Chantez à l'âne, il vous fera des pêts

----------------------------------------------------------------------------------------------

Εβαλε το βρακι του. Αθορυβα πηγε στο μπανιο, πλυθηκε τοπικα στα λαγονια με τις σταγονες τις μισανοιχτης βρυσης, φορεσε το παντελονι του και ευχηθηκε οι ατελειωτες ωρες ψωλαρισματος στο καψιμι της ΔΑΝ Αγιου Ευστρατιου (σχεδον εκλαψε ενω θυμηθηκε το 286 Ταγμα Πεζικού Λημνου) να του ειχαν αφησει υποσυνειδητα την ικανοτητα των κομαντο στην αθορυβη εξοδο. Ολα εγιναν οπως επρεπε, αλλα ενω περιμενε το ασανσερ, μια νυσταγμενη φατσα ξεπροβαλλε στην πορτα. Η τελευταια του κατακτηση. Η φατσα της. Ενα μειγμα απο αδιαφορο κοριτσι στην εφηβεια του και αδιαφορο κοριτσι στην εφηβεια του με προπολεμικα γυαλια και σπυρακια.

"Πας καπου;"

"Ναι εχει ερθει ενας φιλος μου απο Βολο, ο Σαφας, και θα φυγει αυριο το πρωι, λεω να περασω να τον δω. Δεν ηθελα να σε ξυπνησω."

"Ενταξει. Τηλεφωνησε μου."

Η πορτα εκλεισε βυθιζοντας αυτην στο ελεγχομενο κλιματισμο του διαμερισματος της και αυτον στον ελεγχομενο προβληματισμο του τι της ειχε βρει. Η απαντηση ειχε ερθει μεχρι να ερθει και το κουβουκλιο του ασανσερ. Τιποτα.

----------------------------------------------------------------------------------------------

"Ντολορες τι, λεγεται αυτη ειπαμε;"

"Να πληρωνες για να μαθεις ρε μαλακα."

"Αντε γαμησου ρε μαλακα Σαφα, εγω φταιω που σε φερα εδω πανω."

"Δε μας εφερες εσυ, ο κωλος αυτης της αξιαγαμητης ιντι γκομενας που ρωτησαμε πως ανεβαινουν στα βραχακια και μας ειπε να την ακολουθησουμε μας εφερε."

"Ενταξει γαμησου, το ιδιο κανει. Δως μου λιγο την φωτια σου."

"Μισο μαλακα, χτυπαει το κινητο μου. Πουστη μου δεν εχω μπαταρια, ναι; Ελα ποιος; Αρχιδια, εκλεισε. Ελα παρε."

Με τον αναπτηρα αναμενο χαζεψε απο κατω το πληθος.

Καλα ακουγοταν και απο δω πανω.

"Μαλακα ακου, λεει το linger."

Δεν ακουσε, ο αναπτηρας εκεινη την στιγμη του εκαψε το δαχτυλο και τον πεταξε, το στριφτο του επεσε απο το στομα του και κατρακυλησε και αυτο στο γκρεμο. Τιποτα δεν πηγαινε καλα.

----------------------------------------------------------------------------------------------

Εβαζε το ξυπνητηρι να χτυπαει καθε πεντε λεπτα. Με το που το εκλεινε καθε φορα, ονειρευοταν ακριβως την ιδια εικονα. Αυτον ξαπλωμενο διπλα της, τις τρεις ασπρες τριχες στο στερνο του, τα χερια του, σκατα, τα παντα, τον ηθελε ακομα, ποιον κοροιδευε. Ηξερε πως αν αφηνοταν στον υπνο της, το μυαλο της θα ξεφευγε απο αυτον και θα σπαταλουσε χρονο απο τα ονειρα της να ξαναζει την ημερα της στο γραφειο, να βλεπει να της βγαζουν δοντια και να απορει τι σημαινει αν δεις σκυλο με φραουλες με μπλε σαντιγι. Μετα, οταν εξαντλησε καθε περιθωριο χρονου, σηκωθηκε, ετοιμαστηκε και ανεβηκε Λυκαβηττο για τη συναυλια.

----------------------------------------------------------------------------------------------

"Ελα; Σαφα; Που εισαι; Δεν σε ακουω καλα, Σαφα; Σαφα;"

...Things wouldnt be so confused
And I wouldnt feel so used
But you always really knew
I just wanna be with you...

Κοιταξε ψηλα, προς τα βραχια. Δεν ειχε ανεβει ποτε εκει. Ηθελε σημερα αλλα κανενας απο την παρεα δεν ακολουθησε. Θελαν εισιτηριο.

...And Im in so deep
You know Im such a fool for you
You got me wrapped around your finger...

Που να ηταν τωρα αυτος; Σκατα. Τι μαλακας. Δεν εβλεπε μπροστα του.

Προσπαθησε να ξαναπαρει τον Σαφα. Ηθελε να του βαλει το αγαπημενο του τραγουδι. Τιποτα. Κλειστο.

"Που να γυρναει κι αυτος;"

Εστρεψε τα ματια της πανω σε αυτους στα βραχια. Ξαφνικα ειδε ενα φως να αναβει εκει ψηλα. Θυμηθηκε πως σημερα το απογευμα ενω οδηγουσε ειχε δει την στιγμη που ανοιγουν τα φωτα στους δρομους. Το φως εσβησε. Ενιωσε ευτυχισμενη. Ολα θα πηγαιναν καλα.

