Chantez à l'âne, il vous fera des pêts

photo by Nikos Katsaros

...Στάθηκα να τους παρατηρήσω για λίγο πριν ξεκινήσει η συνέντευξη.Η καταπληκτική ομοιότητα του τραγουδιστή, κιθαρίστα και πιανίστα των Empty Frame, Αντώνη Βαβαγιάννη, με τον Tanji Vavayaneen, τον Ισλανδό μέντορα-παραγωγό-πρώην γκόμενο της Bjork, ήταν κάτι παραπάνω από προφανής και αινιγματική. Η μοναδική γυναικά του συγκροτήματος η Ισιδα Μουζά (τσέλο), φτιαγμένη από στόφα γνήσιας σταρ, ήδη βομβάρδιζε τη γκαρσόνα με παράλογες απαιτήσεις ζητώντας σουμάδα, βυσσινάδα και λικέρ μαστίχας με ονομασία προέλευσης. Ο Παναγιώτης Φέτσης (μπάσο, φωνή) , κάπνιζε Γκουλαζ μπλε και με κάθε φυσηγμα καπνού, παριζιάνικος αέρας από την Quartier latin θροιζε τα φυλλα με τις σημειώσεις μου. Ο Χρήστος Καλλιμάνης (κιθάρα, μαντολίνο) γνήσιος εστέτ της τέχνης τόνιζε ότι το cd που ετοιμάζουν θα απαγορεύεται να αναπαραχθεί σε εξέδρες άντλησης πετρελαίου. Και ο Ματθαίος Δακουτρος (βιολί), απλά απουσίαζε, προσπαθώντας να αυτοπροσδιοριστεί όπως μου είπαν οι υπόλοιποι (Ματθαίος, Μαθιός, Μάθιου ή Σπάηντερ-μαν;) Αλλά η φήμη ότι ο ντράμερ τους Μπάμπης Βασσιλιάδης, ξέρει μουσική με έκανε να ξεκινήσω αμέσως τις ερωτήσεις....


Χρήστος: ...Όχι βέβαια, προσπαθούμε να του μάθουμε ασφαλώς. Μα πως βγήκε αυτή η φήμη;
Αντώνης: Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουμε και στη σύνθεση των τραγουδιών .Μας φέρνει στίχους που διαρκώς απορρίπτουμε. Είναι όλοι ίδιοι: “Βαράω τα τύμπανα, δε μου μιλάει κάνεις, είμαι μόνος μου, είμαι μουσικός, κάνεις δε με πιστεύει” κτλ.
Μπάμπης: Η αλήθεια είναι ότι η σύνθεση μιας μελωδίας είναι πιο εύκολη στην κιθάρα .Φέρνει ο καθένας τις ιδέες του και πάνω στην βασική, χτίζεται το κομμάτι. Πάντως στα τραγούδια μας η μελωδία με τον στίχο δεν συμβαδίζει απαραίτητα.


Συνήθως για τι μιλάνε τα τραγούδια σας; Στα ισπανικά για παράδειγμα υπάρχει απόδοση 1.10 να ακουστεί η λέξη Corazón .
Χρ.: Ε ξέρεις τα γνωστά, περηφάνια, αρία φυλή...(γέλια)
Ισις: Του Χρήστου έχουν το ρήμα τρέχω, του Αντώνη σπίτι...
Παναγιώτης: Εγώ επηρεάζομαι από την πόλη.


Και αν ισχύει αυτό, τότε πως δεν έχετε γράψει κάποιο τραγούδι για το πολεοδομικό παράδοξο, τη σύγχρονη Ατλαντίδα της χωροταξίας, ότι ενώ υπάρχουν Νέα και Άνω δεν υπήρξαν ποτέ Κάτω και Παλιά Λιόσια.
Χρ.: Μη νομίζεις ότι δεν μας απασχολούν τέτοια θέματα. Το ίδιο αίνιγμα είναι και η Κάτω Κυψέλη, και αν θες τη γνώμη μου, για μένα, το Κάτω Χαλάνδρι είναι πολύ ψηλά.
Αντ.: Και γω ώρες ώρες τρομάζω για τον αν ζούμε στην χούντα της άφαντης Νέας Ελβετίας . Ενας κόσμος αλλοτριωμένος με ρολόγια και τυριά με τρύπες ίσως να μην είναι και τόσο μακρινός.


