Chantez à l'âne, il vous fera des pêts
La petite chanteuse á grand cul.
jeudi, avril 19, 2007
Ησυχες μερες στο Κλισε ΙΙΙ
Οι σακουλες κατω απο τα ματι του ηταν τοσο μεγαλες και τοσο μαυρες που ανετα χωρουσε μεσα το μισο (κυριολεκτικα) Σεχιδέικο. Το προηγουμενο βραδυ ειχε ξενυχτησει δουλευοντας και απολαμβανε τη σαπιλα προσπαθωντας να μεινει ορθιος οσο το δυνατον περισσοτερο. Δεν συνεβαινε και συχνα αυτο αλλωστε και ηθελε να απολαυσει οσο το δυνατον περισσοτερο το αισθημα χρησιμοτητας που ενιωθε.
Κοιταξε το ρολοι του. 18.21
Ιστορικη ωρα, σκεφτηκε.
Εβαλε να δει ενα επεισοδιο lost.
-------------------------------------------------------------------------------
Οι σακουλες σκουπιδιων στο μπαλκονι της ηταν τοσες πολλες και τοσο βρωμερες που ηταν αξιο αποριας πως δεν ειχε αποκτησει ακομα καποιο παρεακι απο γλαρους. Το πηρε αποφαση πως θα ηταν εξαιρετικα χρονοβορο να περιμενει τους γλαρους και μετα να τους εκπαιδευσει κιολας να μεταφερουν αυτοι τις σακουλες στον πλησιεστερο καδο και τους κατεβασε η ιδια. Ταυτοχρονα, προσθεσε αλλη μια υποχρεωση στη λιστα των ανεκπληρωτων υποχρεωσεων, να σφουγγαρισει το σπιτι απο τα ζουμια που ετρεξαν.
Την Κυριακη το πρωι, το διχως αλλο.
Μετα φροντισε να λειπει απο το σπιτι εκεινη την ωρα.
Κοιταξε το ρολοι της.19.40
Ηρωικη ωρα, σκεφτηκε.
Πηρε τον Γιαννη τηλεφωνο και τον ξυπνησε για να παει γυμναστηριο. Ο ρολος του προσωπικου υπενθυμιστη υποχρεωσεων (αγωνες Κυπελλου του βαζελου, γιορτες φιλων) επρεπε να ειχε αρχισει να την κουραζει αλλα η αληθεια ηταν πως απολαμβανε οσο το δυνατον περισσοτερο αυτο το αισθημα χρησιμοτητας. Κατεβασε το ακουστικο και σκεφτηκε να ξαναπαρει για να τον ξυπνησει και αλλιως. Και τι να του ελεγε; Δεν το εκανε.
Ο Σαφας τι να κανει αραγε;
Πληκτολογησε.
2421041784.
Μιλαει. Θα παρω αργοτερα.
Δεν πηρε.
----------------------------------------------------------------------------
Το επεισοδιο τελειωσε, το ιδιο και οι αντοχες του. Κοιταξε το ρολοι του. 19.41.
....., δεν σκεφτηκε τιποτα.
Του ηρθε ομως μια ακατανικητη επιθυμια να μιλησει λιγο με καποιον πριν λιποθυμησει απο την εξαντληση.
Πληκτρολογησε.
2421041784.
Ελα ρε μαλακα Σαφα, τι λεει;
Καλα. Εδω.
Πες κανα νεο ρε μαλακα. Καλα;
Τι νεο; Τιποτα. Καλα.
Ελα ρε πες κανα νεο.
Δεν εχω σου λεω ρε. Εσυ καλα;
Τα ιδια. Εσυ, δε μπορει ρε μαλακα, κανα νεο;
Μαλακα, ακου με καλα. Αμα δεν αλλαξουμε μυαλα, ποτέ δε θα εχουμε νεα...Ποτέ.
Κοιταξε το ρολοι του. 18.21
Ιστορικη ωρα, σκεφτηκε.
