Chantez à l'âne, il vous fera des pêts

Στο δρομο για Σουνιο, διεπιστωσα οτι τα ποτηρια-θερμος του Λιντλ ειναι για αριστεροχειρες. Ειναι μια λεπτομερεια την οποια με χαρα επεσημανα και συζητησα για πανω απο 10 λεπτα με τους συνεπιβατες του οχηματος μου και καταληξαμε πως αυτο δε διευκολυνει την οδηγηση παρα μονο τους αριστεροχειρες που ζουν σε χωρες με την οδηγηση στα αριστερα, και αναζητησα την παγκοσμια συνομοσια να μας κανουν ολους τους δεξιοχειρες να τρακαρουμε ενω προσπαθουμε να πιουμε τον διαολεμενα καλο σπιτικο γαλλικο καφε, και τελικα ποιοι ειστε εσεις κυριοι που την ειδατε θεοι στη θεση θεων και κανετε ευγονικη προς οφελος των αριστεροχειρων; Τους δινω βεβαια ενα ελαφρυντικο γιατι αν ισχυει αυτο που λενε, οτι οι αριστεροχειρες ειναι πιο καλλιτεχνικες φυσεις, τοτε οι αγγλοι αριστεροχειρες που θα επιβιωσουν θα φτιαξουν εναν κοσμο ουτοπικο, τιγκα στο φλεγματικο χιουμορ και τους μοντι παηθονς στα sos-θεματα για τις εισαγωγικες εξετασεις.

Και τωρα που ειπα εισαγωγικες εξετασεις, θυμηθηκα οτι οταν εδινα χημεια ειχα κολλησει σε μια ασκηση επι δυο ωρες και ουτε εντεκα δεν επιανα, και ξαφνικα κοιταξα την επιτηρητρια και ηταν ξανθια σαν αγγελος και μου γελασε και τοτε σκεφτηκα "Αυτο ειναι! Οξειδωνονται τα αλατα!" Και την ελυσα και περασα εκει που περασα και τετοια, και την συναντησα τυχαια αυτην στις καλοκαιρινες μου διακοπες προπερσι και πηγα και της μιλησα. Ενταξει δεν ηταν και καμια ιστορια αξια να ειπωθει μεταξυ μας, αλλα θελω κατι να γραψω για την χαρα και την αγαλλιαση που νιωθεις οταν κατουρας στην μπανιερα, και το παω λαου λαου συνειρμικα, να το συνδεσω το ενα με το αλλο. "Χτιζω" το κειμενο παναθεμα με, υπομονη.

Λοιπον και τωρα που ειπα χημεια, θυμηθηκα οτι ενω ημουν καλη στις ασκησεις, δεν ειχα διαβασει ποτε θεωρια και δεν ηξερα τιποτα, μονο τι ειναι ωσμωση που ηταν ο πρωτος πρωτος ορισμος στο βιβλιο της δεσμης, και τρεις βδομαδες πριν τις εισαγωγικες παλευα να την μαθω και μπηκε η μανα μου στο σαλονι και μου λεει φερε να σου κρατησω το βιβλιο, ασε μανα τελειωνω, βρε φερε σου λεω, τελος παντων το αρπαζει γιατι κατι ψιλιαστηκε και αρχισε να ρωταει κατι για μεθαδονες ή μεθανιο, δε θυμαμαι καλα και δεν ηξερα και εντωμεταξυ ειχε απομακρυνθει απο το γραφειο και συνεχισε να ρωταει και συνεχισα να μην απανταω και γυρναει και μου πεταει το βιβλιο στα μουτρα το οποιο απεφυγα τελευταια στιγμη γιατι ειμαι και νιτζουτσου συν τοις αλλοις και ειχα δει και ζινα και ηξερα πως να προφυλασσομαι απο το κακο το ματι, και μου ειπε εχεις διορια ως το βραδυ(*), τελος παντων μεχρι το βραδυ δεν ειχα τελειωσει προφανως, ακομα και την ημερα πριν δωσω διαβαζα θεωρια χημειας, τιποτα αλλο και θυμαμαι ειχε μουντιαλ, σκωτια-τζαμαικα ισως, ισως και οχι.