...Do you have to let it linger...

Καθε χρονο την παταω με τις διακοπες. Παμε διακοπες οικογενειακως, εγω, τα διδυμα, ο μπαμπας μου ο Γιωρικας και η *μαμα* μου, οι οποιες επειδη ο καθενας τους καταγεται απο τρια γεωγραφικα διαμερισματα της χωρας, καταληγει πανελλαδικη τουρνε, οπως αυτες που κανει σε ολη την Ελλαδα απο πανηγυρι σε πανηγυρι αυτη η γρια η Καλομοιρα που τραγουδαει νησιωτικα με αγγλικη προφορα. Εχω μαζεψει εγω χαρτζιλικι ολο το χειμωνα απο κατι δουλειες του ποδαριου, οι οποιες επικεντρωνονται στην εξης μια, να τυπωνω τις φωτογραφιες που τραβαει ο πατερας μου καθε μερα, μιλαμε για πληρη απασχοληση οχταωρη οχι αστεια. Και θελω να βγω και να τα φαω οπως θελω. Ελα ομως που εχω τον μπαμπα που θελει να ειμαι χρησιμος στην κοινωνια και τετοια και μου λεει να τα επενδυσεις τα λεφτα σου καπου καλα, μην πας να παιξεις ηλεκτρονικα, να πας να φας κανα σουβλακι. Μου λεει και το ακραδαντο επιχειρημα οτι αυτο θα αρεσει στα κοριτσια γιατι ο ερωτας περναει στο στομαχι που λεγανε και στον Μεσαιωνα. Βεβαια νομιζω πως ξεχναει να μου πει κατι, το οποιο υποπτευομαι εχει να κανει με την ποσοτητα τζατζικιου και κρεμμυδιου που περιεχουν τα σουβλακια.

Πηγα με την Κατερινα, την σταθερη μου σχεση απο την πρωτη δημοτικου, την οποια θα παντρευτω και θα κανουμε πολλα παιδια και εγω θα δουλευω σαν τρελλος αλλα παντα θα βρισκω χρονο για την οικογενεια μου, πηγαμε λοιπον, σε μια εκθεση παιδικων ζωγραφιων το σαββατοκυριακο, μαζι με αλλο ενα φιλικο ζευγαρι απο το αλλο τμημα το βητα-δυο, τον μπαμπακη μου, τη μαμα μου και τους γονεις των παιδιων. Χαρηκα παρα πολυ, γιατι ο μπαμπας μου στεκοταν σε καθε ζωγραφια και εκανε σχολια για την καθεμια απο αυτες και καμαρωνα σα γυφτικο σκερπανι. Ειμαι πολυ περηφανος για τον πατερα μου. Και καθε στιγμη που ξεκλεβω απο τα αγγλικα ή το ταε-κβο-ντο για να την περασω μαζι του με γεμιζει με χαρα. Τον καμαρωνω κρυφα καθως προσπαθει να χτυπησει σαντιγι οταν μαγειρευουμε. Ναι μαλιστα! Σαντιγι! Μονος του!

posted by yokas

Τι ειδαν τα ματια μας παλι αυτο το Σαββατοκυριακο;

Ρωσια. Μεχρι να καταλαβω οτι ηταν δυο και οχι μια, ειχα ηδη πει στη μαμα μου να μου κλεισει ραντεβου στον οφθαλμιατρο.

Ουκρανια. Ο Ελβις ζει, παλιμπαιδιζει και κανει παρεα με χορευτριες σκυλαδικου. Τρε μπαναλ και το χορευτικο και η συλληψη. Πολυ δευτερο.

Αγγλια. Απορω ποιος ειχε την φαεινη ιδεα να στειλει τον προεδρο της παραταξης της ΔΑΠ του τριτου δημοτικου σχολειου Πολιτειας.

Ρουμανια. Οκ! Οκ! Μετανοω! Θα μαθω απεξω την πασχαλινη προσευχη και αυριο θα ΠΡΟΣΦΕΡΘΩ στην πρωινη προσευχη να την πω εγω! Μη μου ριξεις κεραυνο μονο!

posted by katerinakee


xpsilikaltsou

Κοιτα δοξες η ψιλικαλτσου!

Χτες πηγα και φωτογραφηθηκα για το εξωφυλλο του παιδικου μου δισκου. Η συλληψη του εξωφυλλου ειναι του μπαμπα μου και οι αντιρρησεις ειναι της μαμας μου. Μου δωσανε ευχη και καταρα να μη γινω λεει σαν τον Σαντικαη, δεν ξερω ποιος ειναι αυτος, αλλα πρεπει να ειναι κατι πολυ δυσαρεστο, γιατι ειχαν και οι δυο τρομο στα ματια τους. Δεν ξερουν οτι εχω πλανο στη ζωη μου, θα το κανω για λιγα χρονια ακομα και μετα θα παντρευτω τον Γιαννη, που τα εχουμε απο τοτε που ημασταν εμβρυα. Βεβαια αυτο δεν το ξερουν οι γονεις μου αλλα ειναι ασφαλες να το γραφω εδω, σιγα ποιες οι πιθανοτητες να ανακαλυψουν οτι εχω blog. Επισης, ασχετο, σημερα ειχαμε μαθημα λεει στους υπολογιστες πως σβηνει το history απο τον explorer, αλλα εγω εκανα κοπανα και πηγα να παιξω μπαλλα. Ελπιζω να μην ηταν τιποτα σημαντικο.