Εβαλε να δει ενα επεισοδιο lost.
-------------------------------------------------------------------------------
Οι σακουλες σκουπιδιων στο μπαλκονι της ηταν τοσες πολλες και τοσο βρωμερες που ηταν αξιο αποριας πως δεν ειχε αποκτησει ακομα καποιο παρεακι απο γλαρους. Το πηρε αποφαση πως θα ηταν εξαιρετικα χρονοβορο να περιμενει τους γλαρους και μετα να τους εκπαιδευσει κιολας να μεταφερουν αυτοι τις σακουλες στον πλησιεστερο καδο και τους κατεβασε η ιδια. Ταυτοχρονα, προσθεσε αλλη μια υποχρεωση στη λιστα των ανεκπληρωτων υποχρεωσεων, να σφουγγαρισει το σπιτι απο τα ζουμια που ετρεξαν.
Την Κυριακη το πρωι, το διχως αλλο.
Μετα φροντισε να λειπει απο το σπιτι εκεινη την ωρα.
Κοιταξε το ρολοι της.19.40
Ηρωικη ωρα, σκεφτηκε.
Πηρε τον Γιαννη τηλεφωνο και τον ξυπνησε για να παει γυμναστηριο. Ο ρολος του προσωπικου υπενθυμιστη υποχρεωσεων (αγωνες Κυπελλου του βαζελου, γιορτες φιλων) επρεπε να ειχε αρχισει να την κουραζει αλλα η αληθεια ηταν πως απολαμβανε οσο το δυνατον περισσοτερο αυτο το αισθημα χρησιμοτητας. Κατεβασε το ακουστικο και σκεφτηκε να ξαναπαρει για να τον ξυπνησει και αλλιως. Και τι να του ελεγε; Δεν το εκανε.
Ο Σαφας τι να κανει αραγε;
Πληκτολογησε.
2421041784.
Μιλαει. Θα παρω αργοτερα.
Δεν πηρε.
----------------------------------------------------------------------------
Το επεισοδιο τελειωσε, το ιδιο και οι αντοχες του. Κοιταξε το ρολοι του. 19.41.
....., δεν σκεφτηκε τιποτα.
Του ηρθε ομως μια ακατανικητη επιθυμια να μιλησει λιγο με καποιον πριν λιποθυμησει απο την εξαντληση.
Πληκτρολογησε.
2421041784.
Ελα ρε μαλακα Σαφα, τι λεει;
Καλα. Εδω.
Πες κανα νεο ρε μαλακα. Καλα;
Τι νεο; Τιποτα. Καλα.
Ελα ρε πες κανα νεο.
Δεν εχω σου λεω ρε. Εσυ καλα;
Τα ιδια. Εσυ, δε μπορει ρε μαλακα, κανα νεο;
Μαλακα, ακου με καλα. Αμα δεν αλλαξουμε μυαλα, ποτέ δε θα εχουμε νεα...Ποτέ.
mercredi, avril 11, 2007
Spoiler warning
SPOILER STARTS HERE
ΠΡΟΣΟΧΗ! ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!
ΜΗΝ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ.
ΕΓΩ ΣΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΑ ΠΑΝΤΩΣ.
ΑΓΝΟΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ BOLD ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ.
ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΑΣ.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ Ε;
Ε ΤΟΤΕ ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΤΕ.
ΕΓΩ ΣΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΑ ΠΑΝΤΩΣ.
ΑΓΝΟΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ BOLD ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ.
ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΑΣ.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ Ε;
Ε ΤΟΤΕ ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΤΕ.
Στο τελος του κειμενου, η πρωταγωνιστρια η οποια εχει δολοφονησει τον αντρα της χτυπωντας τον με το παγωμενο ποδαρακι αρνιου στο κεφαλι, επειδη ειναι σατραπης, μαγειρευει το οπλο του εγκληματος (διδεται και η συνταγη) και την σκαπουλαρει απο τον ανακριτη της αστυνομιας.