Δηλαδή το ταργκετ γκρουπ σας είναι οι κάτοικοι των Κάτω Λιοσίων και της Κάτω Κυψέλης;
Μπ.: Δεν υπάρχει ταργκετ γκρουπ, όταν ξεκινάς ένα συγκρότημα δεν πρέπει να έχεις αυτή τη λογική. Ο ιδανικός ακροατής είμαι εγώ καταρχάς, κλισε, αλλα ισχύει. Αν με ικανοποιεί δεν με ενδιαφέρει να αρέσω σε άλλους. Πάντως σαφώς απευθυνόμαστε σε ένα κοινό που ασχολείται σοβαρά με τη μουσική.
Παν.: Σαφώς δεν έχουμε απαιτήσεις από ένα 15-χρονο που θέλει γκάζια, δυνατές μουσικές να μας ακούσει διεξοδικά, εμείς απευθυνόμαστε σε ανθρώπους που αφιερώνουν χρόνο και προσοχή να ακούσουν ένα δίσκο. Και τελικά οι ιδανικοί ακροατές είναι αυτοί που έρχονται στις συναυλίες και αφήνουν μπουρμπουαρ.
Αντ.: Δεν θέλω να ακουστεί ελιτίστικο, αλλά εφόσον αρέσει κάτι στην αισθητική μας δεν θα το αλλάζαμε για το κοινό.
Ισις: Για μένα είναι σημαντικό να ακούσουν τη μουσική μας όσοι περισσότεροι γίνεται .Να έχουν πρόσβαση σε αυτό που κάνουμε. Αν κάποιος δεν μπορεί να εκφραστεί παίζοντας ο ίδιος μουσική να γίνει μεσώ ημών. Γι' αυτό και οι συναυλίες ειναι σημαντικές. Ε,και βέβαια να αγοράσουν τον δίσκο.


Γιατί επιλέξατε να κάνετε τη συναυλία σας μια μέρα πριν αυτή της Madonna; Με το χέρι στην καρδιά, φοβηθήκατε μήπως σας φάει κόσμο;
Χρ.: Βασικά, με πήρε η ίδια η Madonna και με παρακάλεσε. Είμαστε παλιοί φίλοι.


Δηλαδή είσαι ο τρίτος άνθρωπος στο γάμο της;
Αντ.: Όχι, βασικά ο Χρήστος έπαιζε στο La isla bonita, έκανε τον τίγρη στο βιντεοκλίπ και από τότε διατηρήσανε φιλική σχέση. (γελια)
Χρ.: Είναι τιμή μου που παίζω σε ένα τέτοιο φεστιβάλ αυτή τη βδομάδα που διανύουμε. Πρώτα η J.Lo το περασμένο Σάββατο, μετά εμείς αυτή τη Παρασκευή στο Κύτταρο και την επόμενη μέρα, η Madonna. Τα καταφέραμε να είναι μικρότερο όνομα από μας η J.Lo.
Αντ.: Μικρότερο επειδή έχει μόνο τρία γράμματα


Με ποιους άλλους θα θέλατε να παίξετε μαζί;
Με τον Nick Cave, ή τον Nick Drake, αν δεν είχε πεθάνει.


Πανω στον τάφο του Nick Drake, που είναι μια βασική επιρροή σας, είναι γραμμένος ένας από τους τελευταίους του στίχους “now we rise/and we are everywhere”. Εσείς, τι θα γράφατε πάνω στην ταφόπλακα του συγκροτήματος σας, όταν χορτασμένοι και πάμπλουτοι το διαλύσετε;
Χρ.: Έχουμε ένα καινούργιο τραγούδι που λέγεται “Funeral for a living”. Είναι ένα είδος memento mori.Εναλλακτικα θα γράφαμε “Σκάστε να κουρδίσω”.


