Chantez à l'âne, il vous fera des pêts

Η στοχοπροσηλωση ειναι μια ωραια λεξη. Δηλωνει ακριβως αυτο που ειναι, τιποτα παραπανω ή λιγοτερο. Εχει ειδικο βαρος, το οποιο μπορει να χρησιμοποιηθει και χιουμοριστικα, οταν το βαλεις σε μια προταση που δεν απαιτειται τετοιου υφους λεξη. Παραδειγμα δεν εχω να δωσω γι'αυτο που μολις ειπα. Βασικα, αυτο εδω το κειμενο δεν γραφτηκε για να αναλυθει η στοχοπροσηλωση, αλλα για να διερευνηθει το θεμα της αυτοματης γραφης και της κατοπιν παραγγελιας θεματολογιας. Αυτοματη γραφη με την εννοια, οτι δεν εχω κατι συγκεκριμενο να γραψω, ουτε ξεκινησα εχοντας καποια ιδεα. Αλλα ποσο αυτοματη ειναι μια γραφη, οταν ξαναδιαβαζεις ωστε να διορθωσεις τα γραμματα που ξεχασες να πληκτρολογησεις και τα ρθογραφικα (*) λαθη Βεβαια τωρα που το σκεφτομαι, δεν το παρηγγειλε και κανενας αυτο το κειμενο σε μενα, παρα μονο εγω η ιδια, οταν πηγα να πληκτρολογησω τον τιτλο ενος κειμενου και με το που πληκτρολογησα "Σ" εμφανιστηκε σαν φαντασματακι απο προηγουμενη πληκτρολογηση (απο την οποια δεν εχω την παραμικρη αναμνηση) το "Στοχοπροσηλωση". Οκ ειπα, αυτο το παιρνω ως προκληση, ας γραψω μερικες αραδες να δουμε που θα μας βγαλει. Δε βγαζει πουθενα. Τωρα το ξερω.

Σκατα, επρεπε να στοχοπροσηλωθω στη διαιτα μου νωριτερα.