center

Chantez à l'âne, il vous fera des pêts

La petite chanteuse á grand cul.

mardi, janvier 22, 2008

Θελω να παιζω με το παιχνιδι μου.

...Μεσα στη δινη του δευτερου παγκοσμιου πολεμου, πεφτει κατα λαθος μιας βομβα σε ενα μοναστηρι καλογερων του ταγματος των Καπουτσινων, καπου στη Βορεια Ιταλια. Φτανουν λοιπον στο τελωνειο εξω απο την πορτα του παραδεισου, ψαχνει ο αγγελος που ηταν βαρδια να τους βρει, δεν του βλεπει πουθενα καταχωρημεμους, οποτε παει στον Αγιο Πετρο να ρωτησει:
"Αγιε Πετρο, τι να κανω, εχουν ερθει εδω 200 Καπουτσινοι..."
"Και τι μου το λες σε μενα, να τους πας σε αυτον που τους παραγγειλε..."

...Και αν δεν εχεις κατι να πεις, κατι επειγον, αβιαστο σαν κατουρηματακι, δεν ειναι απο μονο του γεγονος αξιο να ειπωθει; Οι παυσεις στη μουσικη ειναι σημαντικες λενε, γι'αυτο και τις μετραμε. Αν υποθεσουμε λοιπον οτι η ζωη ειναι ντυμενη με ηχους ινταστριαλ, δεν εχουν και την σημασια τους οι σιωπες; Αν παλι ξεκινησεις να μιλας και ισως κατι να σου ερθει στην πορεια; Παλια το εκανα πολυ αυτο, μιλουσαν ολοι γυρω μου, για θεματα αδιαφορα ή αγνωστα σε μενα, επαιρνα βαθια ανασα και και ελεγα με δυνατη φωνη: "Παντως...", εκανα μια παυση, εντωμεταξυ ειχα κερδισει την προσοχη ολων, και παραλληλα ειχα σκεφτει ενα θεμα συζητησης. Σουρεαλιστικο το πιθανοτερο. Ισως γι'αυτο το μυαλο μου να παιρνει παραξενους δρομους συχνα, το εμαθα ετσι. Να θυμηθω τωρα που το θυμηθηκα να γραψω καποια στιγμη για το παραδοξο των δυο εισητηριων μετρο.

Αν ανοιξω τα βιβλια υδραυλικης του πανεπιστημιου, θα μπορεσω να βρω και τον μαθηματικο τυπο που εχει να κανει με τις διατομες και την ταχυτητα ροης και να δω πως λεγεται επιστημονικα το στουμπωμα, οταν εχεις τοσα πολλα αδιαφορα να πεις που στομωνει το συστημα και κατσε να δεις πως λεγεται και ενα αλλο φαινομενο , υδραυλικη υποσκαφη, οχι κατσε να δεις καπως αλλιως, α ναι ρε σπηλαιωση. Γαμω τα φαινομενα η σπηλαιωση. Λεω ενα παιδι μου να το πω σπηλαιωση. Και αλλο ενα εχω πει να το πω μπιριμπακι. Ελπιζω να βρω αντρα με κατανοηση στο ζητημα της ονοματοδοσιας. Με την υδραυλικη υποσκαφη μπηγαμε πασσαλους νομιζω, τι σκατα, τιποτα δε θυμαμαι, και τελειωσα και γεωτεχνικο τομεα. Τελος παντων το κειμενο εχει παει σε μονοπατια που δεν επεδιωκα, παντα ετσι συμβαινει, το ειπε και ο Μαλεμε λεει δια στοματος ενος αλλου, αληθεια λεω το ακουσα χτες το βραδυ, ο κοσμος ειναι ενα μεγαλο βιβλιο, κατι τετοιο με βιβλια δε θυμαμαι ακριβως, και αν με εμαθες κατι που μπορω να ανακαλεσω τωρα ειναι οτι παντα πρεπει να εχω ενα βιβλιο μαζι μου, διαολε, εχω ξεσυνηθισει, ας ονομασω αυτο το κειμενο ασκηση γραφης, και αναρωτιεμαι, αν ησουν καποτε ικανος για κατι, μπορει καποτε να παψεις να εισαι;


Maggie Taylor, Almost Alice
"A Very Difficult Game Indeed"
Misirlou Oubliez, 1:14 PM

7 Comments:

Φαινόμενο bottleneck λέγεται.

Το ξέρω γιατί είμαι πολύ καλός στο άλλο bottleneck. Το νότιο...
Blogger bbchris, at 22/1/08 14:22  
reeee pou me tsibises amesws reeee?
Blogger Misirlou Oubliez, at 22/1/08 14:26  
Άσχετο ε: Μόλις είδα το "A David Santos commented blog" έλιωσα στο γέλιο...
Blogger Jason, at 22/1/08 20:12  
Jason, δεν υπαρχουν ασχετα. Το blog μας ειναι "Τheory of everything"- friendly.
Blogger Misirlou Oubliez, at 22/1/08 23:05  
Νομίζω πως καμιά φορά πιστεύεις ότι είσαι ικανός ενώ "βαθιά (δις)" δεν είσαι. Ωραιοποιείς συγχρόνως. Ίσως πάλι, να ζητάς πολλά εκεί στους παράξενους δρόμους που διαβαίνεις.
Blogger mc, at 23/1/08 00:23  
Εννοουσα την ικανοτητα της γραφης, θαρρω πως εχασα το μοτζο μου. Καλα κειμενα, τελος.
Blogger Misirlou Oubliez, at 23/1/08 08:54  
Μηπως αντι για το μοτζο σου, εχασες το μότιβ σου?
Φιλακια ρε.
Blogger lee, at 23/1/08 10:47  

Add a comment