Chantez à l'âne, il vous fera des pêts

Ουδεν κακο αμιγες καλου. Μπηκα στο τριπακι λοιπον τον τελευταιο καιρο να αναρωτιεμαι τι ειναι τεχνη αλλα κυριως να αναρωτιεμαι για την τεχνη. Στην δυσκολη αυτη αναζητηση βρηκα συνοδοιπορους στις σκεψεις μου εκει που δεν το περιμενα. Ειναι πολλοι εκει εξω που εχουν τις ιδιες ανησυχιες με μενα, και καθε μορφη δημιουργιας ειναι αφορμη για προβληματισμο γι'αυτους.

Μερικα παραδειγματα:

Μια πρωτη διαπιστωση παντως ειναι οτι τεχνη ειναι οτιδηποτε σε ανακουφιζει. Οτιδηποτε σε κανει να μην ξεσπας σε δακρυα σαν μαλακας στη μεση του δρομου, οτιδηποτε σε αποσυντονιζει απο τις ασυντονιστες σκεψεις σου, ενα βιβλιο που μετα απο καιρο επιτελους δε θες να κοιμηθεις για να το διαβασεις ολοκληρο, ενας δισκος που τον εχεις κατεβασει απο τορεντ αλλα μετα την πρωτη ακροαση θες να πας να το αγορασεις γιατι εισαι σιγουρος οτι καπου στο σιντι θα γραφει ο καλλιτεχνης αφιερωση σε σενα προσωπικα, το κειμενο του φιλου που το βλεπεις εσυ πριν τους 122.000, μια καλα μονταρισμενη παρεα να πινει ρακομελα ενα πεθαμενο βραδυ Κυριακης.

Στον δασκαλο Νικητα.
Μακαρι αυτο να ηταν το καλυτερο κειμενο μου.


Μηχανικο αναλογο:

Πηγα σε ενα γαμο το Σαββατο και την ωρα που χορευαμε το session "τουιστ-ντισκο-ροκεντρολ", θυμηθηκα οτι καποιος ειχε χορεψει το My Way του Σινταρτρα ως ζεμπεκικο. Ευχηθηκα να το βαλει, να το χορεψω και γω ετσι να γινω η μουρη του γλεντιου, δεν το εβαλε ομως, ουτε το Money(*) των Πινκ Φλοηντ εβαλε δυστυχως, που ειναι σε ρυθμο ζεμπεκικου 9/8 και επισης θα ηταν γαμω, αλλα ομως εκανα αλλη μαγκια, εβαλε το sweet dreams των γιουριθμικς και αρπαξα αλλους δυο τρεις και το χορεψαμε χασαποσερβικο. Πραγματικη απολαυση, να το δοκιμασετε και σεις, μιλαμε αλλο πραμα. Να οριστε βαλτε το να παιζει και προσπαθηστε. Θα γουσταρετε λεμε.



Παραθετω τωρα μερικα σκορπια που ειπα αριστερα και δεξια και μου αρεσαν αλλα δεν εχω βρει καποιο right context να τα χωσω και κριμα ειναι να μην τα καταγραψω γιατι θα τα ξεχασω.

• "Ελα ρε, τι λεει το γκομενακι σου;" "Χωρισα ρε" "Μα τι; πως; Αφου την προηγουμενη βδομαδα...Μα τι γινεται με σενα ρε; Ποτε θα στεριωσεις;" "Αγαπη μου, ξερω ανθρωπους που εχουν δυσκοιλιοτητα περισσοτερες μερες απο οτι διαρκει μια σχεση μου"
• "Ελα ρε Θοδωρη, εσυ εισαι; Ο Θοδωρης που ξερω; Σιγουρα εσυ εισαι δε με δουλευεις;" "Ναι ρε σου λεω εγω ειμαι" "Συγγνωμη ρε Θοδωρη, αλλα σημερα εχω παθει κριση καχυποψιας, αφου να φανταστεις το πρωι πηγα και εβγαλα εισιτηριο μετρο απο το μηχανημα του αυτοματου πωλητη και μετρησα τα ρεστα δυο φορες..."
• Στην συναυλια του Ροτζερ Γουοτερς περσι το καλοκαιρι, ειχε τοσο κοσμο που χαθηκα με την παρεα μου. "Ελα ρε στο πευκο ειμαι", "και γω εκει ειμαι, για δε σε βλεπω ρε;", κτλ κτλ, οποτε στο τελος που βρεθηκαμε για να παμε στο αμαξι τους λεω, "κανονικα δεν επρεπε να πει το Wish you were here, αλλα το wish you were near"
• Ανακαλυψα τους flight of the conchords. Ειναι σταντ απ κομεντι φολκ συγκροτημα απο τη νεα ζηλανδια, και νομιζω πως ειμαι ερωτευμενη με τον εναν απο αυτους. Ευχηθηκα να μην ειχαμε κλεισει το blog μας TASPAM, για να του εστελνα ενα ωραιο πιο επισημο mail, αλλα ως εναλλακτικη, τον βρηκα στο φεησμπουκ και του εστειλα μηνυμα να γινουμε φιλοι. Το οποιο μηνυμα ειναι το παρακατω:

