα για να μην ριξω τα μουτρα μου και του πω οτι δεν ξερω και φανει οτι δεν ειμαι υπερανθρωπος. Ω ουρανοι! Τι αναγκαζομαι να κανω για να μπορω να πουλαω μουρη...)
---ΤΕΛΟΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΚΕΙΜΕΝΟΥ---
---ΑΡΧΗ ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑΤΟΣ---
---ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟ ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ---
-ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΣΤΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ Monty Pyhons-
---ΑΡΧΗ ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑΤΟΣ---
---ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟ ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ---
-ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΣΤΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ Monty Pyhons-
---ΣΥΝΕΧΙΖΩ---
Ο ανθρωπος σε μια προσπαθεια να αποκωδικοποιησει τη λειτουργια του κοσμου χρησιμοποιησε τα αντιληπτικα του μεσα (σε αυτη τη παρενθεση κανονικα θα υπηρχε ενα αστειο με την λεξη "αντισυλληπτικα", αν ειχα βρει αυτο το αστειο) για να δημιουργησει ενα πλεγμα απο κανονες που θα αυτοματοποιουσαν τη ζωη του και θα τη διευκολυναν. Προσοχη, δεν μιλαω για νομους, οπως τον νομο του Μερφυ (ο οποιος λεει οτι αν δεν εχεις ξαναπιει μπυρα Murphys, μην το παιξεις μαγκας και την παραγγειλεις σε πρωτο ραντεβου γιατι δεν πινεται με τιποτα και σε καθε γουλια θα κανεις μουτες αηδιας και θα εισαι αποκρουστικος). Διοτοι οι νομοι ειναι πολλες φορες παραλογα προσταγματα, δηλαδη γιατι να μην τρεξεις με παραπανω απο 50χλμ σε ενα αδειο ερημο δρομο, γιατι να μην κλεψεις το αγαπημενο σου cd αφου ετσι κι αλλιως θα το κατεβασεις αργοτερα σε πολυ λογικη τιμη απο καποιο torrent, γιατι να μην κολυμπησεις στα αποβλητα του Τσερνομπιλ αν ετσι νιωθεις, γιατι να μην μπορεις να ικανοποισεις την αστραγαλολαγνεια σου;(*)
Ανακαλυπτουμε κανονες και αυτοι με τη σειρα τους μας αποκαλυπτουν τον μυστηριο τροπο που λειτουργει ο κοσμος. Ομως στη φυση δεν υπαρχει φυσιολογικο, το απολυτως φυσιολογικο ειναι αφυσικο. Εχετε ακουσει ποτε κανενα γειτονα δολοφονου οταν μιλαει στα καναλια να λεει," ε ενταξει φαινοταν κιολας το παιδι, εβριζε οποιον τον ειχε κλεισει με το αμαξι και εφτυνε απο το μπαλκονι σπορακια"; Οχι, ηταν απολυτως φυσιολογικοι (οι εξαιρεσεις υπαρχουν και εδω βεβαια, αλλωστε ειναι και το θεμα του κειμενου).
Με τον ιδιο ακριβως τροπο ο ανθρωπος σεβομενος τη φυση, δημιουργησε μια τεχνητη ανωμαλια σε καθε κανονα και περιελαβε και την εξαιρεση του, διατηρωντας ετσι την παγκοσμια ισορροπια και κυριως καλυπτωντας τον κωλο του σε καθε περιπτωση.
