Chantez à l'âne, il vous fera des pêts

Είμαι δαιμονιστής. Κι αυτή είναι η ιστορία μου...



Ηταν μια καθημερινη οπως ολες οι αλλες, την ημερα που η Μανστεστερ επαιζε εναν αγωνα που εβαλε εφτα γκολακια (προσοχη, σημαντικη πληροφορια #1 για τη συνεχεια) ειχα να πηδηχτω, να κανω ωραιο σεξακι δηλαδη, απο του Αι Νικολα, οπου ειχα αφησει πισω μου το κουφαρι ενος πιτσιρικα να με παρακαλαει για ελεος, να σπαρταραει απο αφυδατωση και να εχει βγαλει φλεγμονες στα νεφρα, και το μικρο μου ροδακινακι ζητουσε παλι ανηθικη ικανοποιηση. "Ειναι πολλα τα χοντρα Αρη", σκεφτηκα, και ενεδωσα στο πρεσιγκ σε ολο το γηπεδο (μηνυματα, τηλεφωνα, μεηλ) του υποψηφιου θυματος μου, το ειχα ψωνισει ενα βραδυ που εκανα εκπτωσεις απο ενα τρεντη μπαρακι του κεντρου.

Πηγα απο το σπιτι του, το θυμομουν στο περιπου αν και θα επρεπε να το θυμαμαι στο ακριβως γιατι γενικα ειχα κανει νυφη στην περιοχη αυτη πολλες φορες. Ανοιξε την πορτα ηταν ακριβως οπως δεν τον θυμομουν, και μετα απο μια χαζοσυζητηση, αρχισε το πανηγυρακι. Δωστου τα χαμουρα να παιρνουν και να δινουν με μεγαλη ζεση. Δυστυχως ομως η καταναλωση υπερβολικης -γι'αυτον- καταναλωσης αλκοολ, δηλαδη μισης ουρσους ξεθυμασμενης, τον εκανε να μην αντιδρα στα λαγνα χαδια και φιλια μου. Μου προτεινε να αλλαξουμε τοποθεσια, αυτο καταλαβα τουλαχιστον μεσα στα συγγνωμηδεμουεχειξανατυχει και στα συγγνωμηεχωπιειπολυειμαικουρασμενος που μουρμουριζε και τον ακολουθησα στο μεσα δωματιο. Εκει σαν κατι πηγε να γινει, και την κρισιμη στιγμη μου λεει μισο λεπτο να βρω τα προφυλακτικα, σηκωθηκε κατευθυνθηκε προς το σκρινιο οπου το εκανε ανω κατω ψαχνοντας για τα ρημαδια τα μεσα αντισυλληψης. Εγω περιμενοντας πρωτα με εγκαβλον προσμονη και ενα τεταρτο αργοτερα με εκδηλον βαρεμαρα αρχισα να αναρωτιεμαι μηπως ειναι και αυτος δαιμονιστης γιατι σα καιρο να εχει να γαμησει και δεν ξερει που ειναι το κουτακι, τελος παντων, καποια στιγμη τα βρηκε τα δυο τελευταια του (προσοχη, σημαντικη πληροφορια #2 για τη συνεχεια) εκανε να το βαλει, το εβαλε, αλλα λιγο το μισαωρο των πρωταθλητων, λιγο και που δεν την ειχε την ντουροσυνη στη τσεπακι του, το μοριο του ηρθε και εγινε καλαμακι, ουτε καν απο αυτα τα ωραια με τη μεγαλη διαμετρο που εχουν μερικες καφετεριες και φχαριστιεσαι να ρουφας φραπε και χυμο, αλλα απο τα αλλα, αυτα τα καλαμακια του σουβλακιου που πουλανε εξω απο το Φως στην ιερα οδος. Μετα απο αλλο ενα γυρο συγγνωμων, και προσποιητης κατανοησης απο μενα (δυστυχως δε μπορουμε εμεις οι δαιμονιστες να νιωσουμε τετοιου ειδους οιχτο) και κανα τριλεπτο αγκαλιασμα μητρικης φυσεως, του προτεινα να παμε προς το σαλονι, τουλαχιστον να μη χαναμε το παιχνιδι (χρησιμοποιηση σημαντικης πληροφοριας #1) , να καναμε και κανα τσιγαρο. Το δεχτηκε με ανακουφιση, γιατι μαλλον το ειχε παιξει κιολας στο κουπονι. Εκει, μη τα πολυλογω, μετα το περας του ματσακιου, ενιωσε πως ειχε τη δυναμη να με ικανοποιησει επιτελους, επιτελους ειπα και γω θα αλλαξω κουφαρι, και μετα καποια προεορτια τα οποια πρεπει να πω πως τα βαρεθηκα, και τα βρηκα τοσο αναγκαια οσο και το μπλουζ των νεονυμφων στο γλεντι (πρεπει να γινει, για να ορμηξεις στο φαι μετα), αναζητησε και βρηκε και το τελευταιο (χρησιμοποιηση σημαντικης πληροφοριας #2) προφυλακτικο αλλα πανω στην ερωτικη ορμη του να το σκισει με τα δοντια γιατι τα χερια καπου τα ειχε απασχολημενα, εσκισε και το καποτακι μαζι. Παραδωθηκα στην μαυρη τυχη της ρατσας μου, τον αγκαλιασα μητρικα για αλλο ενα τριλεπτο, μπορει να ηταν απλως και ενος λεπτου (σιγη), εκανα ενα τσιγαρο ακομα, ειδα και ολα τα γκολ σε ριπλει και καληνυχτισα. Δεν ηταν η μερα μου απλως.



Ενα μηνα μετα σχεδον, ειχα παλι καποιες ενοχλησεις απο το ροδακινακι μου, απαιτουσε εντατικο πηλιγκ και εγω εσπευσα να το ικανοποιησω. Ανοιξα την αζεντα μου με τα υποψηφια θυματα και διαλεξα αυτο που ηταν και πιο κοντα σε μενα, γιατι βαριομουν τις μετακινησεις για ενα τοσο ασημαντο θεμα, ασε που δεν ειχα και πολυ μπενζινα και ηθελα να μου φτασει και για αυριο να παω στη δουλεια. Με καλοδεχτηκε και αυτο, βαλαμε να δουμε και ενα διβιδι το οποιο χιονισαμε αρχικα γιατι αρχισαμε να εφασουνομαστε ωσαν κουνελια σε ταινια του Ντεηβιντ Λιντς. Αφου εκανα διαφορα κολπα προελευσης μιας χωρας που εχουν τιμησει και οι, αγαπημενοι του κοινου, Μοντι Παηθονς, πηραμε και τα απαιτουμενα μετρα προφυλαξης (το επαναλαμβανω συχνα γιατι ειναι και κοινωνικο μηνυμα αυτο και καλα, better safe than sorry και τετοια), ηρθε η ωρα της διεισδυσεως. Ηρθε; Οσο την ειδατε σεις να ερχετε την ειδα και εγω. Αρχισε να ρωταει κατι κουλα του τυπου ειμαι μεσα τωρα, που ακριβως ειναι η τρουπα και τετοια μη σας τα πολυλογω, δεν εβρισκε στοχο με τιποτα, στραβοι πιλοτοι σε φου-δεκαξι. Εκανα και γω κατι προσπαθειες με αλλαγη ποσισιον μπαλετιστικης συλληψης, (μπας και ζησω και γω το χελενικ ντριμ) κολπα που ειχα μαθει τοτε που ζουσα σε σωμα μπαλαρινας των Μπολσοι (γεια σου ρε Μασα με τα πλιε σου), αλλα τιποτα, δεν ηξεβρε που του πανε τα τρια. Παραδωθηκα για αλλη μια φορα στη μαυρη μοιρα της ρατσας μου, εβαλα το διβιδι να παιζει απο την αρχη και πρεπει να σας πω πως δε το μετανοησα καθολου, η ταινια ητο παραπανω των προσδοκιων μου, το απολαυσε και ο παρτενερ μου το ιδιο και εκτιμησα τουλαχιστον τις γνωσεις του πανω στην εβδομη τεχνη. Τουλαχιστον κατι γαμησε εκεινο το βραδυ, και αυτο ηταν η ταινια. Φοβερη, τι να λεμε.

Φευγοντας, μια φευγαλεα σκεψη περασε απο το μυαλο μου, οτι μαλλον εγινα ασκητικος δαιμονιστης οχι απο αποψη, αλλα απο γκαντεμια. Αλλα οσο φευγαλεα ηρθε, εφυγε κιολας, γιατι εριξα μια ματια στον τηλεφωνικο μου καταλογο και βρηκα το επομενο θυμα μου. Ελπιζω τουλαχιστον.






ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ (διαβαζεται με φωνη Γεωργιου)
Που' στε μαγγες, το παραπανω κειμενο πορρω-υδρα-σπετσες απεχει απο την πραγματικοτητα, εντασσεται στα πλαισια των καλλιτεχνικων δρωμενων που καταπιαστηκα τον τελευταιο καιρο.

Την προηγουμενη Πεμπτη, μια μερα μετα τον μεγαλο τελικο της Αθηνας, ειχε γενεθλια ο Καντονα. Αυτος ο μεγαλος καρατεριστας, που ποτε δεν καταλαβα γιατι το καρατεριστας δε σημαινει καποιος που ασχολειται με το καρατε αλλα σημαινει κατι αλλο που δεν ξερω, ειναι στο ζωδιο Διδυμος, το ιδιο με αυτο του Αντωνη Ρεμου δηλαδη. Ο Αντωνης δεν εχει γεννηθει 5 Ιουνιου, παγκοσμια ημερα περιβαλλοντος και ημερα γενεθλιων ενος φιλου μου, αλλα παρολα αυτα εχει γεννηθει στο Ντισελντορφ. Αυτο ειναι καπου στη Γερμανια, αλλα δε ξερω που ακριβως, γενικα δεν ειμαι καλη στη γεωγραφια, μπερδευω παντα το Παγκρατι με τα Πατησια (αν και τα Πατησια δεν εχουν εστιατορια τσιαο, με αυτο το τελειο κρουασαν μισο μισο) καθως και την Χαιδελβεργη με την Καρλς-ρουη. Στο Ντισελντορφ επισης ειναι που περιμαζευει ο Ντιμιτρις ο νταλικιερης κατι Γερμανους και τους δινει λιτολ σπινατς παη. Στο τελος αυτη η διαφημιση που ουρλιαζει ενας Γερμανος και υψωνουν τα ποτηρια της μπυρας και κανουν γειαμας, αυτος δεν ουρλιαζει απλα, αλλα λεει (αμα το παιξεις αναποδα) "αην ρουντ αουφ ντιμιτρις!" δηλαδη ενας γυρος κερασμενος απο τον Δημητρη, δηλαδη εμ τον ταριφα τους εκανε, εμ βενζινες και διοδια δεν πληρωσαν, εμ του φαγαν το φαι και δεν κερασαν και ενα καφε στον levenden (τον λεβεντη της Γερμανιας) εμ να κερασει και μπυροκατασταση ολους τους βρωμαριδες. Δηλαδη ενταξει απιστευτη δουλικοτητα και θυματοποιηση του Ελληνα του εξωτερικου που δεν βασταει στα ποδια του, δηλαδη σε φαση γραικος, αντε καραγκιοζη πληρωνε και χορεψε μας και ενα σιρτακις με το τραπεζι στο στομα. Τελος παντων τα θυμαμαι και συγχιζομαι.

Και τωρα θα μιλησουμε για ποδοσφαιρο:

Ενταξει τι να λεμε, το σουτ του μελλοντος ειναι ο μύτος. Μύτος φιλε μου, μεγαλη εφευρεση, αν δεν καταληξει στον γαμο του καραγκιοζη η μπαλλα μπαινουν θεαματικα γκολακια. Η πρωτη γυναικα-μαραντονα λοιπον ηταν η Αριαδνη, με τον περιφημο Μυτο της. Μιλαμε πολυ γκολτζου η μανδαμ. Αμε. Επισης μου αρεσει πολυ αυτος ο καινουργιος ο Μπορας στη Λιφο.

Ενταξει δε ξερω εσεις με ποιο σκοπο ξεκινησατε το blogging, αλλα εμενα παντοτε στο πισω μερος του μυαλου μου ηταν το κερδος. Τοσους μηνες ομως μια ελαφρα μορφη δυλσεξιας με εκανε να αποκλινω λιγο απο τον στοχο μου και να βυθιστω στον μαγικο κοσμο των βιβλιων.

Αφου διαβασα αρκετο Θεμελη και Κουμανταρεα για δυο (φριχτα βαρετες) ζωες, ανασκουμπωθηκα και εβαλα μπρος τις μπιζνες. Αρχικα και οπως ηταν φυσιολογικο, σκεφτηκα πολυ σοβαρα την αγορα ξυλειας, αλλα ο ντανιελ- son of a bitch -παρτι-κωλαρα σου πιο περα να κατσω, ηταν ενα βημα πιο μπροστα απο μενα. Οπως παντα. Διαολε, αναφωνησα και εσφιξα τα δοντια. Αυτα με πονεσαν πολυ για λογους που θα αναλυσω αργοτερα σημερα ή αυριο ή καποια στιγμη στο μελλον. Μετα ομως το πηρα πολυ ψυχραιμα το ζητημα και κατεληξα οτι θα γινομουν μεταπρατης, οτι και αν σημαινε αυτο, και οτι το πρωτο θυμα μου θα ηταν ο "κυριος" Φαητ Μπακ. Φιχτμπαχιος για μερικους. Κυριος για κανενα.

Αφου εκανα μια μινι ερευνα αγορας, πινοντας ουζα μινι δηλαδη με ενα φιλο που ηταν στελεχος σε τετοια εταιρεια και μας ειχε ενωσει η αγαπη μας για τον lemmy και την βρωμιτσες-κατω-απο-τα-νυχια-λαγνεια (don't ask), διεπιστωσα οτι με επαιρνε να προσφερω υπηρεσιες γενικου εμποριου και οτι τοσο εγω οσο και ο φιλος μου ειχαμε γινει τρυπες απο τα ουζα.

Τις επομενες μερες, ξεκινησα και πηρα μερικα χαλαρα τηλεφωνα σε φιλους. Στην αρχη επειδη ντρεπομουν δε μπορουσα να γυρισω με τιποτα τη συζητηση στο εμποριο, κατεληγα να συζητησω δυο ωρες για το στοιχημα και για το χτεσινοβραδινο πρατραγουδο του ζετεμ. Πελατη δεν εβγαλα, αλλα εμαθα τουλαχιστον οτι ο Σουμαηλα Κουλιμπαλι,βασικος επιτελικος μεσος της Φραιμπουργκ, ειχε ξεπερασει τις ενοχλησεις του στο γονατο και πονταρα σε αυτην στον κρισιμο αγωνα για την ανοδο με την Καρλ Τσαης Γενα, με αποτελεσμα να κερδισω ενα σεβαστο ποσο και τον θαυμασμο του προποτζη. Επισης ο Βεντουρας ειναι μακραν ο αγαπημενος του κοινου.

Τελος παντων, με αυτα και με τα αλλα, αφου εφαγα ακυρον απο ολους τους αλλους φιλους μου, επεισα τον Fight Back να κανουμε μπιζνα μαζι γιατι του ειπα οτι ο Νικος Δημου θα απογοητευοταν πολυ αν μαθαινε πως δε με βοηθησε στα πρωτα μου βηματα. Αυτο ηταν μουφα βεβαια αλλα ο Fight Back φοβηθηκε οτι θα βρει ενα πρωι ενα κεφαλι αλογου στο blog του σταλμενο απο τον πατερουλη ολων μας, και δεχτηκε τη συνεργασια μας.

Ετσι ξεκινησε μια ωραιοτατη ανταλλαγη e-mail. Σε επαγγελματικο τονο, γιατι αλλο φιλια και αλλο δουλεια. Τονιζω πως τα παρακατω ειναι πραγματικα αποσπασματα αλληλογραφιας, εχουν αλλαχτει μονο τα ονοματα και εχουν διορθωθει κατι καραμπαμ ορθογραφικα.

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Απο Fight Back
Προς Misirlou Oubliez

Fight Back

-------------------------------------------------------------------------------------------

Απο Misirlou Oubliez
Προς Fight Back

Oubliez εντερπραηζιζ-τελετες παγανισμου και τελετουργικου κοψιματος ασφοδελων
Παπουα Νεα Γουινεα τωρα και στην οδο Νεα Διευθυνση 23
Ενταυθα.

Κυριε Φιχτμπαχιε,

σας αποστελλω προσφορα διαβασμενα απο τον πατριαρχη Ιεροσολυμων τοσο τον νυν οσο και τον τεως για το ενδεχομενο συνεργασιας σας με Ιουδαιους ή Συριους ή Χιλαριους (Φανι).

-σφραγιδα στρογγυλη μετα της επωνυμιας σας, μπερκμανικης συλληψης-κατασκευης (η εβδομη).....ευρω τριακοντα

-ενα αλλοθι για αποφυγη βαρετων εξοδων με φιλους (ειχα ανοιξει τον θερμοσιφωνα με πηρε ο υπνος δεν ακουγα το κινητο), με 2 χρονια ο καιρος γαρ εγγυηση, ανεφ φραπε και λοιπων ανασταλτικων υπνου.........ευρω αξια ανεκτιμητη και δωρο η βραδινη σας εξοδος

-γκραβουρες ναυμαχιας δυστυχως ειναι εδω και χρονια αουτ οφ πριντ εχουμε ομως γκραβουρες απο αλλα ρετρο παιγνια της δεκαετιας του 80 απο αυτα που εδιναν δωρο στα παιδακια των υπαλληλων καθε Χριστουγεννα, πχ γκραβουρες με τα πιγκουινακια που ανεβοκατεβαιναν την τσουληθρα με την φατσα του βουτσα καθως και αξιον εστι φιγκουρς του σπορτ μπιλι μπο θορτον αντιβαηρους. τιμη κατοπιν τηλεφωνικης συνεννοησης

-διαπιστευση για τους ολυμπιακοι αγωνες για τα αγωνισματα της 7ης μερας καθως και το παγουρινι του νουμερο 123.945 εθελοντη χρησιμοποιημενο στη ζελατινα του........χιλια επτακοσια δεκαεξι γιεν ειμαι δω για κανενα. (παρατηρηση, η εισοδος στο γηπεδο του μπαμπιγκτον για τα προκριματικα νεας αγχιαλου- βεστφαλιας ιζ πεντινγκ οθοριζεησιον λογω αυξημενης ζητησης)

-μια φωκια μοναχους μοναχους ημερωμενη με το νερο της εφτασεη. Να σημειωθει οτι βαρυνεστε με τα εξοδα σαρδελας και εκπαιδευτη για να σας δινει το χερακι της και να τριβεστε μουσουδα με μουσουδα οταν θελετε να εντυπωσιασετε τα γκομενακια σας.....ευρω επτακοσια Παρατηρηση, οι τιμες βαρυνονται με Φ.Π.Α. σπατοσημο και τελος γουλιελμος Για οιεσδηποτε παρατηρησεις και αποριες παρακαλω οπως τηλεφωνησατε στα τηλεφωνα που περνανε τωρα απο την οθονη σας.

Με τιμη, Oubliez Misirlou
σινιορ ριτζιον μανατζερ

-------------------------------------------------------------------------------------------

Απο Fight Back
Προς Misirlou Oubliez