Chantez à l'âne, il vous fera des pêts

Στα μεσα της δεκαετιας του '85 επαιζα αρκανοηντ (*), prince of persia, crystal caves, pharaoh's tomb και γενικα ολα τα shareware παιχνιδια της apogee. Επισης ακουγα Βαγγελη Γερμανο και την Γλυκερια στην ομορφη νυχτα.


Γυρω στο '96, επαιζα μανιωδως την demo εκδοση του world rally fever και ενα αλλο demo με εναν κουνελο τον skunny που φωναζε γιιιχα οταν ετρεχε, δεν θυμαμαι αλλες λεπτομερειες.
Ωσπου γνωρισα τα worms. Επαιζα γιατι ειχαν χαβαλε, γιατι ηταν οι πρωτες φορες που εμπαινα on-line (πινγκ-πινγκ-τσσσσσ), και γιατι οταν δικτυωνομουν μου αρεσε να βρισκω περιεργα nicknames (son of a leech, the ass is always grimer on the other side, etc). Ακουγα blur, τα πρωτα χαι-κου του Δεληβορια και μεχρι το '00 ακουγα και ντιπιτς μοντ, μεχρι που γνωρισα τον φιλο μου τον Γιωργο με τον οποιο καναμε μια σοβαρη συζητηση περι ονοματολογιας και προφορας και εκτοτε δεν ξανακουσα ποτε ντιπιτς μοντ, αντιθετα αρχισα να ακουω ντιπές μοντ.

Μετα τα γραφικα εγιναν περιπλοκα, παρατησα και το pc, πεθαναν για μενα τα παιχνιδια. Και αρχισα να μην ακουω και πολυ καλα απο το δεξι αυτι.

Λενε οτι οταν πεθανεις, μενει στα ματια σου, σφραγιδα αιωνια, να σε στοιχειωνει το τελευταιο πραγμα που αντικρυσες.....


................................ΝΟΗΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΟ...............................................


Φετος, λογω συνθηκων (εχω την δοξα, αλλα οχι το χρημα, τον χρονο και τον γκομενο) δεν θα παω "καπου" διακοπες. Θα οργωσω ομως την Ελλαδα με το Jazzακι μου.Σκοπος μου ειναι να καλυψω μεσα σε 10 μερες, 6 προορισμους.

Η κατανομη των προορισμων αυτων (Μαρμαρας, Βολος, Ξυλοκαστρο, Πυργος, Χαλκιδα, Αγιοκαμπος) μπορει να φανει τυχαια ( ή Gauss για τους αδιαβαστους στα μαθηματικα) αλλα καθε αλλο παρα τυχαια (ή Gaussian) ειναι.

Σκοπος μου ειναι να επισκευτω ολους τους φιλους μου στα εξοχικα τους. Το προγραμμα απαιτει πειθαρχια στο σφιχτο χρονοδιαγραμμα και πολλα μπουκαλια κρασι (μικρη και σεπτη προσφορα για τους οικοδεσποτες). Θα βαλω και την γιαγια μου να ψησει στον καθενα τους απο ενα καρβελι ψωμι με προζυμι, θα κερασω και μερικα σεηκερ στο κλαμπακ' και ολα καλα, βγηκε η υποχρεωση (εεεεννοειται οτι το σπιτι μου υπηρξε και ειναι ανοιχτο για ολους αυτους). Ειμαι 100% σιγουρη οτι θα περασω αααβαδιστα, τέλεια, αξεχαστα. Τιποτα δεν μπορει να χαλασει την καλη μου διαθεση. Φευγω διακοπες, ταραμ-ταραμ....

....Αλλα και παλι, κατι δεν παει καλα. Ενω ετοιμαζω τα μπαγκαζια για τις μινι-διακοπες, μου ξαναρχονται ολοζωντανες μπροστα μου περιεργα οραματα, νεκροι απο το παρελθον: οι τελευταιες εικονες που αντικρυσα πριν πεθανω για παντα απο ολες τις πιστες, ολων των pc-games. Τι θελουν απο μενα?