Άλλη μια δύσκολη ερώτηση. Στο demo σας, το “Take over the city”, το πρώτο σας τραγούδι είναι το Caravan. Θέλω να μου πείτε, ομοιότητες, διαφορές ή απλώς μιλάμε για μια απλή διασκευή του τραγουδιού του Στέλιου Ροκκου “το δικό μου το καραβάνι”;
Χρ.: Βασικά ήταν δάνειο γιατί ήταν και ο Ρόκκος στο la isla bonita. Στο δίσκο σαφώς και θα υπάρχουν κρεντιτς.


Δηλαδή ο Ρόκκος είναι μια παράλειψη από τις επιρροές σας. Οι οποίες είναι λίγο αντιφατικές Leonard Cohen μαζί με QOTSA.
Αντ.: Η αρχική ιδέα του συγκροτήματος ήταν να είμαστε πιο κοντά προς Cohen και Cave, πιο μελωδικό αποτέλεσμα, αλλά όσο παίζαμε εξελίχθηκε πολύ διαφορετικά από αυτό που είχαμε ξεκινήσει και μπήκαν πιο δυνατά στοιχεία. Σαφώς τα πράγματα που ακούς και σου αρέσουν γίνονται μια ενδιαφέρουσα μίξη στο τέλος.


Η ιδέα για τα έγχορδα όπως το βιολί και το τσέλο ήταν από την αρχή;
Αντ.: Από την πρώτη στιγμή που αποφασίσαμε να φτιάξουμε το συγκρότημα, ένα μεθυσμένο μεσημέρι του 2005, θέλαμε ένα πρότζεκτ με βιολί και τσέλο. Τότε βέβαια δεν είχαμε στο μυαλό μας την Ίρις, δεν την γνωρίζαμε καν.
Ίρις: Μόλις είχα γυρίσει από Ιταλία και ένας φίλος, φίλου, έδωσε ένα demo στα παιδιά. Δώσαμε blind date στο Σύνταγμα. Μου είχαν πει ότι θα φοράνε σκούφο, τους είχα πει ότι θα κρατάω μια τσάντα με πούλιες. Δυσκολεύτηκα να τους εντοπίσω βέβαια. Είχα ρωτήσει όσους φορούσαν σκούφο εκείνη την μέρα. Τελικά έκανα αναπάντητη για να δω που χτυπάνε. (γελια)
Χρ.: Δε φταίμε εμείς. Έκανε ότι είπε, αλλά οι πούλιες πάνω στην τσάντα της ήταν τρεις και μικροσκοπικές
Αντ.: Η πρώτη της ερώτηση ήταν αν παίζουμε Πεγκυ Ζηνα. Καταλαβαίνεις λοιπόν τι θα μπορούσαμε να παίζουμε τελικά (γέλια)


Αν τα τραγούδια σας ήταν σάουντρακ για κάποια ταινία τι θα ηταν αυτή;
Μπ.: Jarmusch, Jarmusch, Jarmusch...
Παν.: Ίσως μουσική για την καινούργια ταινία για παιδιά του φίλου Tarantino.
Μπ.: Πιστεύω ότι η μουσική μας ταιριάζει με εικόνες πολύ όμορφα, βασικά ότι δημιουργεί εικόνες
Ισις: Εγώ όταν παίζω μουσική φαντάζομαι θάλασσα
Αντ.: ναι τον Τιτανικό να βυθίζεται και μες να συνεχίζουμε να παίζουμε (γέλια)


Ερωτήσεις κατανόησης. Θέλω να μου πείτε ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό ακούγοντας τα παρακάτω.
Nick Cave- Μουστάκι
Tom Waits – Θεός (Μπάμπης: Jarmusch)
Radiohead - Ισις: πήγα στη συναυλία τους
Χαριτοδιπλωμενος - Μπροστά από την εποχή του
Γονιδης - Ο Gene Hackman του ελληνικού τραγουδιού

Χατζιδάκις ή Χατζηνάσιος; Χατζηγιάννης
Καζαντζάκης ή Καζαντζίδης; Καζάν ντιπί
Καζαντζάκης ή Καλιτζακης; Μουρατιδης


Είναι αλήθεια ότι εναλλακτικά θα μπορούσατε να λεγόσασταν και “Kostas Tournas Tribute Band”?
Χρ.: Ναι και μάλιστα διασκευάζουμε αυτό το καιρό ένα τραγούδι του το “Τsi michani tsoy chronoy”. Επιμένουμε σε ξένο στίχο.


Ετοιμάζετε δίσκο λοιπόν;
Παν.: Είναι στα σχέδια μας να προχωρήσουμε ένα δίσκο, με τραγούδια από το demo και αρκετά καινούργια.
Χρ.: Οι πιθανότητες είναι μεγαλύτερες σε μικρές δισκογραφικές γιατί στην Ελλάδα η ποπ μουσική είναι αυτή που προωθείται περισσότερο. Αλλά βασικά θέλει πολύ κυνήγι και προσωπική προσπάθεια. Ειδικά για τα ελληνικά συγκροτήματα του χώρου μας το μπάτζετ είναι περιορισμένο και κυρίως απορροφάται από συγκροτήματα με ελληνόφωνο στίχο.
Μπ.: Η δικιά μας μουσική είναι underground και όπως όλα τα underground, στη μουσική τον κινηματογράφο, το θέατρο, τελικά απευθύνεται στο κοινό των 30.000 ατόμων αυτής της πολύς με σοβαρή καλλιτεχνική αναζήτηση
Χρ.: Οι συναυλίες κάνουν τη διάφορα, βγάζεις κάποια χρήματα για τις πρόβες, επικοινωνείς με τον κόσμο, δεν μπορείς στην Ελλάδα απλά να περιμένεις να βγάλεις δίσκο
Ισις: Οι πιθανότητες μέσω του myspace πια είναι μεγαλύτερες στο να φύγει έξω από το να ακουστεί όσο θα θέλαμε εδώ απλά με ένα δίσκο
Αντ.: Ακόμα και οι Earthbound που έχουν και άλλη δράση βέβαια, και τους θεωρούμε από τα καλύτερα ελληνικά συγκροτήματα, έκαναν πολλά χρόνια μέχρι να βγάλουν δίσκο, αλλά παρόλα αυτά είναι από τα λίγα συγκροτήματα που μπορούν να γεμίσουν μεγάλους συναυλιακούς χώρους.


Και πως μπορεί κάποιος να γίνει γκρουπι σας;
Παν.: Να έρχονται στις συναυλίες, και να πετάνε τα σουτιέν τους με όνομα και τηλέφωνο απάνω
Χρ.: Εμείς, και να το γράψεις αυτό, κάνουμε πααααρα πολύ σεξ. και καλό σεξ.


Δηλαδή το “sex, drugs and rock n roll” ισχύει και για σας;
Όχι, εμείς δεν παίζουμε ροκ εν ρολ.


Έχετε αναρωτηθεί πως θα ήταν ο κόσμος αν ο Αργύρης Καμπούρης δεν είχε βάλει τις βολές; Τώρα που η χρυσή εποχή του Λυπιρίδη δύει σιγά σιγά ποιες οι σκέψεις σας;
Χρ.: Πιστεύω ότι τους κραδασμούς από τις βολές του Καμπούρη τις βιώνουμε ακόμα και σήμερα, τον βλέπω στην γειτονιά μου και τρελαίνομαι. Θέλω όμως με την αφορμή αυτή να μιλήσω για ένα μεγάλο ήρωα εκείνων των ημερών που έχει αδικηθεί κατάφορα και επισκιάστηκε από τον αδερφό του, τον Φάνη. Και μιλάω για τον Χρήστο Χριστοδούλου Σκεφτόμαστε σοβαρά να του αφιερώσουμε κάποιο τραγούδι σε αυτόν τον εργάτη της άμυνας, αν όχι όλο το δίσκο.


Και κάτι τελευταίο, για το ονομα του συγκροτηματος σας. Γιατί “Empty Shell?”
(Γέλια)
(Μπουφλες)
(Φατούρο)