Εγω δυστυχως ειμαι πολυ γροθος. Δεν εχω μακροχρονια μνημη (oubliez; ξεχναω; got it;). Δεν μπορω να δημιουργησω ρουτινες και καθε φορα που καταπιανομαι με το οτιδηποτε ξεκιναω from the scratch (ισως και επειδη εχω απωθημενο να γινω dj). Παρολα αυτα, ολα αυτα τα χρονια εχω ξεπερασει τον εαυτο μου και εχω διδαχτει απο την εμπειρια μου μερικους βασικους κανονες τους οποιους παραθετω ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ, γιατι ας μην ξεχνιομαστε, γι'αυτες γινεται ολος αυτος ο ντορος στο παραπανω σεντονι. Ετσι λοιπον,
Ανακαλυπτουμε κανονες και αυτοι με τη σειρα τους μας αποκαλυπτουν τον μυστηριο τροπο που λειτουργει ο κοσμος. Ομως στη φυση δεν υπαρχει φυσιολογικο, το απολυτως φυσιολογικο ειναι αφυσικο. Εχετε ακουσει ποτε κανενα γειτονα δολοφονου οταν μιλαει στα καναλια να λεει," ε ενταξει φαινοταν κιολας το παιδι, εβριζε οποιον τον ειχε κλεισει με το αμαξι και εφτυνε απο το μπαλκονι σπορακια"; Οχι, ηταν απολυτως φυσιολογικοι (οι εξαιρεσεις υπαρχουν και εδω βεβαια, αλλωστε ειναι και το θεμα του κειμενου).
Με τον ιδιο ακριβως τροπο ο ανθρωπος σεβομενος τη φυση, δημιουργησε μια τεχνητη ανωμαλια σε καθε κανονα και περιελαβε και την εξαιρεση του, διατηρωντας ετσι την παγκοσμια ισορροπια και κυριως καλυπτωντας τον κωλο του σε καθε περιπτωση.
Εγω δυστυχως ειμαι πολυ γροθος. Δεν εχω μακροχρονια μνημη (oubliez; ξεχναω; got it;). Δεν μπορω να δημιουργησω ρουτινες και καθε φορα που καταπιανομαι με το οτιδηποτε ξεκιναω from the scratch (ισως και επειδη εχω απωθημενο να γινω dj). Παρολα αυτα, ολα αυτα τα χρονια εχω ξεπερασει τον εαυτο μου και εχω διδαχτει απο την εμπειρια μου μερικους βασικους κανονες τους οποιους παραθετω ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ, γιατι ας μην ξεχνιομαστε, γι'αυτες γινεται ολος αυτος ο ντορος στο παραπανω σεντονι. Ετσι λοιπον,
- Τα ρολογια στις διαφημισεις δειχνουν καλυτερα οταν οι δεικτες τους ειναι στην ωρα 10.10. Εξαιρεση αποτελουν τα ρολογια με ψηφιακο καντραν.
- Αν χανει σημα το ραδιοφωνο, τοτε ειτε μπαινεις σε τουνελ, ειτε οδηγεις στον Σκαραμαγκα εκει στη στροφη πριν τα διυλιστηρια. Εξαιρεση αποτελει αν ακους ρωσικη ποπ ή τον μουεζινη σου στα βραχεα κυματα.
- Αν εχεις STOP και περιμενεις να σου παραχωρησει ο αλλος οδηγος ευγενικη προτεταιοτητα, αν ο αλλος οδηγος ειναι γυναικα, δεν προκειται να στην παραχωρησει. Εξαιρεση αποτελω εγω που ειμαι καλο παιδι.
- Αν ξεκιναει ΑΥΤΟ το τραγουδι στο ραδιο και θες να βαλεις στοιχημα με την παρεα σου, ποιο απο τα δυο ειναι, να θυμασαι οτι αν ακους NITRO τοτε ειναι αυτο και αν ακους SFERA ειναι αυτο. Εξαιρεση αποτελει αν ακους Derti, οποτε το πιθανοτερο ειναι να ακουσεις το "Εξαιρουνται" της Ατζελας Δημητριου.
- Συνηθως σεφερλιζω (οταν δεν LeslieNielsenιζω) επικινδυνα και κυριολεκτω οταν αναλυω μια λεξη ή προταση και το παραπανω κειμενο ειναι μια εξαιρεση. Δηλαδη εκανα μια σοβαρη αναλυση και δεν ειπα οτι αυτο που πραγματικα εννοει η προταση ειναι πως "ενας χαρακας αποκτα αυτοπεποιθηση οταν φερνει εξαρες". Οχι, δεν το ειπα.
(*)Ναι δυστυχως σας εχω ασχημα νεα, η αστραγαλολαγνεια ειναι απαγορευμενη σε 10 πολιτειες.
lundi, janvier 15, 2007
Costa Alexis
Posted by Alexis:
Θέμα: Επιβιωση Αντικυκλωνα στην Αγγλια-Ευρωπη
Απεσταλμένο: 17/1/2007 10:09μμ
TO ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ GFS ΔΙΝΕΙ:
Εισχωρηση αντικυκλωνα στην βορειοδυτικη ευρωπη απο τις 216 ωρες και μετα με παραλληλη εξασθενιση των χαμηλων στην βορεια αγγλια-σκανδιναβια. Ως συνεπεια θα εχουμε την αλλαγη της κυκλοφοριας στην ευρωπη απο ζωνικη σε μεσημβρινη και την καθοδο ψυχρων αεριων μαζων ειτε στην ιταλια αρχικα,ειτε κατευθειαν στην χωρα μας.
ΤΟ GEM MODEL ΔΙΝΕΙ:
Χαμηλο στην αδριατικη,το gfs στο αιγαιο-δυτικη τουρκια και το ecmwf πουθενα!
Ομως σημασια εχει η συμφωνια 2 μοντελων οτι επιτελους θα παψει αυτη η κατασταση με χαμηλα τερατα στην αγγλια-σκανδιναβια και ο χειμωνας απο τις 21 του μηνα και μετα θα επανελθει στην χωρα μας!!Ειτε με βοριαδες κατευθειαν,ειτε με νοτιαδες αρχικα και υστερα με βοριαδες!Διαβασα σημερα σε ενα βιβλιο μετεωρολογιας μετα απο μια οικογενεια χαμηλων ακουλουθει απο πισω αντικυκλωνας!!Αρα λοιπον μαλλον η ωρα που περιμεναμε ερχετε και ελπιζω σε ψυχρη εισβολη αμεσως και οχι πρωτα νοτιαδες!!
ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ-ΕΜΜΟΝΗ ΑΝΤΙΚΥΚΛΩΝΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ!!ΑΝ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΤΕΙ ΑΥΤΟ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ...
---------------------------------------------------------------------------------------------
Where are you Jerry?
---------------------------------------------------------------------------------------------
ΕΠΙΒΙΩΣΗ... Αν ηξερε καποιος απο επιβιωση αυτος ηταν ο Αλεξης. Ηδη απο την κοιλια της μανας του παλευε για τη ζωη. Μηπως δεν εκανε καταχρησεις η μανα του πριν τον συλλαβει; Κανονικα θα επρεπε να ηταν αλκοολικος, μονιμα μαστουρωμενος και με ερπη των γεννητικων οργανων απο την στιγμη της συλληψης του. 'Η μηπως δεν προσπαθησε τοσες φορες να αποβαλλει οταν εμαθε για την εγκυμοσυνη της η μανα του η Κρυσταλλω (Crista); Δεν χωρουσαν παιδια στην καριερα της. Ειχε παει εξωτερικο να σπουδασει με υποτροφια υπολογιστες, την εποχη που το μονο που μπορουσες να βρεις στο internet, αν εβρισκες internet δηλαδη, ηταν μοναχικοι στρατιωτικοι να κανουν τσατ. Ενα παιδι θα την απασχολουσε να γινει η φοβερη προγραμματιστρια που ηθελε. Τα χρονια περασαν και αρχισε να καταξιωνεται, περηφανευοταν οτι ηταν απο τους πρωτους που αρχισαν να οργωνουν την silicon valley. Ενα παιδι θα ηταν καταστροφη.