Στρυφογυρνανε στο κεφαλι μου, και μαλιστα με μεγαλη ανεση αφου αυτο ειναι αδειο, τεραστια γλυκυτατα σκουληκια που εχουν στησει καινουργια πιστα στην βαλιτσα μου, σερνονται πανω στα σερβιετακια και τις μπλουζες μου, χρησιμοποιουν τα κορδονια των μαγιω μου για να αλληλοεξοντωθουν και ανατιναζονται με τα σουτιεν μου (εχω εκρηκτικο ντεκολτε, ειναι αληθεια). Μα...δεν ειναι καν σκουληκια, ειναι βδελες, βρωμερα παρασιτα....Παρτε τα, παρτε τα απο πανω μου, πανω απο το missoni στραπλες μου εστω...

Μηπως δεν πρεπει να παω? Μηπως γινομαι βαρος? Αλλα και που να παω τελευταια στιγμη. Πως τα καταφερα ετσι παλι? Ουτε διακοπες δεν ειμαι ικανη να οργανωσω. Και μηπως αυτες οι μερες ειναι για οικογενειακες στιγμες?
Ω γαμωτο!

Μηπως τελικα ο βιαιος και ξαφνικος θανατος μου στις πιστες των worms στοιχειωσε για παντα την ζωη μου λοιπον με εναν περιεργο τροπο?

Μηπως, μηπως....Oh my God!....Μηπως καταδικαστηκα σε....




(victory! yeahhhh....)

(*)αν εχει κανενας εκει εξω το theme του αρκανοηντ, παρακαλω να μου το στειλει.

Ερχεται μια στιγμη στη ζωη ενος παιδιου να γινει αντρας (να παιξει με τα φωτα στον μπροστα του για να κανει προσπεραση) και ενος φοιτητη να γινει επιστημονας ( να κανει την διπλωματικη του).
Ετσι κι εγω, πανε τρια χρονια τωρα, κατασκηνωσα στο εργαστηριο της σχολης μου και αρχισα να παραγω γνωση σαν δαιμονισμενη. Ηταν η πιο ευτυχισμενη περιοδος της ζωης μου. Γρηγορο ιντερνετ, αντισυμβατικα ωραρια και καλη παρεα (αλλοι επιδοξοι επιστημονες με ορεξη για δουλεια, καλη καβα, και ορεξη να την μοιραστουν μαζι σου).
Μια ακομα δραστηριοτητα στην οποια επιδωθηκα με μανια αυτην την περιοδο, παραληλλα με την συγγραφη του thesis μου, ηταν το mirc. Επειδη ειμαι κοριτσι με αναστολες (και εσχατως με αναστολη, αλλα αυτο ειναι αλλη ιστορια) , δεν γκομενιζα σε καναλακια τυπου hellas.
Το καναλι στο οποιο εμπαινα ηταν το zair. Ειχε γυρω στα 20 ατομα συχνους θαμωνες, οι περισσοτεροι λατρεις της παραδοξολογιας, της non-sense κουλτουρας και του υπαρκτου σουρεαλισμου. Ομολογω ότι πολλες προσωπικες πολιτιστικες αναφορες τις εμαθα εκει. Τον douglas adams, τη σημασια των εργων του Τσαρλς Μπρονσον, την διψα για δημιουργια που μπορει να προκαλεσει το σφριγος του Ρικ Φλερ. Τελοσπαντων, το καναλι ηκμασε και παρηκμασε, τωρα παιει (πεη) και παραπαιει, αλλα from time to time μνημονευω τα μελη του και τις γνωσεις που πηρα απο αυτους. Ετσι ηρθε η ωρα να πω ενα ευχαριστω στους gorgono, piddling, nirvana, no-human, peowulf,lemmy και τοσους αλλους που η πατινα του μυαλου μου με κανει να ξεχναω.
Xωρις αυτους η εξακοσιων σελιδων "αριθμητικη προσομοιωση φυσικου ολισθαινοντος πρανους" δεν θα ηταν τωρα στην βιβλιοθηκη μου και εγω δεν θα ειχα μαθει ποτε τι ειναι το bukkake (*), (**)