SPOILER ENDS HERE
ENJOY
ENJOY
...Ακουσε την πορτα να ανοιγει.
Θα πεταξει τα κλειδια του στον καναπε.
Τα πεταξε.
Θα κλασει ή θα ρευτει.
Εκανε και τα δυο.
Θα παει στο μπανιο.
...τρεχοντας...
Θα ερθει στη κουζινα, θα ανοιξει την εφημεριδα, θα ρωτησει τι φαι εχουμε σημερα.
...Παλι κρεας μωρη μαλακισμενη; Να με πεθανεις στις χολιστερινες θελεις;
ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝ ΞΕΠΑΓΩΣΕΙ; ΘΑ ΜΕ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ ΣΗΜΕΡΑ ΠΩΣ ΤΗΝ ΕΙΔΕΣ ΜΩΡΗ ΗΛΙΘΙΑ; ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΟΛΗ ΜΕΡΑ; ΓΑΜΙΟΣΟΥΝ ΜΩΡΗ ΣΑΥΡΑ;
Δεν αντεξε αλλο.
Ενω αυτος διαβαζε τα προσωπα και προσωπεια και μολις ειχε παρατηρησει οτι ο Μιχαηλιδης εχει blog και οτι να το τσεκαρει αυριο στη δουλεια οταν θα λειπει ο προισταμενος, του ηρθε κατακεφαλα. Ο ηχος απο το κεφαλι που εσπαγε καθως το κρυο αρνησιο μπουτακι χτυπουσε πανω του ακουστηκε σαν χαλκας που εσπαγε. Μια αλυσιδα 20 χρονων ξεφτιλισμων, ξυλου μεχρι λιποθυμιας και αριθμου χριστοπαναγιων που αν ηταν ευρω θα ηταν μεγαλυτερο απο τα λεφτα που ειχαν μοιρασει τα ελληνικα τηλεπαιχνιδια μεσα σε ενα χρονο (προ φορων). Τελος. Εσπασε. Το κρανιο.
Το αιμα που ετρεξε απο την μυτη καλυψε το σχολιο του καιρου και δεν φαινοταν καλα. Δεν πειραζει. Θα εμπαινε στο blog του να τον διαβασει. Εκανε μαθηματα κομπιουτερ εδω και μηνες, ειχε ανακαλυψει και τα blogs τελευταια και ξεχνιοταν καμια φορα με τις ωρες στη σχολη. Αυτο εκανε και σημερα και ειχε αργησει να γυρισει.
Καθως εβαζε το μπουτακι στο φουρνο με πατατες να σιγοψηνεται, σκεφτηκε οτι θα ηταν καλη ιδεα να βαλει λιγο κραγιον πριν βγει για να ψωνισει (αλλοθι και φετα δοχειου που της ειχε τελειωσει απο χτες). Πηγε στο μπανιο. Ανοιξε το ντουλαπι με τις πετσετες και εβγαλε απο το βαθος το τσιγκινο κουτακι απο τα μπατερ κουκις που ειχε μεσα τα φαρμακα. Και το κραγιο της. Το τελευταιο που αγορασε. Πριν 20 χρονια. Σαπιο μηλο. Σαν τον γαμο της, σαν την μυρωδια που ειχε μετα απο χρονια το καλλυντικο της.
Αφησε ανοιχτη την πορτα πισω της, δεν συναντησε κανεναν στην εισοδο, τα καλα της μονοκατοικιας, και πηγε στο σουπερ να περιμενει.
Οταν γυρισε, ειδοποιησε σοκαρισμενη την αστυνομια. (Οι τιμες στα τυρια στα υψη, ειναι να μην σοκαρεσαι;)
Ο αστυνομος ηταν ευγενεστατος, και γλυκας, της ειπε να περασει απο το τμημα και να ζητησει τον ιδιο. Αστυνομο α βαθμου Ματσαμπλοκο. Γραφειο 11 στο ισογειο. Ανρθωποκτονιες.