Warning,unfortunate attempt to impress you with wit overdose. Will make you vomit in your own mouth

Topic: How 'bout you and me be friends?

Prologue: !!!TRANSMISSION ERROR #312~Missing data~!!!

Main body: As I was convincingly saying to my prologue, I want to be your friend and poke|remove poke you all the freaking time, and throw you sheep with Q fever, and invite you tou causes like "One Lapdance per child" and do you know alla these cool stuff facebook friends do to each other.

I am from Greece and I'm quite famous and influencial in some ways in my country, and you will get all the benefits from being my friend, you know, my friends are your friends, etc etc.Ok, you got me there, maybe I'm not famous, but I would say anything to make you my friend. Really I can say everything you want me to say (exception: I can't pronounce the phrase 'Resistance is futile' if in the presence of a live chicken in the same room with me)

Epilogue: This is the beginning of a beautiful friendship...NOT.

Misirlou

Δεν εχει απαντησει ακομα βεβαια και δεν το βλεπω κιολας. Οριστε και ενα βιντεακι τους για να δειτε για τι παλλικαρια μιλαμε.

UPDATE! 11-2-2008 ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΗΡΑΝ ΓΚΡΑΜΙ ΧΤΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΩΜΙΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ. ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΣΑΣ ΓΙΑ ΣΑΣ, ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΤΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ, ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΤΟΥ ΤΡΕΝΤΣΕΤΙΝΓΚ.

• Τα νησια του Πασχα ειναι 1. η Κερκυρα με τις σταμνες και 2. η Χιος με τον ρουκετοπολεμο.(posted as nemis).
• Μια αγγλικη διαφημιση που υποψιαζομαι οτι εχει κανει μεγαλο σουξε εκει περα. Επειδη αυτο το συμπερασμα το εχω βγαλει με επαγωγικη διαδικασια, θα παρακαλουσα οποιος ξερει περισσοτερα και αν ισχυει αυτο να το πει, ετσι ωστε να τσεκαρω οτι οι συμπερασματικοι νευρωνες μου κανουν καλη δουλεια.
  
  
• Στα αρχιδιαμυδια ανεβασαν ενα βιντεακι απο μπομπαη τιβι, και μου θυμησαν κατι βιντεακια που ειχαμε κανει με την αδερφη μου πριν μηνες οταν το ειχαμε ανακαλυψει. Ακολουθει επιλεγμενη βιβλιογραφια απο δαυτα.

Στο σπιτι των γονιων εχουμε δορυφορικη, η οποια ειναι απιστευτο πραγμα. Δηλαδη πραγματικα, με νοβα, γρηγορο ιντερνετ και δυο τρεις δερματοστικτους καστορες να τριγυρναν ελευθερα μεσα στο σπιτι, δε βρισκω λογο να βγεις ποτε εξω απο αυτο. Ισως μονο οταν τελειωσουν οι καστοροτροφες και πεινασουν τα ζωντανα, αλλα και παλι, ολο και καποιον φιλο σου, απομειναρι απο την εποχη που χρειαζοσουν φιλους και κοινωνικη ζωη, θα αγγαρεψεις να σου φερει απεξω.