Posted by ψιλικαλτσου

Η δαιμονια blogger Misirlou Oubliez στην προσπαθεια της να βρει το password του παλιου της blog, απετυχε για αλλη μια φορα. ΑΛΛΑ! πατησε κατι κουμπια και μεταφερθηκε μια δεκαετια μπροστα, 15 Ιουνιου 2017, και αντι να μπει σε κανα site με ρετρο αποτελεσματα κληρωσεων jocker, δεν αντισταθηκε στον πειρασμο και εριξε μια ματια σε ενα aggregator. Εκει ειδε με ενδιαφερον οτι οι παλιοι αγαπημενοι της Bloggers εχουν κανει παιδια, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ BLOG! Για να δουμε τι λενε αυτοι οι junior-bloggers, μοιασαν καθολου στους γονεις τους; Ιδου τα κειμενα τους...

Εδω το πρωτο μερος

1. Διεστραμμενα children toys

2. Ρετρο κειμενο απο το 2005 για τα παγωτα. Απο ενα Blog Που λεγοταν παλαβομαρες.

3. To ανακαλυψα προσφατα αυτο το καρτουν. Ουτε στην εποχη του ηταν πολυ γνωστο αλλα εναι φοβερα σουρεαλιστικο. Sheep in the big city στην Wikipedia. Eδω μερικα clips.

4. ΜΟΛΙΣ ΤΟ ΕΜΑΘΑ! Η Λουρδη Μαρια Τσικονε Λεον ερχεται στην Ελλαδα για συναυλια!!

5. Το μεγαλυτερο παιδικο μουσειο του Κοσμου στην Ιντιαναπολη φιλοξενει εργα ελληνων μικρων ζωγραφων στην εκθεση του "εγω και οι σαπουνοφουσκες!" Εδω ενα εκθεμα απο παλιοτερη εκθεση με θεμα Χριστουγεννιατικα στολιδια απο ολο τον κοσμο. Ο Αγιος Βασιλης Μαυρος!
6. Ευκαιρια για διακοπες! Μαθετε Αγγλικα στην Μαλτα κανοντας διακοπες!

7. Strip generator. Φτιαχνω το δικο μου κομικ στο διαλλειμα.

8. Ενα νεο blog με καλλιτεχνικα που μου αρεσει
ekei-pou-einai-ta-avga-tou-mpampa-alla-einai-kakia-leksi-kai-den-kanei-na-tin-pw-media.blogspot.com
Ο μπαμπας μου μολις το εμαθε γελασε γιατι μου ειπε οτι ειχαν και οι γονεις τους ενα αντιστοιχο blog παλια. Μου φαινεται πολυ περιεργο, οι γονεις μας να ασχολιουνται με τετοια πραγματα. Αυτα ειναι για παιδια.

9. Η εξαφανιση της Ντοροθι Σνοτ. Ηθελα να αγορασω και ενα αλλο του ιδιου συγγραφεα αλλα μου το αρπαξε ο μπαμπας απο τα χερια. Γιατι αραγε;

10. Αλογακι νερου που επιπλεει!


Τι αλλο θα σκεφτουν!






















11. ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!

posted by dekaena

Χτες ειχε γενεθλια ο θειος μου. Ειχε μαζευτει ολο το σοι και ολη η γειτονια εκει περα. Μιλαμε για μεγαλη τρελλα οχι αστεια, ο παππους μου στον κοσμο του, του μιλουσα τιποτα, του ειπα παππου εχω παρει 5 στα μαθηματικα με επιασε ο δασκαλος να καπνιζω μαριχουανα στο διαλλειμα και εχω δειξει τα τζιτζα μου στον Μανωλακη το γιο του χασαπη. Μουγκρισε και μου ειπε οριστε παρε 5 ευρω να παρεις παγωτο που θες. Η μαμα μου μεσα στην τρελλα της, μια να γελαει μια να κλαιει, αλλα κυριως να γελαει και οταν κλαιει να κλαιει απο τα γελια, μας ανακοινωσε οτι φευγουμε γυρο Πελοποννησου αυριο τα ξημερωματα, αμαν αυτα τα απροβλεπτα της, ολο τετοια κανει, οπως περσι στα γενεθλια μου που με πηγε σαφαρι κοκοφοινικα στην ακτη Ελεφαντοστου για δωρο. Πηραμε και τους βαθμους μας σημερα και χαρηκε γιατι ειμαι καλη και η δασκαλα μας ειπε οτι ειμαι πολυ επικοιωνιακη και οτι ακουω τα προβληματα απο ολα τα παιδια και δε με εχει δει ο ηλιος φετος γιατι στα διαλλειματα καθομαι μεσα και αναλυω καταστασεις, πως να πει η κρουσιλα τζουνιορ στη μαμα της οτι πατωσε στο διαγωνισμα, πως να χωρισει ευγενικα η τσαρτι τζουνιορ και αν πρεπει να επιστρεψει τα δωρα που της εχει κανει (δυο μπουγελοφατσες και ενα πλεημομπιλ) πισω και τετοια. Θα βουτηξω το χερι μου στο παγωτο το λιωμενο που εχει μεινει μια μερα εξω απο το ψυγειο που ειναι η αγαπημενη μου αισθηση και θα παω να ετοιμασω τα πραγματα για αυριο το πρωι. Και επιτελους φετος θα μαθω να κανω μπανιο χωρις μπρατσακια. Αν θελω μπορω!