Ξερετε ποιος θα ειχε κινητρο κυρια μου;
Τι να σας πω, ειχε πολλους εχθρους στην χρηματιστηριακη. Εγινε και αυτος ο σαλος με τα ομολογα τωρα τελευταια. Ηταν εντιμος ο αντρας μου, θα μιλουσε, ειχε στοιχεια μου ελεγε. Εκει μου παει το μυαλο, τι αλλο να πω.
Εκλαψε. Απο χαρα. Αλλα δεν το ειπε.
Θα βοηθησει πολυ να βρουμε το οπλο του εγκληματος. Βασικο για να ξεκινησουμε απο καπου. Χμ, δυσκολη υποθεση.
Βασιζομαι πανω σας αστυνομε Ματσαμπλοκο...Μεσημεριασε ομως. Πεινασατε; Εχω φτιαξει αρνακι στο φουρνο με πατατες. Να σας βαλω λιγο; Τι να το κανω εγω τωρα πια, ενα ατομο...Ξαναδακρυσε (ειχε ξεσυνηθισει την μασκαρα και την ετσουζαν τα ματια)
Ε δεν μπορω οταν εχω υπηρεσια, δεν κανει, αλλα... πρεπει να πω πως μου εχει σπασει την μυτη, δεν θα ελεγα οχι για ενα κομματακι... Πως το φτιαχνετε; Βαζετε και σκορδακι;
Μπολικο...
Θα πεταξει τα κλειδια του στον καναπε.
Τα πεταξε.
Θα κλασει ή θα ρευτει.
Εκανε και τα δυο.
Θα παει στο μπανιο.
...τρεχοντας...
Θα ερθει στη κουζινα, θα ανοιξει την εφημεριδα, θα ρωτησει τι φαι εχουμε σημερα.
...Παλι κρεας μωρη μαλακισμενη; Να με πεθανεις στις χολιστερινες θελεις;
ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝ ΞΕΠΑΓΩΣΕΙ; ΘΑ ΜΕ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ ΣΗΜΕΡΑ ΠΩΣ ΤΗΝ ΕΙΔΕΣ ΜΩΡΗ ΗΛΙΘΙΑ; ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΟΛΗ ΜΕΡΑ; ΓΑΜΙΟΣΟΥΝ ΜΩΡΗ ΣΑΥΡΑ;
Δεν αντεξε αλλο.
Ενω αυτος διαβαζε τα προσωπα και προσωπεια και μολις ειχε παρατηρησει οτι ο Μιχαηλιδης εχει blog και οτι να το τσεκαρει αυριο στη δουλεια οταν θα λειπει ο προισταμενος, του ηρθε κατακεφαλα. Ο ηχος απο το κεφαλι που εσπαγε καθως το κρυο αρνησιο μπουτακι χτυπουσε πανω του ακουστηκε σαν χαλκας που εσπαγε. Μια αλυσιδα 20 χρονων ξεφτιλισμων, ξυλου μεχρι λιποθυμιας και αριθμου χριστοπαναγιων που αν ηταν ευρω θα ηταν μεγαλυτερο απο τα λεφτα που ειχαν μοιρασει τα ελληνικα τηλεπαιχνιδια μεσα σε ενα χρονο (προ φορων). Τελος. Εσπασε. Το κρανιο.
Το αιμα που ετρεξε απο την μυτη καλυψε το σχολιο του καιρου και δεν φαινοταν καλα. Δεν πειραζει. Θα εμπαινε στο blog του να τον διαβασει. Εκανε μαθηματα κομπιουτερ εδω και μηνες, ειχε ανακαλυψει και τα blogs τελευταια και ξεχνιοταν καμια φορα με τις ωρες στη σχολη. Αυτο εκανε και σημερα και ειχε αργησει να γυρισει.
Καθως εβαζε το μπουτακι στο φουρνο με πατατες να σιγοψηνεται, σκεφτηκε οτι θα ηταν καλη ιδεα να βαλει λιγο κραγιον πριν βγει για να ψωνισει (αλλοθι και φετα δοχειου που της ειχε τελειωσει απο χτες). Πηγε στο μπανιο. Ανοιξε το ντουλαπι με τις πετσετες και εβγαλε απο το βαθος το τσιγκινο κουτακι απο τα μπατερ κουκις που ειχε μεσα τα φαρμακα. Και το κραγιο της. Το τελευταιο που αγορασε. Πριν 20 χρονια. Σαπιο μηλο. Σαν τον γαμο της, σαν την μυρωδια που ειχε μετα απο χρονια το καλλυντικο της.
Αφησε ανοιχτη την πορτα πισω της, δεν συναντησε κανεναν στην εισοδο, τα καλα της μονοκατοικιας, και πηγε στο σουπερ να περιμενει.
Οταν γυρισε, ειδοποιησε σοκαρισμενη την αστυνομια. (Οι τιμες στα τυρια στα υψη, ειναι να μην σοκαρεσαι;)
Ο αστυνομος ηταν ευγενεστατος, και γλυκας, της ειπε να περασει απο το τμημα και να ζητησει τον ιδιο. Αστυνομο α βαθμου Ματσαμπλοκο. Γραφειο 11 στο ισογειο. Ανρθωποκτονιες.
Ξερετε ποιος θα ειχε κινητρο κυρια μου;
Τι να σας πω, ειχε πολλους εχθρους στην χρηματιστηριακη. Εγινε και αυτος ο σαλος με τα ομολογα τωρα τελευταια. Ηταν εντιμος ο αντρας μου, θα μιλουσε, ειχε στοιχεια μου ελεγε. Εκει μου παει το μυαλο, τι αλλο να πω.
Εκλαψε. Απο χαρα. Αλλα δεν το ειπε.
Θα βοηθησει πολυ να βρουμε το οπλο του εγκληματος. Βασικο για να ξεκινησουμε απο καπου. Χμ, δυσκολη υποθεση.
Βασιζομαι πανω σας αστυνομε Ματσαμπλοκο...Μεσημεριασε ομως. Πεινασατε; Εχω φτιαξει αρνακι στο φουρνο με πατατες. Να σας βαλω λιγο; Τι να το κανω εγω τωρα πια, ενα ατομο...Ξαναδακρυσε (ειχε ξεσυνηθισει την μασκαρα και την ετσουζαν τα ματια)
Ε δεν μπορω οταν εχω υπηρεσια, δεν κανει, αλλα... πρεπει να πω πως μου εχει σπασει την μυτη, δεν θα ελεγα οχι για ενα κομματακι... Πως το φτιαχνετε; Βαζετε και σκορδακι;
Μπολικο...
mercredi, avril 04, 2007
4η Απριλιου: Παγκοσμια ημερα comments
Νιωσε spammer, (david santos δηλαδη) για μια μερα...
Προσφερε χαρα σε αλλους fellow bloggers και καντους να νιωσουν argyrenies, Νικοι Δημου, kwlogries, pascalies...
Ή ακομα καλυτερα μπες σε blogs που ποτε δεν ειχες επισκεφτει και εφαρμοσε τακτικες ολαπουτανισμου (credit @ downhill)...
Διοτι αγαπητε μου, ζεις μεγαλες στιγμες...
Διοτι σημερα ειναι η πρωτη...
Ή ακομα καλυτερα μπες σε blogs που ποτε δεν ειχες επισκεφτει και εφαρμοσε τακτικες ολαπουτανισμου (credit @ downhill)...
Διοτι αγαπητε μου, ζεις μεγαλες στιγμες...
Διοτι σημερα ειναι η πρωτη...
dimanche, avril 01, 2007
Παραβολες- the making of
Παρατηρησα ενα communication breakdown στην κατανοηση του προηγουμενου κειμενου και θα ηθελα να κανω κατι γι'αυτο.
Παρακαλω πατηστε στον παρακατω συνδεσμο:
Παρακαλω πατηστε στον παρακατω συνδεσμο:
