Chantez à l'âne, il vous fera des pêts

Τον τελευταιο καιρο, μεσα στο μυαλο μου εχει σχηματιστει αναθεωρητικη Βουλη, αναθεωρω βασικα αρθρα του συνταγματος μου, my constitution, την συσταση μου, πως το λενε. Σκεφτομαι οτι κοντευω τα 27 (τα οποια θεωρω καλη ηλικια και σκοπευω να αραξω σε αυτα κανα πενταρι χρονια) και δεν εχω πολλα σταθερα πραγματα στη ζωη μου. Δουλεια, φιλιες, γκομενοι, ολα ρευστα ακομα, μια πανω μια κατω, και φταιω και γω, ισως μονο εγω, τι ισως ρε Missy, μονο εσυ φταις, σε αυτο. Ενταξει δε θα κουρασω με το τι αλλαγες κανω στην δουλεια μου ή τις φιλιες, εξαλλου και να τα γραψω δε θα τα διαβασει και κανενας αφου ως γνωστον τα γκομενικα ηταν ειναι και θα ειναι νουμερο ενα θεμα αποσπασης ενδιαφεροντος, με την πολιτικη, το ποδοσφαιρο και την παλη μεσα στις λασπες καυτων γυναικων με μπικινι να αποτελουν αποτυχημενες επινοησεις κεντρισματος ενδιαφεροντος.

Αποφασισα λοιπον, μιας και βλεπω οτι η προωρη κλιμακτηριος που περναω (πρωτα η ανεση, δηλαδη φοραμε το ιδιο ζευγαρι σταρακια μεχρι οχι απλως να λιωσουν, αλλα να νιωσω την ασφαλτο να κανει πιλιγκ στη φτερνα) δε βοηθαει στην εξευρεση συντροφου γιατι οπως και να το κανουμε, γαμω τα παιδια ειμαι και χαβαλε, αλλα εχω και γω αναγκες, και αμα δε σε φαντασιωθει και λιγο ο αλλος, ξερεις, ρουφοκαβλετα, μαλακια με καποτα, τετοια, δουλεια δε γινεται. Και επισης το προβλημα το βασικο ειναι οτι διαολε, μου αρεσουν αυτοι που μου αρεσουν και δεν μου αρεσουν αυτοι που αρεσω και γενικα ενα μπερδεμα. Και τελικα δεν ειναι δυνατον εγω, ΕΓΩ, που μπορω να ξεχωρισω μια Εμσιεμ απο δυο οικιστικα τετραγωνα μακρια, εγω, που ισως να ειμαι η εισηγητρια του κανονα μοδας #378 (δε φοραμε ταυτοχρονα πτι καρο καλτσες και μελανζε λαχουρ παντελονι ιππασιας οταν μας εχει καλεσμενους για γευμα ο λορδος Ασλιγκτον του Στραφολντσαηρ) να μην δειχνω το στυλ μου απο ανασφαλεια, απο βαρεμαρα, απο οτιδηποτε.

Ετσι λοιπον, ξεκινησα αλλαγη γκαρνταρομπας. Αγορασα το πρωτο μου λιτολ μπλακ ντρες προχτες, κατι καλτσες μεχρι το γονατο απο αυτες τις μπουρδελιαρες που φοριουνται με ζαρντινιερες (ή ζαρτιερες το λενε; Διαολε, παλι θα καταληξω να ποτιζω εσωρουχα και να χω μπουκαμβιλιες στο μπουτι.) και ημουν ΔΑΤ ΚΛΟΟΥΖ να παρω και κοκκινη λουστρινε γοβα. ΔΑΤ ΚΛΟΟΥΖ ΟΜΩΣ ΜΑΓΚΕΣ, ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΣΕ ΤΙ ΦΑΣΗ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΜΙΛΑΜΕ;

Και τωρα ολα αυτα θα τα φορεσω αυριο εκει και θα περασω καλα με τους φιλους μου και θα γουσταρουμε.

Εντωμεταξυ θυμηθηκα γιατι μου ηρθε αυτος ο τιτλος για το κειμενο χτες βραδυ, ειναι γιατι μολις τελειωσε ο Λαζοπουλος, του οποιου την εκπομπη ειδα για πρωτη φορα, νταξ συμπατίκ, δεν ειναι αυτο το θεμα μου ομως, αλλαξα καναλι και επεσα στους τιτλους τελους ενος ριαλιτι του μεγκα με κατι χοντρουληδες που περπατανε, την υπαρξη του οποιου ριαλιτι επισης αγνοουσα. Και επαιζε ενα τραγουδι του Κραουνακη και μετα σκεφτηκα οτι τους χοντρους τους εχουν ολοι για τον χαβαλε σε αυτη τη χωρα και πως μου ρθε μετα το σε θελω και εχω κουραστει που το χει γραψει ο Κραουνακης και το λεγε η Μοσχολιου και ραγιζαν τα μπετα, το βαλα και να το ακουσω που το εχω δυο φορες το σιντι προσφορα με το Διφωνο προ 8-ετιας, και ραγισε και η καρδουλαμ αλλα δεν ειχε σπασει τελειως, της εμελλε να ακουσει και αλλα την επομενη και εκει να δεις τι ακουσα η γυναικα, απο τον Σταματη στην Πεγκη γυρισε το ρεπερτοριο, τι θ'ακουσω ακομα απο σενα απορω -και απο σιγμα-, τα περιμενα ολα ομως οχι και αυτο, ρε συ σαν πολυ μεγαλη δεν εχει βγει αυτη η προταση, α κατσε να βαλω ενα καλο που μου πε ο Μαρκος εδω να ανταμειξω οποιον εφτασε σε αυτο το σημειο, πως λεγεται ο αγιος που ειναι ο προστατης των αιλουροειδων; Ο Αη of the tiger.

