Chantez à l'âne, il vous fera des pêts

Στους παροικουντες τα τειχη, μα πως μου ηρθε να πω κατι τετοιο, το εθιστικοτατο "πινω μπαφους και παιζω προ" με συντροφευει στα αγχωτικα ημερομισθια μου στις δημοσιες υπηρεσιες αυτης της χωρας που εχουν την τιμη να με παιδευουν αυτες τις μερες. Δυο ολοκληρες μερες, τεσσερα ατομα αναπαραγαμε αυτον τον ενα και μοναδικο συγκεκριμενο στιχο. Επισης πολυ επαιζε και η δηλωση ενος τρεντι καγκουρα, θα ταν δε θα ταν εικοσι χρονωνανε, απο μια διπλανη παρεα, που ειχε βγει απο το κοτερο στην στερια για κανα δυωρακι ετσι για να ξεμουδιασουν λιγακι τα νεοπλουτα. Ειπεν λοιπον το βορειονοτιοπροαστιακι, με το μαλλι τυπου κοσμοτε, την πετσινη παντοφλα, την πεφτουσα βερμουδιτσα και το βρακι με το μονογραμμα του Σουπερμαν, σκαρφαλωμενο στην καρεκλα του, προκαλοντας χαος και αναστατωση στις γκαρσονες και τις γυρω παρεες, επειδη νομισε πως με μια μπυρα κορονα και την ομιχλη γυρω του απο τα λεφτα της πατρικης περιουσιας θα τον εβαζαμε τσολια στα αρχιδια μας:

Προκυπτει επιτακτικο το χρεος, ε; κατι δεν παει καλα εδω, μονο και μονο επειδη δεν προσθεσε και το ιεροσυλο και καταψευτικο
ειπαμε μπορει να λεει και αληθεια τελικα και αποφασισαμε να τον επιστεψουμε ομαδικως και να ευαγγελιζουμε σε ολο το χωριο την διακυρηξη του.

Μετα, ετσι αλλαζω θεμα παλι χωρις προειδοποιηση, χωρις καμια σχεση με την προηγουμενη αφηγηση, ουτε καν σε υφος, ηρθε μια γιαπωνεζα και μου εκανε μασαζ σε ολο το σωμα ενω ημουν ξαπλωμενη στην ξαπλωστρα -προφανως- και βασικα κουνουσε το μαγιω πανω-κατω ενω μου εκανε κατι λιποδιαλυτικα στα μπουτια και τον γκωλο και μαλλον κερασα λευκη αβυσσαλεα κωλοχαραδρα σε πολυ κοσμο εκεινο το κρισιμο μισαωρακι της εντριβης μου, γιατι μολις σηκωθηκα ολοι θελαν να γινουν φιλοι μου.

Καταληγουμε δηλαδη στο εξης, πως οι εισαγωγες των παραγραφων αυτου του κειμενου ειναι πολυ ακυρες και δεν εχουν καμια σχεση με τα υπολοιπα γραφομενα. Εγραψε κατι για taspam ο Τσαγκαρουσιανος, (τον οποιο μερικες φορες μου ερχεται να τον πω Τσαγκαρουσοπουλο, γι'αυτο προτιμω κυριως να τον αποκαλω "Τσαγκαρ", κωδικοποιημενο και αποδειξη κουλ ατομαρας που ξερει where it's at και τετοια) στην Ελευθεροτυπια το Σαββατο, αλλα εγω εκει που ημουν δεν βρηκα εγκαιρα εφημεριδα και το διαβασα την Κυριακη. Κοιταξα την ημερομηνια στην εφημεριδα και ελεγε Σαββατο 28 Ιουλιου. Α-χα, δηλαδη οταν το διαβασα ηταν Κυριακη 29 Ιουλιου. "Ρε τι μου θυμιζει αυτο το 29", αναρωτηθηκα. Μου πηρε δυο μερες να το θυμηθω, τελικα το θυμηθηκα γι'αυτο και γραφω αυτες εδω τις σειρες.

Με αλλα λογια, να το παλι το εκανα αυτο το ακυρο με τις εισαγωγες, παλια μαζευονταν κατι κουλοι τυποι, τρελαρες, στις πλατειες και ανεβαιναν σε ενα καφασι και διαλαλουσαν την αληθεια τους. Και καθοταν ο κοσμος ο περαστικος και τους ακουγε και για 5 λεπτακια ελεγε απο μεσα του "πες τα μεγαλε, δικιο εχεις" αλλα μετα τα 5 λεπτα σκεφτοταν "κοιτα ενας γραφικος, παω να φυγω, θα εχει στρωσει τραπεζι η κυρα και θα μουρμουριζει". Αλλα αυτος ο τυπος με το καφασι του, ακομα και αν τον αποπαιρνανε περνουσε στην συνειδηση του κοσμου και οταν καποιος τον μνημονευε ελεγε "ρε κοιτα τον τρελο-Θωμα, καλα τα λεει καμια φορα" και πολλες φορες ευχονταν να ειχαν μισο πνευματικο αρχιδι και το σπιτι αδειο απο κυραδες και υποχρεωσεις για να μπορουν να το κανουν και αυτοι αυτο το κολπο με το καφασι.

Ειρησθω εν παροδω, ειπαμε ακυρες εισαγωγες, τον τελευταιο καιρο, πολλοι ειναι αυτοι που εχουνε παρει ενα καφασι, αλλα αλλου τυπου, διαδικτυακου, εχουν ανεβει απανω σε αυτο, και εχουν αρχισει να φωναζουν ο,τι τους περναει απο το νου. Στεκονται και ακουνε και τους αλλους τους τρελους γυρω τους, και αυτοι ανεβασμενοι σε τελαρα, αλλοι πιο ψηλα απο τους αλλους, αλλοι με περισσοτερο κοινο, αλλοι απλα ζωγραφιζουν ή προβαλουν φωτογραφιες, σε αλλα τελαρα ειναι μαζεμενοι δυο και τρεις και ισα ισα που χωρανε, αλλοι δεν εχουν καμια δικαιολογια να παραμενουν απανω απλα ξεκατινιαζονται με παραπλησιους καφασωτους για να μην χασουν το σημειο στην πλατεια. Οι περισσοτεροι απο αυτους, απο εμας δηλαδη, κι εγω ενας απο αυτους ειμαι, καμια φορα εκει που νομιζουν πως ειναι μονοι τους στην μεση της δημοσιας και μιλανε στο κενο, γιατι ολοι οι χωριανοι εχουν παει για φαγητο επειδη ειναι μεσημερι, ριχνουν μια ματια κατω απο το καφασι τους και βλεπουν κοσμο πολλων ειδων, μερικοι εχουν και ενα κολατσιο στο χερι, μιαμ μιαμ φρεσκο ζεστο ψωμακι με φετα και ντοματα, οπα δεν ειναι αυτο το θεμα μου...