Εχει ουουου πολλα καναλια, οτι τραβαει η ορεξη του καθενος. Εμενανε, επειδη ειμαι και τριβια φρικ, μου αρεσουν αυτα τα επιστημονικα, τα ντοκιμαντεριστικα. Μπορω να βλεπω με τις ωρες. Παρατηρησα λοιπον, οτι ειναι μαθηματικα βεβαιο πως σε ενα απο τα τεσσερα-πεντε αυτου του ειδους, ανα πασα στιγμη της ημερας ή της νυχτας (δεν εχει σημασια, εισαι κλεισμενος μεσα, το φως του ηλιου δε φτανει εκει που εισαι, ολα ειναι ενα, ολα ειναι χρονος tv) θα πεσω πανω σε ενα ντοκιμαντερ για τον δευτερο παγκοσμιο πολεμο και καπου μεσα θα λεει κατι οπωσδηποτε για τον Χιτλερ. Μα για τις γυναικες γυρω απο αυτον, μα για τις τελευταιες μερες του πολεμου, μα για τις πρωτες, για το ολοκαυτωμα, για τον Τσερτσιλ, για τα παντσερ, ισως, δεν ξερω δεν ειμαι σιγουρη, μπορει και να το ονειρευτηκα απλως το παρακατω και να μου κλεψει την ιδεα καποιος δαιμονιος παραγωγος που διαβαζει τωρα, ισως λοιπον να ειδα και ντοκιμαντερ μαγειρικης με συνταγες για αυθεντικη γερμανικη στρατιωτικη μπομποτα και τα αγαπημενα μαντολατα του Φιρερ. (χμ, ή μηπως ηταν παστελια;)

Διαπιστωνω μια ολοκληρη βιομηχανια θεαματος στημενη γυρω απο τον Χαηλ, ο ανθρωπος ειναι μια μηχανη δολαριων, απορω πως δεν το εχει σκεφτει καποιος ποπ αρτ καλλιτεχνης να τον βαλει να μιλαει και να φτυνει δολλαρια (μαλακα καλλιτεχνη που με διαβαζεις τωρα, οποιος και να σαι,αμα το δω αυτο σε καμια ντιστροη Ουλαν Μπατορ, θα ερθω να σε χεσω).

Ισως, τι να πω, ισως ο τυπος να την ψιλιαστηκε και να σκηνοθετησε τον θανατο του, ισως λεω, δε ξερω με σιγουρια, και τωρα να ειναι καπου αραχτος με τον Ελβις, με μαλι ντεκαπαζ και γυαλια γκραουτσο μαρξ για ξεκαρφωμα, να πινουν Μοχιτος και να εισπρατουν απο τα δικαιωματα.

Θυμηθηκα τωρα καθως εγραφα, μια σκεψη που ειχα κανει, τοτε με τον πολεμο στη Γιουκοσλαβια και τοτε με τον Ιρακ πιο πολυ, που οι Γαλλοι και οι Ρωσοι δε γουσταραν και πηγαιναν κοντριτσα στις Ενωμενες (εβιβα δημοτικοσμος) Πολιτειες, μαγκες κι ετσι. Σκεφτομουν λοιπον, οτι αν ξεσπασει ο τριτος παγκοσμιος πολεμος και βρει τις πρωην χωρες της Ανταντ και μετεπειτα των συμμαχων, τι θα γινουν τοσες ταινιες, με τον Πέλε και τον Σταλον', τον Στιβ Μακουην, οι απειρες κοπιες που μοιραστηκαν με τις εφημεριδες τοσα χρονια του Στρατιωτη Ραηαν, αμαν τι θυμηθηκα, το βιντεο ρε, το βιντεο απο το ΑΜΑΝ, το "Δεν ειμαι ο Ραηαν, ο Μπραηαν ειμαι", ακομα και αυτο, παναγιτσαμ΄, ολα αυτα θα παροπλιζονταν, θα επρεπε να καταστραφουν επειδη οι ισορροπιες θα αλλαζαν αρδην. Ουτε να το σκεφτομαι δε θελω πραγματικα.

