Chantez à l'âne, il vous fera des pêts

Working title: "Ελληνικα Περιοδικα Lifestyle, Κιβωτος Πανανθρωπινων Αξιων."

Περιμενα χτες την Λιανα να με αναλαβει μιαμιση ωρα. Η Λιανα ειναι αυτη που μου κανει αποτριχωση στο μουστακι. Κατα τη διαρκεια της αναμονης, διαβασα με πολυ προσοχη, ολα τα τευχη των περιοδικων ας πουμε, "Allrighty!" και "Ta-tah" (hello Claris, ts ts ts ts) , απο τον Σεπτεμβρη μεχρι τωρα, τα οποια αν ληφθει υποψην το γεγονος οτι ειναι εβδομαδιαια, μιλαμε για μεγαλο αριθμο τευχων. Καταρχας, τα διαβασα ανακατα, οποτε εχω μπερδεψει λιγο τις ημερομηνιες, γιατι πχ τις εγγυες την μια τις εβλεπα με κοιλια τουρλα, μετα καπακι με φλατ κοιλια, σκεφτομουν, α θα ειναι πριν την εγκυμοσυνη, μετα διαβαζα τη λεζαντα οτι ηταν μεν φλατ αλλα 10 μερες μετα τη γεννα και μετα σκεφτομουν α τις καργιολες επανηλθαν τοσο γρηγορα, και εγω ακομα να συνελθω απο το μπουφε πρωινου που ειχα σαβουρωσει σε ενα ξενοδοχειο της Μαδριτης (ολοκληρη) την ανοιξη του 2003 .

Τελος παντων, επειδη εχω και μια μαλακισμενη υπερanalυτικη σκεψη (του κωλου δηλαδη), εκανα μια βασικη διαπιστωση για τη θεματολογια αυτων των περιοδικων. Οτι παρα την γενικη εντυπωση οτι ολα αυτα δειχνουν το ποσο μπουρδελιαρικο ειναι το σταρ συστεμ και ποσο παρτουζιαρες, ξεκολιτσες και βρωμοπουτανα (*) ειναι ολες αυτες οι τραγουδιαρες, στην πραγματικοτητα δεν ισχυει τιποτα τετοιο.

Αντιθετα, μεσα απο αυτα τα εντυπα προαγεται η αξια της οικογενειας, οχι πουταναρια και τετοια πραγματα, οχι, αντιθετα ο ταδε παντρευτηκε την καλη του, την πολιορκουσε καιρο και ηταν κυριος πανω απο ολα, ωραια πραματα δηλαδη, μπουρναζιωτικα, η γυναικα στολιδι και τετοια, η αλλη ζει στιγμες οικογενειακης ευτυχιας, ειναι παλι (παλι;) εγκυος, εκανε βολτα με τα παιδακια της, τους ψωνισε ρουχαλακια ενω για την ιδια δε πηρε τιποτα, φιλοι που βγαινουν και πανε για φαγητο και τα λενε και μιλανε για το ποσο υπεροχο πραγμα ειναι η φιλια, αλλοι βρισκουν τον ερωτα της ζωης τους, αλλοι περνανε ασχημα επειδη χωρισανε, και γενικα ενα κλιμα, οχι ρε γαμωτο, χωρισμοι, κακο πραγμα, και παντρευτειτε παιδια, βρειτε το ταιρι σας να αραξετε, και η φιλια, ιερο πραμα, και τετοια.

Και σκεφτομαι οτι ενω παλιοτερα αυτο που ζητουσαμε ηταν οι σταρ να ζουσαν μια εξαλλη ζωη, και κατασκοπευαμε τον μποεμικο τροπο ζωης τους, τωρα τους θελουμε στρωτους σαν εμας, ανθρωπους που γκαστρωνονται, κλαινε και εχουν τις μαυρες τους, αγοραζουν παγωτο στα παιδακια τους και τα μαλωνουν που λερωσαν το πισω καθισμα. Σιγα το συμπερασμα κοπελια, θα πει καποιος, αλλα το θεμα ειναι, οτι παντα θελουμε να ριχνουμε μια ματια σε αυτο που δεν ζουμε. Οποτε, και σε συνδυασμο με τις εκπομπες κοινωνικης αποτετοιας, μηπως εμεις, οι απλοι καθημερινοι ανθρωποι ζουμε πιο εκλυτη ζωη απο τους διασημους; Μηπως ειμαστε εμεις οι αληθινοι ροκ σταρ και τελικα καθε απογευμα, ολοι αυτοι οι rich and famous (**) στηνονται να δουνε απιθανα ερωτικα τριγωνα, αντισυμβατικες ζωες περα απο καθε κοινωνικη και ηθικη δεσμευση, ελευθεριες σχεσεις και υπερβαση κανονων; Πλακα θα χε ο Ρουβας -ο οποιος χωρισε οριστικα με την Κατια :'( - να ονειρευεται να γινει "ιδιωτικος υπαλληλος" που λενε και οι παιχτες στα τηλεπαιχνιδια (δηλαδη το παιδι για τις εξωτερικες δουλειες).


(*)στην πραγματικοτητα, δεν βριζω τοσο πολυ οσο φαινεται.
(**)Ασχετο, αυτο το "and" εχει πολυ μεγαλη σημασια, δηλαδη δε θα μπορουσε να ειναι η φραση "rich or famous", δηλαδη δεν υπαρχουν ατομα ειτε της μιας κατηγοριας, ειτε της αλλης, διοτι αν εισαι πλουσιος θα αγορασεις δοξα, και αν εισαι διασημος καποια στιγμη θα εξαργυρωσεις τη διασημοτητα σου σε χρημα.

Σε μια προσπαθεια συσφιξης σχεσεων με την μανα μου και στα πλαισια μιας ευρυτερης προσπαθειας ευρεσης κουαλιτι ταημ (θα χρειαστω δανεικα συντομα), προτεινα στη μανα μου να παμε κανενα θεατρο, και γενικα πολιτιστικο δρωμενο, γιατι λενε οτι η κουλτουρα φερνει πιο κοντα και ανανεωνει το ζευγαρι (yes, my middle name is Oidipodas. Και αν συνεχισουν οι ενοχλησεις στο στομαχι, θα ακουω και στο ονομα Polipodas).

Ανικανη για ερωτα. Ανικανη να παραμεινει ψυχραιμη. Ανικανη να περιμενει. Ανικανη να αποτρεψει την καταστροφη της. Το αμαρτημα της. Ανικανη. Επαιζε, οπως τοτε που ηταν μικρη, με τα κλωσσοπουλα στην αυλη της γιαγιας της. Τα χαιδευε, επαιζε, τα εσφιγγε, επαιζε, τα αγαπουσε ελεγε, επαιζε, τα επιανε με τα μικρα της χερια, χαιδευε το χνουδι τους, τον απαλο λαιμο τους, επαιζε, τα εσφιγγε, περισσοτερο, θα ειμαι η μαμα σας, θα σας φροντιζω θα σας αγαπαω, τα μικρα της δαχτυλα επαιζαν οταν τα επνιγε, επαιζε ομως, επαιζε, επαιζε, επαιζε, αυτο επαναλαμβανε μετα στα αναφιλητα της. Της ξεφυγαν και τωρα μερικα δακρυα λυσσας, μολις ειχε καταστρεψει το παιχνιδι της. Παλι απο την αρχη, παλι απο την αρχη. Σκεφτηκε να του στειλει μηνυμα, μετα σκεφτηκε την αξιοπρεπεια της, μπορει να πηδιοταν με την αλλη. Πηρε τον Σαφα να κλαψει χωρις ντροπη. Παλι απο την αρχη, παλι απο την αρχη...

-------------------------------------------------------------------------------------------------
"Ανικανος ρε μαλακα, ανικανος για ολα.Αρχιδια, ρε μαλακα, αρχιδια, δεν εχω μυαλο ρε για τιποτα, ανικανος ρε για ολα σου λεω. Και οχι μονο αυτο, καθομαι και το παρατηρω το φαινομενο απο πανω, ξερεις πως ειναι ρε, σα να χεζεις μια μπαλλα απο τριχες, εχεις χεσει ποτε τριχες; Σε ενοχλει, αλλα ειναι πρωτογνωρο και το παρατηρεις, και δεν μπορεις να κανεις τιποτα μεχρι να τελειωσεις. Ετσι ακριβως ρε Σαφα. Σοβαρα σου μιλαω, ετσι ακριβως."