Posted by χρυσενια

1279 comments so far

Χτες πηγα σε κατι βαφτησια και πολυ χαρηκα. Μετα ομως αρχισα να σκεφτομαι, οτι θελω ενα αδερφακι. Αναρωτηθηκα αν θα με κανει καλυτερο ανθρωπο να μαθω να μοιραζομαι τα παιχνιδια. Ξερω πως τα περισσοτερα ατομα γυρω μου σκεφτονται διαφορετικα, που να καθεσαι να μοιραζεσαι πλεημομπιλ. Αλλα πραγματικα δεν εχω και πολυ εποαφη με αυτους. Εννοω ισως να φταιει που ακουγα radiohead απο τη κοιλια της μανας μου αλλα τα βλεπω αλλιως τα πραγματα. Καλυτερα να σταματησω εδω ομως, δε μου αρεσουν οι εξομολογησεις. Παω να πεισω τον μπαμπα μου να μου κανει αδερφακι. Πως;
Θα του βαλω να ακουσει το αγαπημενο του τραγουδι...

Η δαιμονια blogger Misirlou Oubliez στην προσπαθεια της να βρει το password του παλιου της blog, απετυχε για αλλη μια φορα. ΑΛΛΑ! πατησε κατι κουμπια και μεταφερθηκε μια δεκαετια μπροστα, 15 Ιουνιου 2017, και αντι να μπει σε κανα site με ρετρο αποτελεσματα κληρωσεων jocker, δεν αντισταθηκε στον πειρασμο και εριξε μια ματια σε ενα aggregator. Εκει ειδε με ενδιαφερον οτι οι παλιοι αγαπημενοι της Bloggers εχουν κανει παιδια, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ BLOG! Για να δουμε τι λενε αυτοι οι junior-bloggers, μοιασαν καθολου στους γονεις τους; Ιδου τα κειμενα τους...

Στο προαυλιο του σχολειου μεχρι τις 20 Ιουνιου.

Σημερα ολη μερα ο πατερας ακουγε Pearl Jam. To θεαμα της φαλακρας του να γυαλιζει απο τον ιδρωτα ενω χορευε σα μανιακος μου προκαλεσε γελιο. Εβαλα στα αυτια το i-pod μου και βυθιστηκα στη μουσικη των "ζουζουνιων". "Αλφα-αλφα-αλφα/ το πρωτο γραμμα ειναι αλφα/ ποσες λεξεις ξεκινουν με αλφα/ αλφα-αλφα-αλφα". Εκλεισα τα ματια και ονειρευτηκα τη Αρετη, τοτε που ολα ηταν αθωα, στον παιδικο σταθμο που επαιζα με τις μπουκλες της και την λερωνα με λασπη. Αρετη, μια λεξη που ξεκιναει απο αλφα, η καλυτερη.

δημοσιευτηκε στο blog του poli junior στις 3-11-2014 comments 2

posted by kalamesigxwreisjr


gogonutska8arismenagiatonfovominpnigeitopaidi

Το πρωτο απο αριστερα, ας του πει καποιος οτι το layering εχει παψει να ειναι μοδα εδω και 20 χρονια. Για το νουμερο δυο, τι να πρωτοπω, το αθλιο κολαν; Το λευκο σαμπω; Ας την κρινει η ιστορια... Ενταξει το νουμερο τρια καλα το παει αλλα τιποτα ιδιαιτερο. Οπως και το νουμερο τεσσερα με ενσταση στο ροζ ξεπλυμενο μπλουζακι. Ενταξει το παιδι με τις ριγες επιεικως απαραδεκτο, οσο για το τελευταιο εκτος και αν δουλευει σε τσιρκο full-time ως κλοουν, δεν επιτρεπονται τετοιοι συνδυασμοι χρωματων. Μαναδες, ΜΑ ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΝΤΥΝΕΤΕ;

posted by gogo junior

Χτες μου εφτιαξε η μανα μου η κωλογρια ενα φαγητο λιβανεζικο. Καλα δεν το συζητω, με τοσ μπαχαρικα, με επιασε τρελλο τσιρλι μετα. Με πηγε αιμα. Ειχα να χεσω τοσο απο τοτε που φορουσα Παμπερς. Καλα δε μιλαω για το κλανιδι, αφου η δασκαλα μας εβγαλε μια ωρα αρχιτερα για διαλλειμμα γιατι δεν αντεχοταν η μποχα, ειχε ανοιξει και τον κλιματισμο στο φουλ λογω ζεστης και μολις την αφηνα ααααααααααααχ ανακουφιση, γινοταν παγακι και επεφτε απο την καρεκλα κατω στο μωσαικο και εγω τις μαζευα και τις πηγαινα στην εδρα και ελεγα στη δασκαλα θελετε να το βαλετε το παγακι στον καφε σας; Τρελλο γελιο. Ματς τρελλαρες σας αγαπω! ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ!