Κατι αλλο ηθελα να πω τωρα, επ' αυτου, σηκωθηκα για κατουρημα και γυρισα και το ξεχασα. Σκεφτηκα ομως κατι πολυ αστειο, αν ειναι δυνατον τετοιες ωρες αστεια, το βραδυ της χειροτερης μερας στην επαγγελματικη μου ζωη, και που να ξημερωσει και η αυριανη, που ειμαι εγω τωρα να με κλαιν οι ρεγγες να θελω να πατησω το γαμημενο το ρισετ σε ολα, και να μην το βρισκω που ειναι, και τελος παντων. Ποπο, ενω εγραφα τις παραπανω γραμμες, ξεχασα το αστειο που σκεφτηκα ενω κατουρουσα. Τραγικη.

Και ηρθαν και αλλα κερασακια στην τουρτα απο σκατα που μου εκανε δωρο η ζωη (και το χειροτερο ειναι οτι εγω την παρηγγειλα ετσι), αλλα ενταξει τι να λεει, για να λεω τετοια ειμαι τωρα; Θελω να πω ενταξει, με τοσα που εχω ακουσει και εχω δει, πρεπει να ειμαι και πολυ δυνατος ανθρωπος και γαμω δηλαδη, που εχω τη δυναμη και βγαινω ακομα απο το σπιτι και δεν ειμαι κλεισμενη με το γρηγορο ιντερνετ και τη νοβα που ελεγα παραπανω. (Υπενθυμιση προς τον εαυτο μου: μηπως να παραγγειλω καστορες αυριο;)

Α, ασχετο, με τρακαραν την Παρασκευη το πρωι, παραβιασε ενας το στοπ και επεσε στην πορτα μου που οδηγουσα με δυναμη, καλα ειμαι, ενταξει ο Βασιλακης εχει παθει χειροτερα, χτυπησε με την μηχανη αυτος το ιδιο βραδυ, λαμες και τετοια, πονος, πονος πολυς,ενταξει ολα καλα θα πανε ομως, και θα γινει και ο γαμος ρε παιδια μη μασατε. Α, επισης μεσα στις γιορτες, μου σπασαν το αμαξι και με κλεψανε, ακομα εχω τα κρυσταλλα στο πισω καθισμα, ενταξει θα τα καθαρισω μια και καλη μετα το συνεργειο. Αλλα ενταξει την αλλη μερα πηρε ενας τηλεφωνο, με το παραξενο ονομα Θωμας Σκουληκας και ειπε οτι βρηκε τα πραγματα και καλα,(χαρτοφυλακα, σφραγιδα και το μπλοκ με τα βερεσεδια μου) και πηγε και το πηρε ο μπαμπας, του εδωσε και 10 ευρω γιατι ηταν τζανκι, ενα ερειπιο, ολα καλα. Ενταξει λογικο, δεν βρηκαν ουτε centy μεσα απο λεφτα, κριμα κιολας. Επισης οταν πηγα να δηλωσω τη ζημια στο τμημα, και καλα μηπως παρω τα λεφτα απο την ασφαλεια (αρχιδια πηρα) ενας γερμανος πριν απο μενα ειχε παθει το ιδιο και το δηλωνε και δηλωσε οτι του κλεψανε λεει λαπτοπ και λεφτα και βιζες και ολα και γενικα μεγαλο φουσκο, ε κι εγω δηλωσα οτι μου εκλεψαν υπαρχοντα αξιας 5.000 ευρω. Ετσι το ειπα αυτο, για γουστο, που ελεγε και ενας μαραθωνοδρομος.

Και αφου λεμε και ασχετα, ας πω και αυτο, με ρωτησε καποιος, δε θυμαμαι ποιος, οκ θυμαμαι, αν εχω μυστικα, και αναρωτηθηκα πολυ γιατι οκ ειχα μυστικα, αλλα ολα ηταν με καποιον παροντα ή μου το ειχε πει καποιος αλλος, δηλαδη ανα πασα στιγμη μπορει ο αλλος να ραγιζε υπο το βαρος φριχτων βασανιστηριων (υποχρεωτικη παρακολουθηση ελληνικων δραματικων σειρων) και να επαυε να ηταν μυστικο. Δεν εβρισκα κατι που να ηταν δικο μου, να το εχω κανει κρυφα και να το ξερω μονο εγω. Αλλα ενταξει το βρηκα. Εχει πολυ πλακα.Οκ. Δεν προκειται να το γραψω, τραβατε παρακατω.

Και τωρα, ενα απο τα πραγματα που με εμαθε η ζωη: