Chantez à l'âne, il vous fera des pêts

Κανεις διαιτα, για να πετυχεις το ιδανικο. Απεχεις, μηπως και συγκινησεις τη ζυγαρια των συναισθηματων σου και γειρει προς τα σενα οριστικα. Ασκητικα περνας εξω απο τυροπιταδικα και ανασαινεις τη λαγνα λαδιλα τους αλλα αντιστεκεσαι. Ο στοχος σου ειναι σοβαρος, σκεφτεσαι. Θα σου δωσει πληροτητα.

Τι εκανες μεχρι τωρα αλλωστε; Ουτε καν πραγματικο φαγητο δεν ετρωγες. Φλερταρες με σνακ ολη την ωρα τα οποια και δε σε χορταιναν και στο τελος της ημερας αν προσπαθουσες να τα καταγραψεις, σιγουρα τα μισα θα τα ξεχνουσες. Αδιαφορα κρακερακια για να κοψουν τις λιγουρες σου.

Και προσπαθεις. Αληθεια. Απεχεις. Ελα ομως που δεν μπορεις να συγκινησεις με τιποτα τη κωλο-ζυγαρια. Δε σε θελει ρε παιδι μου τελος. Φταις εσυ; Εισαι οντως αποκρουστικα λιποσαρκος, μηπως παρα εισαι large; Μηπως παλι φταιει η ζυγαρια που ψαχνει αποστεωμενα απο ουσια μοντελα για αψυχα ντεφιλε; Οπως και να 'χει αυτο εχει αρχισει να σε ριχνει, πεφτεις για υπνο με ενα στομαχι που γουργουριζει και σου θυμιζει οτι το εχεις για να το γεμιζεις.

Ωσπου καποιος σου σερβιρει μια μακαροναδα. Στην πασαρει κατω απο τα μουτρα σου. Μια ωραια λαχταριστη μακαροναδα. Οχι λες αρχικα, I'll stick with the tuna. Αυτα που εχεις να κερδισεις με την αποχη ειναι περισσοτερα. Ειναι;