Αλλα εκεινο το βραδυ, στο μπαρ Stairway to Heaven (χα, ωραιο ονομα για μπαρ), για πρωτη φορα ενιωσε την γυναικα μεσα της να ουρλιαζει. Δεν μπορεσε να παρει τα ματια της απο πανω του. Παραδωθηκε υπνωτισμενη στα χερια αυτου του αγνωστου, που η ανασα του μυριζε γλυκο μπερμπον και εμεινε να διαγραφει με το δαχτυλο της το τατουαζ του ολο το βραδυ. Το πρωι ξυπνησε πρωτη, ντυθηκε αθορυβα, του εριξε μια τελευταια ματια και ανοιξε την πορτα του δωματιου που ειχαν νοικιασει για το βραδυ, ακριβως πανω απο το μπαρ. Θα εφευγε πρωτη, οπως εκανε παντα. Ομως σημερα...Διστασε... Γυρισε και ψαχουλεψε τα πραγματα του, βρηκε αυτο που ηθελε, "Σε λενε Τζερι Αντερσον" μουρμουρισε, εβαλε το πορτοφολι στη θεση του, και εφυγε για παντα. Σκοτωσε την γυναικα που συνεχιζε να ουρλιαζει μεσα της και εφυγε για παντα....
Posted by Frosty
Απεσταλμένο: 17/1/2007 11:09μμ
nai alla to GEM thn teleutaia psixri eisboli thn xehase sto spiti.........oyte otan egine den thn edeixe!!thimisoy...
--------------------------------------------------------------------------------------------
Let it snow...
--------------------------------------------------------------------------------------------
Προσπαθουσε να θυμηθει μια ευτυχισμενη στιγμη στη ζωη του. Κανεις δεν του ειχε δειξει οτι τον αγαπα, οτι τον νοιαζεται. Παρατημενος να μεγαλωνει μονος του, μεσα σε ψυχρα δωματια με υπολογιστες, να μιλαει τη γλωσσα τους, διατρητος απο συναισθηματα, οπως οι καρτελες που επαιζε μικρος. Μονο αυτη η καλη κυρια, η κυρια Ιρενα, με την βαρια σλαβικη προφορα, τοτε που η μανα του ειχε αναλαβει να στησει τα ηλεκτρονικα συστηματα στο καναλι του αντρα της, του μιλουσε. Του ελεγε για τις δεξιωσεις και τις μεγαλες πρεμιερες, του μιλουσε για την πατριδα της. Και τον νανουριζε με παραμυθια που θα λεγε στα εγγονια της, για θαρραλεους κυνηγους που αψηφουσαν το κρυο και τα χιονια της Ρωσικης στεπας για να σωσουν ολοκληρα χωρια, για τον χιονανθρωπο που τον αγαπησαν τοσο που απεκτησε καρδια, για την Χιονατη. Καπου εκει τον κατελαβε η μαγεια του λευκου πεπλου της φυσης. Να μπορουσε να ξαπλωσει και να τον σκεπασει το χιονι. Να ακουει την σιωπη γυρω του, τις νιφαδες να πεφτουν μια-μια και να τον καλυπτουν, να καλυπτουν τα κενα της καρδιας του που οι ανθρωποι δεν μπορεσαν να γεμισουν. Και το αποφασισε, το χιονι θα γινοταν το παθος του. Μπορει να τον απογοητευε, οταν το περιμενε και δεν ερχοταν, για την ακριβεια ποτε δεν ειχε ερθει, αλλα τουλαχιστον η φυση ηταν χωρις δολο, τον αγνοουσε τυχαια. Ενω οι ανθρωποι παντα το επιδιωκανε να τον αγνοουν, να τον πληγωνουν....
Posted by Alexis:
Απεσταλμένο: 17/1/2007 11:20μμ
Βγαινω μια βολτα προς τα βορεια για ενα ποτο. Θα εχω τα ματια στραμμενα στον ουρανο, με την ελπιδα να δω "κατι"...Εδω εχει 6,9 βαθμους, παμε για το 5αρακι αυριο και το dpi στα 550. Ισως να ειμαι τυχερος σημερα...
---------------------------------------------------------------------------------------------
Where are you Jerry?
---------------------------------------------------------------------------------------------
Ψεμματα ελεγε. Ουτε εξω θα εβγαινε, ειχε χρονια να βγει απο το σπιτι του, η θερμοκρασια ηταν πανω απο τους 40 βαθμους και η υγρασια τον επνιγε. Αλλα ηθελε να ελπιζει, και ηθελε να τον δεχτουν στο φορουμ. Επιτελους να τον δεχτουν καπου... Αλλα αν μαθαιναν οτι ο Alexis δεν ζουσε στα Αππενινα Ορη...αν μαθαιναν οτι ειχε περασει σχεδον ολη του τη ζωη κλεισμενος σε ενα διαμερισμα στην Costa Mesa...
Θέμα: Επιβιωση Αντικυκλωνα στην Αγγλια-ΕυρωπηΑπεσταλμένο: 17/1/2007 10:09μμ
TO ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ GFS ΔΙΝΕΙ:
Εισχωρηση αντικυκλωνα στην βορειοδυτικη ευρωπη απο τις 216 ωρες και μετα με παραλληλη εξασθενιση των χαμηλων στην βορεια αγγλια-σκανδιναβια. Ως συνεπεια θα εχουμε την αλλαγη της κυκλοφοριας στην ευρωπη απο ζωνικη σε μεσημβρινη και την καθοδο ψυχρων αεριων μαζων ειτε στην ιταλια αρχικα,ειτε κατευθειαν στην χωρα μας.
ΤΟ GEM MODEL ΔΙΝΕΙ:
Χαμηλο στην αδριατικη,το gfs στο αιγαιο-δυτικη τουρκια και το ecmwf πουθενα!
Ομως σημασια εχει η συμφωνια 2 μοντελων οτι επιτελους θα παψει αυτη η κατασταση με χαμηλα τερατα στην αγγλια-σκανδιναβια και ο χειμωνας απο τις 21 του μηνα και μετα θα επανελθει στην χωρα μας!!Ειτε με βοριαδες κατευθειαν,ειτε με νοτιαδες αρχικα και υστερα με βοριαδες!Διαβασα σημερα σε ενα βιβλιο μετεωρολογιας μετα απο μια οικογενεια χαμηλων ακουλουθει απο πισω αντικυκλωνας!!Αρα λοιπον μαλλον η ωρα που περιμεναμε ερχετε και ελπιζω σε ψυχρη εισβολη αμεσως και οχι πρωτα νοτιαδες!!
ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ-ΕΜΜΟΝΗ ΑΝΤΙΚΥΚΛΩΝΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ!!ΑΝ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΤΕΙ ΑΥΤΟ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ...
---------------------------------------------------------------------------------------------
Where are you Jerry?
---------------------------------------------------------------------------------------------
ΕΠΙΒΙΩΣΗ... Αν ηξερε καποιος απο επιβιωση αυτος ηταν ο Αλεξης. Ηδη απο την κοιλια της μανας του παλευε για τη ζωη. Μηπως δεν εκανε καταχρησεις η μανα του πριν τον συλλαβει; Κανονικα θα επρεπε να ηταν αλκοολικος, μονιμα μαστουρωμενος και με ερπη των γεννητικων οργανων απο την στιγμη της συλληψης του. 'Η μηπως δεν προσπαθησε τοσες φορες να αποβαλλει οταν εμαθε για την εγκυμοσυνη της η μανα του η Κρυσταλλω (Crista); Δεν χωρουσαν παιδια στην καριερα της. Ειχε παει εξωτερικο να σπουδασει με υποτροφια υπολογιστες, την εποχη που το μονο που μπορουσες να βρεις στο internet, αν εβρισκες internet δηλαδη, ηταν μοναχικοι στρατιωτικοι να κανουν τσατ. Ενα παιδι θα την απασχολουσε να γινει η φοβερη προγραμματιστρια που ηθελε. Τα χρονια περασαν και αρχισε να καταξιωνεται, περηφανευοταν οτι ηταν απο τους πρωτους που αρχισαν να οργωνουν την silicon valley. Ενα παιδι θα ηταν καταστροφη.
