Chantez à l'âne, il vous fera des pêts
La petite chanteuse á grand cul.
mardi, décembre 01, 2009
Uh!
Working title: The sound that the mother makes when the baby breaks
Αρχιζω να γραφω και δεν ξερω που θα καταληξει το ολο πραγμα. Θελω να πιω κατι να αλλαξει η γευση αλλα δεν υπαρχει τιποτα που να με καλυβει μεσα ή εξω απο το ψυγειο και η αναγκη μου δεν ειναι τοσο μεγαλη που να δικαιολογει την επισκεψη στο περιπτερο και την αυξηση της εντροπιας του συστηματος μου. Μπαλότσα, τι ωραια λεξη, ισα μωρη μπαλοτσα, ακουω εδω και ωρα ενα των πιξιζ, πηρα κατι τέρα μουσικης απο εναν φιλο και παλι αυτο ακουω, ξεκινησα προγραμμα 30 εβδομαδων για μαραθωνιο, δεκαπενταυγουστο θα παω με τα ποδια στην παναγια την <ταδε>, μια οποιαδηποτε αρκει να απεχει 46145.013 γιαρδες, για να κοινωνησω, ειμαι στην δευτερη μερα, σημερα ετρεξα τρια μιλια, πηρα καινουργιο κομπιουτερ με δεκαεξι κομα τεσερα ιντσες οθονη, τωρα για την ακριβεια φιξαρω τον υπολογιστη και περναω τους ντραηβερς για τον πλοτερ των 42 ιντσων, ο θεε μου, μετατρεπομαι σε ρουφιανο των Imperial Units.
Το τειχος του Βερολινου ηταν το τελευταιο ευχαριστο γεγονος της ανθρωποτητας, την στιγμη που συνεβει ομως, οχι μετα, μετα ενταξει ο γκρομπατσοφ διαφημισε την πιτσα χατ και ο αλκετας παναγουλιας πηρε ολα τα βυσματα στο μουντιαλ της αμερικης και γιναμε οι πουτανες της διοργανωσης, αυτο ηθελα να πω οταν ξεκινησα να γραφω, οχι για την μπαλα, για την ανθρωποτητα, οτι μετα το θεμα γαμηθηκε, μες στην μιζερια ειμαστε, επισης εχω παρατηρησει πως ολο και περισσοτεροι αντρες βγαζουν αλαρμ στις εθνικες οδους και κατουρανε στο πλαι του δρομου και πως οι εγκυες γυναικες γυρω μου εχουν αυξηθει, ποπο πρεπει να θεριζουν ο αποιος διαβητης και οι απαγωγες απο εξωγηινους αυτον τον καιρο.
Εξω βρεχει αλλα ειναι παραξενη βροχη τιποτα δεν εχει γινει μουσκεμα, σαν να μην βρεχει κατα μια εννοια, χτες ονειρευτηκα την στιγμη που θα τερματιζα τον μαραθωνιο της Βοστωνης, δεν ειμαι σιγουρη οτι εχει μαραθωνιο η Βοστωνη βεβαια, παιζω με τις πιθανοτητες, ρε γαμωτο ποσο γαμαει το τραγουδι, αμα γουσταρα εναν τωρα αυτο θα του εγραφα πρωτο στο σιντι, ρε ποσο καιρο εχω να γραψω σιντι σε καποιον, η εποχη αυτη περασε για παντα, νομιζω δε θα γραψω ποτε ξανα σιντι σε καποιον, λες και θα το ακουσει, μωρε μηπως να πατησω ντιλιτ, μαλακιες γραφω, να παω σπιτι να διαβασω γουοτσμεν ή προυστ ή τιποτα απο αυτα. Ωραια θα ηταν να πηγαινα σημερα να πιω ενα μπουκαλι μποζολε νουβο με παρεα, οχι με παρεα, με την ελενα, ναι, και να ακουω τζαζ, αχ τι μποεμ που ειμαι, γαμω τα ατομα, ζωάρα κανω,αυριο να φαω ψαρι και πατατουλες βραστες οπως στις διαφημισεις με ενα κυματακι βουτυρο να αργολιωνει και λιγη πρασιναδα απο πανω (ανιθος; πρασο; φρεσκο κρεμμυδακι;), τωρα που θα τρεχω χρειαζομαι πολλους υδατανθρακες, ε ρε κατι μακαροναδες που θα φαω, we're chained ρε γαμιολη.
Αρχιζω να γραφω και δεν ξερω που θα καταληξει το ολο πραγμα. Θελω να πιω κατι να αλλαξει η γευση αλλα δεν υπαρχει τιποτα που να με καλυβει μεσα ή εξω απο το ψυγειο και η αναγκη μου δεν ειναι τοσο μεγαλη που να δικαιολογει την επισκεψη στο περιπτερο και την αυξηση της εντροπιας του συστηματος μου. Μπαλότσα, τι ωραια λεξη, ισα μωρη μπαλοτσα, ακουω εδω και ωρα ενα των πιξιζ, πηρα κατι τέρα μουσικης απο εναν φιλο και παλι αυτο ακουω, ξεκινησα προγραμμα 30 εβδομαδων για μαραθωνιο, δεκαπενταυγουστο θα παω με τα ποδια στην παναγια την <ταδε>, μια οποιαδηποτε αρκει να απεχει 46145.013 γιαρδες, για να κοινωνησω, ειμαι στην δευτερη μερα, σημερα ετρεξα τρια μιλια, πηρα καινουργιο κομπιουτερ με δεκαεξι κομα τεσερα ιντσες οθονη, τωρα για την ακριβεια φιξαρω τον υπολογιστη και περναω τους ντραηβερς για τον πλοτερ των 42 ιντσων, ο θεε μου, μετατρεπομαι σε ρουφιανο των Imperial Units.
Το τειχος του Βερολινου ηταν το τελευταιο ευχαριστο γεγονος της ανθρωποτητας, την στιγμη που συνεβει ομως, οχι μετα, μετα ενταξει ο γκρομπατσοφ διαφημισε την πιτσα χατ και ο αλκετας παναγουλιας πηρε ολα τα βυσματα στο μουντιαλ της αμερικης και γιναμε οι πουτανες της διοργανωσης, αυτο ηθελα να πω οταν ξεκινησα να γραφω, οχι για την μπαλα, για την ανθρωποτητα, οτι μετα το θεμα γαμηθηκε, μες στην μιζερια ειμαστε, επισης εχω παρατηρησει πως ολο και περισσοτεροι αντρες βγαζουν αλαρμ στις εθνικες οδους και κατουρανε στο πλαι του δρομου και πως οι εγκυες γυναικες γυρω μου εχουν αυξηθει, ποπο πρεπει να θεριζουν ο αποιος διαβητης και οι απαγωγες απο εξωγηινους αυτον τον καιρο.
Εξω βρεχει αλλα ειναι παραξενη βροχη τιποτα δεν εχει γινει μουσκεμα, σαν να μην βρεχει κατα μια εννοια, χτες ονειρευτηκα την στιγμη που θα τερματιζα τον μαραθωνιο της Βοστωνης, δεν ειμαι σιγουρη οτι εχει μαραθωνιο η Βοστωνη βεβαια, παιζω με τις πιθανοτητες, ρε γαμωτο ποσο γαμαει το τραγουδι, αμα γουσταρα εναν τωρα αυτο θα του εγραφα πρωτο στο σιντι, ρε ποσο καιρο εχω να γραψω σιντι σε καποιον, η εποχη αυτη περασε για παντα, νομιζω δε θα γραψω ποτε ξανα σιντι σε καποιον, λες και θα το ακουσει, μωρε μηπως να πατησω ντιλιτ, μαλακιες γραφω, να παω σπιτι να διαβασω γουοτσμεν ή προυστ ή τιποτα απο αυτα. Ωραια θα ηταν να πηγαινα σημερα να πιω ενα μπουκαλι μποζολε νουβο με παρεα, οχι με παρεα, με την ελενα, ναι, και να ακουω τζαζ, αχ τι μποεμ που ειμαι, γαμω τα ατομα, ζωάρα κανω,αυριο να φαω ψαρι και πατατουλες βραστες οπως στις διαφημισεις με ενα κυματακι βουτυρο να αργολιωνει και λιγη πρασιναδα απο πανω (ανιθος; πρασο; φρεσκο κρεμμυδακι;), τωρα που θα τρεχω χρειαζομαι πολλους υδατανθρακες, ε ρε κατι μακαροναδες που θα φαω, we're chained ρε γαμιολη.