posted by kwlopaido

- Μα γιατι τον λετε αγριανθρωπο, τι σας εχει κανει;
- Δεν τον ξερεις ξαδερφη γι'αυτο μιλας.
- Τοσο χαλια;
- Ακου Missy, o ανθρωπος του Νεατερνταλ μπροστα του μοιαζει με τον δουκα της Προβηγκιας.
- Δε μπορω να πιστεψω οτι δεν ειναι ευαισθητη ψυχη ο μπλογγερ Λεξ Λουθορ, δεν μπορω. Φαινεται τοσο καλλιεργημενος, γιατι να μην τον ρωτησουμε και αυτον την αποψη του για την ερμηνεια του Ρουβα στο Alter Ego ρε κοριτσια; Μια γνωμη παραπανω ισως ξεδιαλυνει καποια καλλιτεχνικα αινιγματα, ισως...
- Βαλτο καλα στο μυαλουδακι σου, ο τυπος δεν αξιζει μια. Το πιο καλλιτεχνικο πραγμα που εχει ασχοληθει ποτε στη ζωη του ειναι μια φορα στην τριτη δημοτικου που εφτιαξε ενα τελεια στρογγυλο κεφτεδακι απο τις μυξες του. Ο ανθρωπος δεν εχει αποψη, δε θα εχει ποτε, δεν εχει γουστο, αισθητικη, ευαισθησια, τιποτα. Γκεγκε;
- Δε σε πιστευω. Εισαι ψευτισσα, ψευτισσα, λες ψεμματα. Και σεις που γελατε γυρω γυρω, Satya, κοιτα με στα ματια και πες πως δεν ειναι αληθεια, kunelina, δε μιλας; Ψευτηδες ολοι σας. Παλιο ψευτηδες!
- I'm sorry Missy. I'm so sorry...
- OXI! ΟΧΙ! O ΛΕΞ ΛΟΥΘΟΡ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΑ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΠΟΨΗ ΓΙ' ΑΥΤΑ! Τ'ΑΚΟΥΤΕ;;;

Μεσα σε τονους e-mail με τιτλους "elnarge your vagina", "Fwd fwd fwd re re re re Arkas korifaio!!!"(*), "Great new photos", "Take the test or take the poulos", τα γραμματα που ανταλλασσαμε με την Κολοκυθω, τον Λεξ Λουθορ και τον Φιχτμπαχιο, εμοιαζαν τοσο ελεεινα που θεωρηθηκαν αξια δημοσιευσης.

Οριστε λοιπον, οσα λενε οι bloggers μεταξυ τους, one click away...

"TA SPAM"

(*)διαπιστωνω οτι οι αριθμοι και τα κομικ του Αρκα και η Απειρανθος Ναξου ειναι τα μονα πραγματα στο Συμπαν που ειναι ΑΠΕΙΡΑ.

Ο παππους μου ο Περικλης ειχε προβατα πολλα, ηταν αρχιτσελιγκας και τετοια, του ανηκε ενα ολοκληρο οικοδομικο τετραγωνο στο κεντρο της πολης, εχτισε ενα απο τα πρωτα διωροφα μπετονενια σπιτια εδω στο χωριο μου, οι μπαμπας μου ειχε παει τα πρωτα χρονια του δημοτικου σε ιδιωτικο σχολειο, μεγαλες χλιδες.

Εκανε ενα ανοιγμα καποια εποχη και αγορασε, let's say, χιλια προβατα, αλλα Μαη μηνα που αυτα γεννοβολουσαν και θελανε χερια να ασχοληθουν, επεσε και σπαστηκε ολοκληρος και εμεινε ενα χρονο στον γυψο καλυμμενος απο πανω ως κατω. Τα εμπιστευτηκε σε καποιον, αυτος του τα εκλεψε και τα πηγε στην Σαμο, εστειλε καποιον αλλον να τα φερει πισω αλλα τα προβατα εντωμεταξυ πεθαναν απο αφθωδη πυρετο, οποτε κακακια ο παππους την πουτσισε. Μολις ειχε γεννηθει το τεταρτο αγορι, πως να το θρεψει, το εδωσε για υιοθεσια, και τον μπαμπα μου τον εστειλε στο Αγιο Ορος στον αδερφο του που ηταν καλογερος, για να γινει και αυτος καλογερος, ενα στομα λιγοτερο, και να μην πεινασει κιολας το παιδι. Αρχιδια καταστασεις δηλαδη τι να λεμε. Τελικα ο μπαμπας μου δεν εμεινε στο Αγιο Ορος, για καποιους λογους γυρισε, θα στα πω σε αλλο κειμενο αυτα, και περασαν οικογενειακως του σκυλου, απο το οικοδομικο τετραγωνο τους εμεινε τελικα και ευτυχως μονο το υπεροχο σπιτι, βλεπω κατι φωτογραφιες τον πατερα μου και τους θειους μου με σκισμενα τρυπια παντελονια, αθλια παπουτσια, παλι καλα που ειχαν δηλαδη, τι να κανουν αναγκαστηκαν να φυγουν και να πανε να μεινουν σε κατι βαλτους στη Ζαχαρω, εκει ζουσαν σε ενα καλυβι ή κατι τετοιο, ο αδερφος του, ο θειος μου ο Βακος, ειχε για καλυτερο του φιλο ενα γουρουνι, επειδη το κοντινοτερο σπιτι με ανθρωπους και παιδακια ηταν δυο ωρες περπατημα, σχολειο μη τα συζηταμε, μια φορα το μηνα -και αμα- παταγανε. Και ειναι εξυπνος ο πατερας μου διαολε, απλα δεν εκατσε να σπουδασει, εχει διαβασει ομως ολη την Ιστορια του Ελληνικου Εθνους και ξερει απο αστρονομια, μηχανολογια, ποιηση, ροκεντρολ, τα παντα, και να σου πω και κατι, μπορει να μην σπουδασε αλλα ειναι μαγκακι πρωτο και τα καταφερε μια χαρα στη ζωη του.