"Αντε γαμησου ρε κρυφοπουστα, τριχες στον κωλο και μαλακιες. Αντε γαμηθειτε ολοι σας σημερα με τα προβληματα σας. Και τι μαι γω ρε."

"Ποιος αλλος;"

"Μια, δεν την ξερεις."

"Καλο μουνι;"

"Καλο. Μετριο. Δε ξερω."

"Καλα. Κλεινω ρε, μου ηρθε χεσιμο"

"Καλως."


-------------------------------------------------------------------------------------------------

Ηλιθια, εισαι ηλιθια κοριτσακι μου. Ανικανη. Εκλεισε τα φωτα, ξαπλωσε στον καναπε. Παλι εδω, παλι στα παλια. Ηλιθια. Τελειωσε, το τελειωσες, ηλιθια, τελειωμενη. Εβαλε τα ακουστικα. Πατησε. >>|, >>|. Mετα <<. Για λιγο. Play. Ωραια. Το πετυχε. Μετρησε.

Poop.
Poop.
Poop.
Poop.

Και...

...Και αν δεν εχεις κατι να πεις, κατι επειγον, αβιαστο σαν κατουρηματακι, δεν ειναι απο μονο του γεγονος αξιο να ειπωθει; Οι παυσεις στη μουσικη ειναι σημαντικες λενε, γι'αυτο και τις μετραμε. Αν υποθεσουμε λοιπον οτι η ζωη ειναι ντυμενη με ηχους ινταστριαλ, δεν εχουν και την σημασια τους οι σιωπες; Αν παλι ξεκινησεις να μιλας και ισως κατι να σου ερθει στην πορεια; Παλια το εκανα πολυ αυτο, μιλουσαν ολοι γυρω μου, για θεματα αδιαφορα ή αγνωστα σε μενα, επαιρνα βαθια ανασα και και ελεγα με δυνατη φωνη: "Παντως...", εκανα μια παυση, εντωμεταξυ ειχα κερδισει την προσοχη ολων, και παραλληλα ειχα σκεφτει ενα θεμα συζητησης. Σουρεαλιστικο το πιθανοτερο. Ισως γι'αυτο το μυαλο μου να παιρνει παραξενους δρομους συχνα, το εμαθα ετσι. Να θυμηθω τωρα που το θυμηθηκα να γραψω καποια στιγμη για το παραδοξο των δυο εισητηριων μετρο.

Αν ανοιξω τα βιβλια υδραυλικης του πανεπιστημιου, θα μπορεσω να βρω και τον μαθηματικο τυπο που εχει να κανει με τις διατομες και την ταχυτητα ροης και να δω πως λεγεται επιστημονικα το στουμπωμα, οταν εχεις τοσα πολλα αδιαφορα να πεις που στομωνει το συστημα και κατσε να δεις πως λεγεται και ενα αλλο φαινομενο , υδραυλικη υποσκαφη, οχι κατσε να δεις καπως αλλιως, α ναι ρε σπηλαιωση. Γαμω τα φαινομενα η σπηλαιωση. Λεω ενα παιδι μου να το πω σπηλαιωση. Και αλλο ενα εχω πει να το πω μπιριμπακι. Ελπιζω να βρω αντρα με κατανοηση στο ζητημα της ονοματοδοσιας. Με την υδραυλικη υποσκαφη μπηγαμε πασσαλους νομιζω, τι σκατα, τιποτα δε θυμαμαι, και τελειωσα και γεωτεχνικο τομεα. Τελος παντων το κειμενο εχει παει σε μονοπατια που δεν επεδιωκα, παντα ετσι συμβαινει, το ειπε και ο Μαλεμε λεει δια στοματος ενος αλλου, αληθεια λεω το ακουσα χτες το βραδυ, ο κοσμος ειναι ενα μεγαλο βιβλιο, κατι τετοιο με βιβλια δε θυμαμαι ακριβως, και αν με εμαθες κατι που μπορω να ανακαλεσω τωρα ειναι οτι παντα πρεπει να εχω ενα βιβλιο μαζι μου, διαολε, εχω ξεσυνηθισει, ας ονομασω αυτο το κειμενο ασκηση γραφης, και αναρωτιεμαι, αν ησουν καποτε ικανος για κατι, μπορει καποτε να παψεις να εισαι;