Αλλα εκεινο το βραδυ, στο μπαρ Stairway to Heaven (χα, ωραιο ονομα για μπαρ), για πρωτη φορα ενιωσε την γυναικα μεσα της να ουρλιαζει. Δεν μπορεσε να παρει τα ματια της απο πανω του. Παραδωθηκε υπνωτισμενη στα χερια αυτου του αγνωστου, που η ανασα του μυριζε γλυκο μπερμπον και εμεινε να διαγραφει με το δαχτυλο της το τατουαζ του ολο το βραδυ. Το πρωι ξυπνησε πρωτη, ντυθηκε αθορυβα, του εριξε μια τελευταια ματια και ανοιξε την πορτα του δωματιου που ειχαν νοικιασει για το βραδυ, ακριβως πανω απο το μπαρ. Θα εφευγε πρωτη, οπως εκανε παντα. Ομως σημερα...Διστασε... Γυρισε και ψαχουλεψε τα πραγματα του, βρηκε αυτο που ηθελε, "Σε λενε Τζερι Αντερσον" μουρμουρισε, εβαλε το πορτοφολι στη θεση του, και εφυγε για παντα. Σκοτωσε την γυναικα που συνεχιζε να ουρλιαζει μεσα της και εφυγε για παντα....
Posted by Frosty
Απεσταλμένο: 17/1/2007 11:09μμnai alla to GEM thn teleutaia psixri eisboli thn xehase sto spiti.........oyte otan egine den thn edeixe!!thimisoy...
--------------------------------------------------------------------------------------------
Let it snow...
--------------------------------------------------------------------------------------------
Προσπαθουσε να θυμηθει μια ευτυχισμενη στιγμη στη ζωη του. Κανεις δεν του ειχε δειξει οτι τον αγαπα, οτι τον νοιαζεται. Παρατημενος να μεγαλωνει μονος του, μεσα σε ψυχρα δωματια με υπολογιστες, να μιλαει τη γλωσσα τους, διατρητος απο συναισθηματα, οπως οι καρτελες που επαιζε μικρος. Μονο αυτη η καλη κυρια, η κυρια Ιρενα, με την βαρια σλαβικη προφορα, τοτε που η μανα του ειχε αναλαβει να στησει τα ηλεκτρονικα συστηματα στο καναλι του αντρα της, του μιλουσε. Του ελεγε για τις δεξιωσεις και τις μεγαλες πρεμιερες, του μιλουσε για την πατριδα της. Και τον νανουριζε με παραμυθια που θα λεγε στα εγγονια της, για θαρραλεους κυνηγους που αψηφουσαν το κρυο και τα χιονια της Ρωσικης στεπας για να σωσουν ολοκληρα χωρια, για τον χιονανθρωπο που τον αγαπησαν τοσο που απεκτησε καρδια, για την Χιονατη. Καπου εκει τον κατελαβε η μαγεια του λευκου πεπλου της φυσης. Να μπορουσε να ξαπλωσει και να τον σκεπασει το χιονι. Να ακουει την σιωπη γυρω του, τις νιφαδες να πεφτουν μια-μια και να τον καλυπτουν, να καλυπτουν τα κενα της καρδιας του που οι ανθρωποι δεν μπορεσαν να γεμισουν. Και το αποφασισε, το χιονι θα γινοταν το παθος του. Μπορει να τον απογοητευε, οταν το περιμενε και δεν ερχοταν, για την ακριβεια ποτε δεν ειχε ερθει, αλλα τουλαχιστον η φυση ηταν χωρις δολο, τον αγνοουσε τυχαια. Ενω οι ανθρωποι παντα το επιδιωκανε να τον αγνοουν, να τον πληγωνουν....
Posted by Alexis:
Απεσταλμένο: 17/1/2007 11:20μμΒγαινω μια βολτα προς τα βορεια για ενα ποτο. Θα εχω τα ματια στραμμενα στον ουρανο, με την ελπιδα να δω "κατι"...Εδω εχει 6,9 βαθμους, παμε για το 5αρακι αυριο και το dpi στα 550. Ισως να ειμαι τυχερος σημερα...
---------------------------------------------------------------------------------------------
Where are you Jerry?
---------------------------------------------------------------------------------------------
Ψεμματα ελεγε. Ουτε εξω θα εβγαινε, ειχε χρονια να βγει απο το σπιτι του, η θερμοκρασια ηταν πανω απο τους 40 βαθμους και η υγρασια τον επνιγε. Αλλα ηθελε να ελπιζει, και ηθελε να τον δεχτουν στο φορουμ. Επιτελους να τον δεχτουν καπου... Αλλα αν μαθαιναν οτι ο Alexis δεν ζουσε στα Αππενινα Ορη...αν μαθαιναν οτι ειχε περασει σχεδον ολη του τη ζωη κλεισμενος σε ενα διαμερισμα στην Costa Mesa...
mercredi, janvier 10, 2007
Bored (*)
Βαριεμαι. Πολυ. Αφορητα.
Και νιωθω κουρασμενη χωρις λογο. Σαν να εσκαβα το σκηνικο για το συνδρομο της Κινας.
Η κρυα μηχανη της ρουτινας με εχει μαγκωσει για τα καλα στα γραναζια της.
Ειμαι ενα κουφαρι αφημενο να με παρασερνει η πληκτικη καθημερινοτητα.
Γαμωτο δεν ειμαι και καλλιτεχνης να εκτονωσω τα παθη μου με την τεχνη.
Μονο να ταξιδευω θελω.
Ισως τελικα ακολουθησω τη συμβουλη του fight-back, και δοκιμασω την αυτοκτονια, ετσι για την εμπειρια.
Αλλα κυριως, γραφω αυτο το κειμενο γιατι διαπιστωσα οτι εχω γουρουνοποιηθει...
(*)...και οτι καμια φορα τα αγγλικα μου ειναι ανορθογραφα
Και νιωθω κουρασμενη χωρις λογο. Σαν να εσκαβα το σκηνικο για το συνδρομο της Κινας.
Η κρυα μηχανη της ρουτινας με εχει μαγκωσει για τα καλα στα γραναζια της.
Ειμαι ενα κουφαρι αφημενο να με παρασερνει η πληκτικη καθημερινοτητα.
Γαμωτο δεν ειμαι και καλλιτεχνης να εκτονωσω τα παθη μου με την τεχνη.
Μονο να ταξιδευω θελω.
Ισως τελικα ακολουθησω τη συμβουλη του fight-back, και δοκιμασω την αυτοκτονια, ετσι για την εμπειρια.
Αλλα κυριως, γραφω αυτο το κειμενο γιατι διαπιστωσα οτι εχω γουρουνοποιηθει...
(*)...και οτι καμια φορα τα αγγλικα μου ειναι ανορθογραφα
mardi, janvier 02, 2007
Rosebud
Καταλαβαινεις οτι η περιοδος των γιορτων φτανει στο τελος της οταν δεν σου κανει καμια αισθηση η τσοντα στο filmnet με τιτλο "Τα κοριτσια του Santa", ξερεις ποια λεω μωρε, αυτη με υποθεση "Παρακαλουμε ενημερωστε το τημα εξυπηρετησης πελατων για τις δυνατοτητες κλειδωματος της συσκευης", στην οποια βλεπεις εναν τυπα ντυμενο Aη-Βασιλη να βατευει μια κοπελα ντυμενη Miss Αη-Βασιλη διπλα στο χριστουγεννιατικο δεντρο- η οποια Miss Αη-Βασιλη για το καλο της υποληψης του αξιαγαπητου αγιου ελπιζω κατα τ'αλλα να ακολουθει το γνωστο moto "πορνη στο κρεβατι και κυρια στο εργαστηριο παιχνιδιων στον North Pole" αλλιως δεν πρεπει να εχει μεινει νεφρο στα ξωτικα και τον Ρουντολφ-. Καταλαβαινεις οτι οπου να ναι θα αρχισεις να βαριεσαι να κατσεις να ξεστολισεις το δεντρακι σου και να επισκεπτεσαι τον σεξολογο σου γιατι δεν σου προκαλει καμια αισθηση μια τσοντα.