Και μια φορα μου εχει πει για ενα περιστατικο, οτι του ειχε δωσει ο πατερας του λεφτα να παει να παρει ρυζι στον μπακαλη, και αυτος με τα ρεστα πηρε ενα κιλο αχλαδια, και τα εφαγε, που ειναι Θαναση τα λεφτα; Αγορασα αχλαδια και τα εφαγα, και να το ξυλο, κωλοπαιδο δεν εχουμε να φαμε και συ θελεις πολυτελειες. Τι να λεμε τωρα, δυσκολα χρονια.




Και βλεπω εγω τις συναυλιες του καλοκαιριου και θελω να παω σε ολες, ποπο ακριβες που ειναι, θελω τοσα πολλα λεφτα, οι πουστηδες, οι ετσι οι μπηξε οι δειξε, κωλοντιντι μιουσιζ σε μισω παλιο πορνη, τι το καναμε εδω μεσα, εξηντα ευρω ταριφα;

Και μετα σκεφτομαι, ναι ρε, καλα κανουν και βαζουν ακριβο εισιτηριο, ειδος πολυτελειας ειναι αυτες οι μεγαλες οι συναυλιες, για χορταση ειναι, για ολη την ωρα; Απο ποτε δηλαδη εχω την απαιτηση το δευτερευων να ειναι προσιτο; Και αν η μουσικη ειναι η ζωη μου, τοτε ζω απο αυτο, τοτε εχω τις ακρες μου να κονομησω κανα εισιτηριο. Ολοι οι υπολοιποι εχουμε τις μανιες μας, σε αυτες θα ενδωσουμε, απο κει και περα, ενταξει δε θα τρελλαθουμε κιολας. Θες να πας ρε φιλε; Να το φραχιστηθεις; Θα υποφερεις, θα κανεις τις επιλογες σου, ετσι να εχει και νοστιμαδα, και αν θες τεχνη και μουσικη και την θες συνεχεια, εχει και αλλες συναυλιες με γαματα συγκροτηματα και φτηνο εισιτηριο, φεστιβαλ τζαζ με τζαμπα εισοδο, εκθεσεις, τα βραχακια στον Λυκαβηττο, με μια μπυρα εξω απο το Θεατρο Βραχων μια χαρα ακους, μην το κανεις θεμα.

Ελεγα να παω Μπιτσι Μπιτσι Μποης και Μεταλικα, ετσι για την εμπειρια, καλη ιδεα ακουγοταν, αλλα εχω αλλες προτεραιοτητες, με τα ιδια λεφτα μπορω να παω σε τεσσερεις συναυλιες πιο αρτιστικ, καλλιτεχων που ξερω εξισου -λιγα- τραγουδια τους, και να το ευχαριστηθω εξισου, περισσοτερο, λιγοτερο. Και τελικα απο ποτε εγινα φρικιο της καθε ειδους μουσικης να ψωλαρω απο συναυλια σε συναυλια ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ και να μου λειπει και να υποφερω που δεν μπορω να παω; Και τελικα, το χειροτερο απο ολα, το θεμα της μιρλας για τις συναυλιες ειναι κλισε. Μπλιαχ.

Ασε που με πηρε τηλεφωνο ο "Κοφιμαν", ο συμφοιτητης μου και παντρευεται εσπευσμενως σε 20 μερες στη Σαλονικη. Η καλυτερη συναυλια του καλοκαιριου θα γινει στο γλεντι του γαμου του.


(*) Και μη σε ξανακουσω να παραπονιεσαι για την τιμη της ντοματας και εξω να ριχνει χιονι.

Οταν ημουν μικρη, για την ακριβεια οταν ημουν μικροτερη, για την ακριβεια 5 λεπτα πριν, σκεφτομουν οτι ολοι εχουν κατι αγαπημενο, φαγητο, συγκροτημα, χρωμα, τραγουδι, κατι. Μια γλυκεια εμμονη, ενα μπαχαρικο προσωπικοτητας σα να λεμε, μια λεπτομερεια για να παει να κρυφτει ο Θεος εκει μεσα και να δημιουργησει εναν ανθρωπο τελειως διαφορετικο απο τον αλλο. Ακομα και μια παραξενια, μια συνηθεια, μπορει να γινει πολυ γοητευτικη και χαριτωμενη. Δε μιλαμε βεβαια για την περιπτωση που καποιος συνηθιζει να πινει αιμα απο την πρωτη περιοδο παρθενας μετα το ξεπαρθενιασμα (ιου αηδια σκετη ειμαι) ή να σκαει το πατατακι απο τα τσιπς που μολις εφαγε μεσα στη σκοτεινη αιθουσα του σινεμα, βασικα τωρα που το σκεφτομαι και η ιδεα να μασουλαει καποιος ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΜΙΑΣ ΤΡΙΩΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ πατατακια ειναι εκνευριστικη οσο και το βλεμμα συμπονιας της Τατιανας.

Διεπιστωσα με τρομο οτι εγω δεν εχω τιποτα απο τα παραπανω, καμια γλυκεια ρουτινα, καμια αγαπημενη γωνια μεσα στο σπιτι και ωρα συγκεκριμενη για να παω να ξαπλαρω εκει και να ξεχαστω με ενα αρλεκιν.