Σκεφτηκα λοιπον καθως ξαπλωσα, οτι οταν πεθανει ο Λαζοπουλος θα γινει λαικο προσκυνημα, σαν τοτε με τον Γεννηματα και τον Τριτση και τον Ριτσο και αναρωτηθηκα για ποιους αλλους θα γινοταν λαικο προσκυνημα αμα πεθαιναν, για τον Θοδωρακη να ναι καλα ο ανθρωπος, αυτος ομως ξερω πως δεν θα πεθανει αν δεν τον δω ζωντανα σε συναυλια να διευθυνει, γι αυτο καθε καλοκαιρι αναβαλλω να παω σε κονσερτο του. Και καλα απο αυτους που ξερω ηδη, αυτοι που στο μελλον θα ειναι σπουδαιοι; Που ειναι σειρουλα με μενα και δεν ξερω ποιοι ειναι διαολε να παω να τους πιασω κουβεντα, να τους πιασω γκομενους, να ειμαι στο κεντρο των εξελιξεων; Δηλαδη, ο Ιαν Κερτις ας πουμε, ακομα και σημερα ακουμε τους στιχους ενος 23χρονου που θα μπορουσε να ειναι ο πατερας μας, ποιος τον ηξερε τοτε να παει να πιει μια μπυρα μαζι του να του πει, πες μου ρε Ιαν τι σε προβληματιζει διαολε, να τη βρουμε την ακρη και μην ανησυχεις οσο υπαρχει μπυρα ολα θα πανε καλα. Καπως μου το πε ο Σαφας αυτο ετσι πιο επιστημονικα, με κατι audio books που ελεγε κατι ενας φιλοσοφος οτι το παρον δεν μπορουμε να το συλλαβουμε στις πραγματικες του διαστασεις και δεν συνειδητοποιουμε τις εξελιξεις οταν γινονται και κατι αλλα, αλλα δεν τα θυμαμαι, θα τον ξαναρωτησω και θα επανελθω.

Μετα ξαπλωσα και για να μην αρχισω παλι σκεψεις σκεψεις σκεψεις για ολα, ειπα να διαβασω για κανα μισαωρακι ενα βιβλιο που αγορασα επειδη δεν ηξερα τι να κανω με τις κοκκινες γοβες και ηθελα να κερδισω χρονο να το σκεφτω, οποτε και χωθηκα στο βιβλιοπωλειο. Καλα εντελως παρενθετικα, μολις μπηκα εκει μεσα, ξεχασα γοβες, στριγκακια, την καινουργια τη λογκσαμπ τη τσαντα με το καρο το σκωτσεζικο και την σταμπα που εχει εξαντληθει και ποπο συμφορα, τα ξεχασα ολα.

Αρχισα να διαβαζω. Πρωτη γραμμη, δευτερη, τρανταζομαι, απο τα γελια, δυο ωρες μετα εξακολουθω να κανω το ιδιο, σηκωνομαι, στελνω στον Μητσο, ρε Μητσο τι ειναι τουτος ρε που διαβαζω εχω λιωσει σου λεω. Το πρωι βρηκα μηνυμα στο κινητο μου, "Καλα ρε Missy, δεν ειπαμε οτι πηγες για αγορες ρουχων; Εισαι αξιο τεκνο του Γουντι. Τωρα θα γινεις ακομα πιο πνευματωδεις;"

Αυτο που θα ηθελα να του απαντησω αν δεν με ειχε παρει ο υπνος, το οποιο τελικα ειναι το ρεζουμε ολου αυτου του κατεβατου, ειναι οτι ο ακρατος βερμπαλισμος μου, η ακατασχετη και ασυναρτητη μπουρδολογια, η αλογιστη χρηση λεκτικων λαβυρινθων, ολα αυτα, για μενα, ειναι το μικρο μαυρο φορεμα του νου μου.

Και αυτο που διαβασες φιλε, ειναι για παρτη σου.

Ηρθε η στιγμη να παραδεχτω δημοσια, οτι για πολλα χρονια, και μεχρι πριν λιγα λεπτα, οταν αντικριζα τη λεξη "layout" πιστευα πως αυτη προφερεται λαγιούτ και δεν εκανα αυτοματα την συνδεση οτι τελικα η λεξη ειναι η ιδια, η γνωστη στον υπολοιπο πλανητη ως λεη-αουτ. Εξευτελιστικο τουλαχιστον, το να το παραδεχομαι.