(*)bukkake, αρχαιο γιαπωνεζικο εθιμο, κατα το οποιο, οταν επιαναν μια γυναικα να απαταει τον αντρα της, την εσερναν στην πλατεια του χωριου, κατω απο τον πλατανο, και ολοι οι αντρες της κοινοτητας εκσπερματωναν στο προσωπο της. Κατα τους νεοτερους χρονους αποτελει σεξουαλικη ταση, και μαλιστα υπαρχουν πορνο-σταρ οι οποιες ειδικευονται στο Bukkake σε συγκεκριμενες περιοχες του σωματος τους.
(**) Αυτοι που αναφερω, με εμαθαν μονο την υπαρξη της τασης, τον ορισμο και την ιστορια της. Δεν εχω εφαρμοσει ποτε το bukkake, τουλαχιστον οχι με αυτους, οχι δημοσια, οχι κατω απο πλατανο.

Στη συναυλια των ντηπές δεν πηγα τελικα. Αυτό έγινε διότι δεν βρηκα παρεα.

Νιωθω λιγο looser όταν σκεφτομαι ότι ισως δεν εχω βρει εστω έναν ανθρωπο που να μοιραζεται τα ιδια παθη με μενα (στη μουσικη, τον κινηματογραφο, το sudoku). Βεβαια μια συναυλια αν το καλοσκεφτεις δεν είναι και τιποτα σημαντικο, και τελικα δεν αποτελει αποδειξη φιλιας αν εχεις την ιδια δισκοθηκη (και σιγουρα δεν βοηθαει αν εχεις τον ιδιο γκομενο) με καποιον.

Ισως τελικα θα επρεπε να παω μονη μου, προς επιβεβαιωση του ρητου που λεει ότι
«Απεναντι
1. στην τεχνη,
2. τον θανατο
3. και το χεσιμο
ειμαστε μονοι μας».

Διοτι αν το ειχα ακολουθησει,

1. θα ειχα δει depeche mode, tiger lillies, pulp, manu chao, james, την "κατσαριδα", την εκθεση του escher και ένα σωρο ακομα προσωπικων cultural references.
2. θα ειχα παψει να μπαινω στο αυτοκινητο του φιλου και γκαζοφονια Γ. (ομαδικη αυτοκτονια).
3. θα κλειδωνα την πορτα του μπανιου.

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ.
Μικρολιμανο, 28.7.06, εγω παρεα με νεαρο σοβαρων προθεσεων και υψηλων προδιαγραφων. (αν εξαιρεσεις το γεγονος οτι ακουει ιταλοντισκο, αλλα ενταξει κανενας δεν ειναι τελειος, κι εμενα δεν μου αρεσει η free-jazz)

(Παραλειπεται διαλογος διαρκειας δυο ωρων κλιμακουμενης ερωτικης εντασης και λοιπων απεξω απεξω ερωτησεων για το αν ειμαι μονη σαν λεμονι και αλλα τετοια ξινα)

-Εκπεμπεις ερωτισμο το ξερεις? (Με θελει, φουλα μου, με θελει!)
-Ευχαριστω. Ξερεις, πιστευω οτι εχω γεννηθει για ερωτα και για μπιριμπα. Και δυστυχως δεν εχω κανει ουτε το ενα ουτε το αλλο οσο θα ηθελα. (Αν δεν εχεις καταλαβει, αντιδρω περιεργα στα κοπλιμεντα, και δινω ακομα πιο περιεργες πασες)
-Ε...νομιζω οτι μπορω να κανω κατι γι αυτο... (Εξακολουθει να με θελει,φουλα μου!)
-Α ναι? Πως? Εχεις φερει τραπουλα μαζι σου? (...)
-...(Τι τα θες...)

Μετα απο αυτο, δεν ειναι να απορει κανεις γιατι η επισημη ονομασια του Μικρολιμανου ειναι Μουνιχια. Μουν! τα εκανα παλι.