Φαγητα μου αρεσουν ολα κατα περιοδους, μπορω να τιγκαρω με φασολακια λαδερα, με μπαμιες, με λαχανοντολμαδες, με σαντουιτς φετα-μπανανα-κετσαπ, με τα παντα.

Χρωματα ολα καλα ειναι, και οσοι εχουν ριξει μια ματια στην γκαρνταρομπα μου, μαλλον οσοι εχουν αντεξει να ριξουν μια ματια σε αυτην, διαπιστωνουν οτι οι μελισσες που βλεπουν κανα εκατομμυριο αποχρωσεις παθαινουν το Βατερλο τους μολις με αντικρυσουν, πανε και χτυπανε σε τοιχους απο τα λαχουρια που φοραω, μια ματια στα "διακριτικα" παστελ οτι να ναι μπλουζακια μου και πεφτουν μεσα σε πορτοκαλαδες να πνιγουν ως αλλες φτερωτες καμικαζε.

Δε θα αναφερθω καν στην εννοια αγαπημενο συγκροτημα, κατι τετοιο δεν υπηρχε ποτε, ισως για μια βδομαδα να ηταν οι Μπιτλς, ισως και ο Τσιτσανης, καποια στιγμη θαρρω ηταν και ο Δεληβοριας, μπορει ομως να τον μπερδευω με τον Μορισεη. Ειμαι ενα τυπακι που μεγαλωσε χωρις ηχοσυστημα στο σπιτι, ενα ραδιοφωνο υπηρχε μονο και αυτο επαιζε και δεν επαιζε, και οταν επαιζε επιανε Τραγκα στην εκπομπη χωρις αναισθητικο. Δε θα ξεχασω μια εκπομπη που ουρλιαζε ο Τραγκας να κανουμε μποικοταζ στα αγγλικα προιοντα, δεν θυμαμαι για ποιο λογο το μποικοταζ, και μουσικη υποκρουση ειχε αυτο του Φιλ Κολινς, το γουη χαντ αουρ λαηφ-γουη χαντ αουρ λοβ. Οξυμωρον. Ετσι δεν εχω απαιτησεις να εχω μανιες με μουσικες, στο σπιτι μονο μια φορα μπηκε κασετα, και αυτη ηταν του Βαγγελη Γερμανου και ειχε μεσα το "Κατω στην αγια Βαρβαρα περιμενει μια κουμπαρα" και εκτος αυτου, αυτη η κασετα χαθηκε στο παιδικο παρτι του γειτονα και συμμαθητη Κωστα. Ηταν ωραιο παρτι ομως παρολα αυτα, μας ειχε μοιραζει και δωρα η μαμα του και ειχε φτιαξει και μπομπα σαντουιτσακια με μορταδελα και ειχε αγορασει και πιτσα αγοραστη απο ενα μαγαζι στο Χαιδαρι, εμεις δεν ειχαμε ακομα πιτσαρια εδω (back in 80's δεν ηταν και το πιο συνηθισμενο πραγμα να τρως μορταδελλα και πιτσα αγοραστη). Επισης, απο τοτε δεν ξανακουσα πουθενα το τραγουδι αυτο, και μια φορα που ειχε ερθει ο Γερμανος στον Βολο για unplugged εμφανιση ειχα παει μονο και μονο να του ζητησω το τραγουδι, και στο τελος στα ανκορ λεει παιδια θελετε να πουμε κανενα συγκεκριμενο, και φωναξα απο το βαθος, την κουμπαρα, την κουμπαρα και τοτε αυτος ειπε ρε παιδια που το θυμηθηκατε αυτο εχω ξεχασει πως παει εχω να το παιξω 15 χρονια. Ενταξει δηλαδη ειμαι καταδικασμενη, δε θα το ακουσω ποτε αυτο το τραγουδι, ουτε ο ιδιος ο δημιουργος του δεν το θυμοταν...


...................................................................................
(ξαναδιαβαζοντας τι εχω γραψει παραπανω)

Κατσε τωρα, γιατι ξεφυγα απο το θεμα νομιζω.

Λοιπον, μανιες, συνηθειες το θεμα μου. Δεν εχω. Κανω μια φιλοτιμη προσπαθεια να μαζεψω αστεριξ μεταφρασμενα στις γλωσσες των χωρων που παω, καλα παει η συλλογη, αλλα δεν τρελλαινομαι κιολας, τεχνητη συγκινηση ειναι.

Ρε παιδια ομως, ακουσα πριν λιγο, το me gustas tu και νομιζω πως βρηκα το σουπερ τραγουδι μου, το μονακριβο μου. Επιασα ενα φιλιγκ, ενα κατι και καθησα και απαριθμησα τους λογους που θα μπορουσαν να το κανουν σουπερ αγαπημενο μου αυτο. Εχουμε και λεμε

Μεσα Μαιου, Κυριακη, και εχει ενα καιρο απιστευτο. Ζεστη, η θαλασσα ειναι υπεροχη, εσυ πας εκδρομη στην Αιγινα και αντι να παρεις και το μπανιερο μαζι σου για να ριξεις καμια απλωτη, πας φορωντας το τζιν το χειμωνιατικο γιατι δεν εχεις συνηθισει τετοιο καιρο τετοια εποχη και την πατας ασχημα σκας απο τη ζεστη, η μονη σου παρηγορια να παιξεις Παλερμο με την παρεα σου ενω απο μεσα σου λες "το αλλο Σαββατοκυριακο μπανιο οπωσδηποτε".