Happy holidays Mr. Santa!Η αληθεια ειναι οτι σκεφτομουν πολλα "γιορτινα" θεματα αυτες τις μερες για τα οποια ηθελα να γραψω. Αλλα δεν κατεληξαν οι σκεψεις αυτες σε κειμενα για πολλους λογους. Κατ αρχας ,διαβασα ενα πολυ ειλικρινες κειμενο, καλα οχι πως εγω γραφω ανακριβειες, αντε ισως να με εχω ψηλωσει 10 ποντους και να εχω φουσκωσει λιγο τις βυζαρες μου αλλα κατα τ'αλλα ειλικρινα γραφω, τελος παντων διαβασα τις σκεψεις μου και ενιωσα πως δεν χρειζοταν να προσθεσω κατι εγω. Εκτος αυτου, ειναι πολυ αργα για να κανω ανασκοπηση της χρονιας που περασε ασε που δεν θα καταφερω να τελειωσω το κειμενο απο τα γελια μολις παω να περιγραψω τα γκομενικα μου, επισης ειναι πολυ κλισε να μιλησω για τις προσδοκιες της χρονιας που ερχεται (στις οποιες περιλαμβανονται ολα αυτα τα τετριμμενα, γυμναστηριο, διαιτα, κοψιμο τσιγαρου κτλ κτλ - μονο οι batteries not included ως συνηθως) και ειναι πολυ λιγο ο,τι και να πω για το ποσο υπεροχα περασα αυτες τις μερες.
Αν ομως επρεπε να γραψω κατι σε λιγες γραμμες (απο αυτες που περισσεψαν απο την πρωτοχρονιατικη για-το-καλο-του-χρονου κοκα), ολες θα μιλουσαν για το ιδιο πραγμα. Για τους υπεροχους ανθρωπους που γνωρισα τη χρονια που εφυγε, που με εκαναν καλυτερη και με απελευθερωσαν, για το ποσο ανυπομονω να κυλησει η ζωη μου να ζουμε μαζι Πρωτοχρονιες, Αποκριες, Πασχαs, (γενικα σκεφτομαι να ασπαστω και αλλες θρησκειες για να εχω περισσοτερες αφορμες γιορτων να τους βλεπω), να περασουμε καλυτερα ή χειροτερα απο τις υπερτατες μερες που εζησα. Γιατι εδω και λιγο καιρο δεν με νοιαζει ο χρονος που κυλαει, οι μερες της ζωης μου ειναι πολυ μικρο τιμημα σε σχεση με αυτο που μου δινεται, η αγαπη των φιλων μου.
Τελειωνοντας το κειμενο αυτο, θελω να πω πως νιωθω σιχαμερη για την παραπανω παραγραφο γιατι κατεληξε μελο, και εγω δεν ειμαι μελο, ουτε καν μελομακαρονο, γιατι αν ημουν θα με ειχα φαει, οπως τα κακομοιρα στη πιατελα στο σαλονι.
Αν ομως επρεπε να γραψω κατι σε λιγες γραμμες (απο αυτες που περισσεψαν απο την πρωτοχρονιατικη για-το-καλο-του-χρονου κοκα), ολες θα μιλουσαν για το ιδιο πραγμα. Για τους υπεροχους ανθρωπους που γνωρισα τη χρονια που εφυγε, που με εκαναν καλυτερη και με απελευθερωσαν, για το ποσο ανυπομονω να κυλησει η ζωη μου να ζουμε μαζι Πρωτοχρονιες, Αποκριες, Πασχαs, (γενικα σκεφτομαι να ασπαστω και αλλες θρησκειες για να εχω περισσοτερες αφορμες γιορτων να τους βλεπω), να περασουμε καλυτερα ή χειροτερα απο τις υπερτατες μερες που εζησα. Γιατι εδω και λιγο καιρο δεν με νοιαζει ο χρονος που κυλαει, οι μερες της ζωης μου ειναι πολυ μικρο τιμημα σε σχεση με αυτο που μου δινεται, η αγαπη των φιλων μου. Τελειωνοντας το κειμενο αυτο, θελω να πω πως νιωθω σιχαμερη για την παραπανω παραγραφο γιατι κατεληξε μελο, και εγω δεν ειμαι μελο, ουτε καν μελομακαρονο, γιατι αν ημουν θα με ειχα φαει, οπως τα κακομοιρα στη πιατελα στο σαλονι.