Και βασικα ειπα τζαμαικα και θυμηθηκα τις τζιβες στα μαλλια και μια περιεργη τυπισσα που ειδα στον δρομο να περναει, νεα με μαλλι κορακι που το ειχε φουσκωσει σε κομμωτηριο και φορουσε φτηνιαρικα μεν, περιποιημενα ρουχα δε, πολυ κυρια κατα τ'αλλα μονο που την ωρα που περασε απο μπροστα μου μιλουσε μονη της και μυριζε αροξολ για τις μυγες.

Τι παραξενοι ανθρωποι που υπαρχουν, να την προηγουμενη βδομαδα οταν σχολασα απο την δουλεια, προσπερασα εναν Κεπαστανο (**), Κουρδο, κατι τετοιο, που κατι κοιτουσε στον πινακα ανακοινωσεων για τους μεταναστες και με το που απομακρυνθηκα δυο μετρα αρχισε να κλανει λες και δεν υπηρχε αυριο (λες και δεν υπηρχε και κανενας γυρω του επισης) και με επιασαν τα γελια. Και εδω ειναι ενα καλο σημειο με τις σωματικες εκκρισεις και λοιπα να πω αυτο που θελω να πω για το κατουρημα στην μπανιερα αλλα δε θα το κανω θα με παιδεψω λιγο ακομα.

Η μια αλλη φορα σταματησαμε με τον Θωμα να βαλουμε βενζινη και βλεπουμε μπατσικο και την ηλικιωμενη γυναικα που ειχε καλεσει την αστυνομια, επειδη ο υπαλληλος ειχε προσβαλει την προσωπικοτητα της και μετα κοιταξαμε καλυτερα και ειδαμε οτι η γυναικα δεν ηταν γυναικα ηταν κυριος, κατι σαν την κυρια Νταπφαηρ αλλα με πολυ χειροτερο μακιγιαζ και περουκα.

Η κυρια αυτη θα πρεπει να ηταν στην ηλικια του παππου μου του Σπυρου, ο οποιος εκανε μπαλονακι πριν μια βδομαδα και τωρα ειναι καλα, και κανει το καλυτερο παστιτσιο του κοσμου και τα πιο ωραια μπιφτεκια που υπαρχουν και τον αγαπαω πολυ και εχουμε την ιδια μερα γενεθλια και λοιπα τετοια μελο.

Και ειπα γενεθλια και θυμηθηκα τα γενεθλια μου που ειχα πει να γραψω 27 facts για μενα, αλλα δεν καταφερα να συγκεντωσω ουτε 5 με καποιο ενδιαφερον για τον υπολοιπο κοσμο, εκτος απο την μανα μου ή εναν γκομενο που θα εχει μαγευτει απο την προσωπικοτητα μου και θα ακουει ο,τι μαλακια μου κατεβει και θα με κοιταει στα ματια και...οκ, οκ, εκτος απο την μανα μου.

Επισης εχω αλλο ενα κειμενο για του Αγιου Βαλεντινου το ειχα γραψει σε μια χαρτοπετσετα, καποια στιγμη θα την σκαναρω, για να μην χαθει και το χασω (προφανως) και βασικα παιζει και να την εχω χασει ηδη ή να την εχω χρησιμοποιησει να σκουπισω την μυτη ή τον κωλο μου.

Και αν εκανα το δευτερο, να σκουπισα τον κωλο μου, θα το θυμομουν, γιατι ηταν πολυ απαλο το χαρτι, και θα ηταν μια αισθηση που ο κωλος μου δε θα ειχε ξεχασει με τιποτα, και γενικα ειναι ωραιο να βαζεις τον κωλο σου σε περιπετειες, χωρις αυτες να ειναι σεξουαλικες -εδω σας θελω-. Να για παραδειγμα εγω μια φορα τον χρονο τουλαχιστον, καθομαι στην μπανιερα και κατουραω, αλλο πραγμα, αλλη αισθηση, η οριζοντιοτητα της επιφανειας της μπανιερας, η κρυα πορσελανη, ο ηχος του ζεστου υγρου να πεφτει απο ψηλα, η γνωση οτι δινεις σε ενα αντικειμενο νεα χρηση, οτι το προαγεις... Σας το συνιστω ανεπιφυλακτα.

~Και βασικα ρε μαγκες, βαριεμαι τα κλισε θεματα.~