Ερχεται το αλλο Σαββατοκυριακο, εσυ εχεις χωθει απο την Τεταρτη στο παταρι αναμεσα σε βαφτιστικα, στολες αποκριατικες απο το δημοτικο, κατι σερβιτσια του καφε απο την προικα των γονιων σου 30 χρονια αχρησιμοποιητα, και εχεις βρει το μαγιουδακι σου, κατσαρια δεν μπηκες στον κοπο να ψαξεις θα παρεις καινουργια, βρηκες παρεο, τις ρακετες, την τσαντα θαλασσης με το αντιλιακο προσωπου μεσα που ηταν εκει απο περσι, που ηταν εκει απο προπερσι, που γενικα ηταν εκει απο παντα. Και τι γινεται στο τελος; Γαμιεται ο καιρος, βροχες, κρυο, ζοχαδιαζεις εσυ, αλλα λες ενταξει τριημερο ερχεται θα ρεφαρω τοτε.

Και ερχεται το τριημερο και φευγει και μενεις απραγος γιατι γαμωτο παλι εβρεχε και οταν δεν εβρεχε ειχε εναν ηλιο χλιαρο, σου εμεινε η αισθηση σα να ρουφας απο φραπε που εμεινε ξεχασμενος για ωρες στο αμαξι σου. Και οχι μονο αυτο, γυρω σου ακους τους παντες να εχουν κανει απο ενα-δυο-τρια μπανια, και λες τι στο διαολο τα κωλοφαρδα, αφηνουν τον καιρο πισω τους; εχουν ινδιανικο αιμα μεσα τους και ξερουν ποτε θα κανει καλο καιρο;

Και σου βγαινει η ζοχαδα και στη δουλεια, και εχεις μια θεση πολυ σημαντικη γαμωτο, αμα δεν ξεδωσεις λιγο την εβαψες. Και ετσι οπως επιπλεεις στο κουστουμι σου, το κουστουμι του μακαριτη, το φορας μονο και μονο επειδη αυτο φορουσε ο μακαριτης οταν του εκανε ταπ-ταπ στον ωμο ο Πατακος σε μια εκδηλωση για την επανασταση back in '72 ολα αυτα, τελος παντων, εισαι στο γραφειο του κομματος και πληροφορεισαι οτι κυκλοφορει ενα βιντεο με εναν που την παιζει ακουγοντας τον Εθνικο Υμνο.

Και τοτε βρισκεις σανιδα σωτηριας στην μαυριλα σου, μαλακες καλλιτεχνες θα υποφερετε οπως κι εγω, κομμενη η Ιος, η Κασος, τα ξερονησια, τα μαγευτικα ηλιοβασιλεματα εμπνευσης με κιθαρες, μπυρες και γκομενακια με παρεο να χορευουν τον χορο του ζευγαρωματος. Θα πηξετε οπως και εγω. Σηκωνεις το τηλεφωνο και κανεις την καταγγελια. Μολις το κλεισεις αραζεις στην καρεκλα σου με σαρδονιο χαμογελο και σκεφτεσαι:

"Μουνακια, εγω θα παω Κινεττα την Κυριακη, εσεις στην Ψυρρου και δε σας χαλασε"

Η στοχοπροσηλωση ειναι μια ωραια λεξη. Δηλωνει ακριβως αυτο που ειναι, τιποτα παραπανω ή λιγοτερο. Εχει ειδικο βαρος, το οποιο μπορει να χρησιμοποιηθει και χιουμοριστικα, οταν το βαλεις σε μια προταση που δεν απαιτειται τετοιου υφους λεξη. Παραδειγμα δεν εχω να δωσω γι'αυτο που μολις ειπα. Βασικα, αυτο εδω το κειμενο δεν γραφτηκε για να αναλυθει η στοχοπροσηλωση, αλλα για να διερευνηθει το θεμα της αυτοματης γραφης και της κατοπιν παραγγελιας θεματολογιας. Αυτοματη γραφη με την εννοια, οτι δεν εχω κατι συγκεκριμενο να γραψω, ουτε ξεκινησα εχοντας καποια ιδεα. Αλλα ποσο αυτοματη ειναι μια γραφη, οταν ξαναδιαβαζεις ωστε να διορθωσεις τα γραμματα που ξεχασες να πληκτρολογησεις και τα ρθογραφικα (*) λαθη Βεβαια τωρα που το σκεφτομαι, δεν το παρηγγειλε και κανενας αυτο το κειμενο σε μενα, παρα μονο εγω η ιδια, οταν πηγα να πληκτρολογησω τον τιτλο ενος κειμενου και με το που πληκτρολογησα "Σ" εμφανιστηκε σαν φαντασματακι απο προηγουμενη πληκτρολογηση (απο την οποια δεν εχω την παραμικρη αναμνηση) το "Στοχοπροσηλωση". Οκ ειπα, αυτο το παιρνω ως προκληση, ας γραψω μερικες αραδες να δουμε που θα μας βγαλει. Δε βγαζει πουθενα. Τωρα το ξερω.

Σκατα, επρεπε να στοχοπροσηλωθω στη διαιτα μου νωριτερα.