Chantez à l'âne, il vous fera des pêts

μου ειπε ο θειος σου ο Βακος οτι σου ετοιμαζει προξενιο με εναν ανηψιο του κουμπαρου του.

Το μπουτι απο το κοτοπουλο εμεινε μετεωρο στο στομα μου απο το ξαφνικο της ειδησης, λες και ποζαρα για πινακα με θεμα ρωμαικο δειπνο σε περιγραφη Βιργιλιου. Αν και μαλλον πιο πολυ εμοιαζα για νεκρη φυση με καλοψημενο πουλερικο και μια λαδια στην μπλουζα. Βρηκα το θαρρος να συνεχισω (την πορεια του κοτοπούλου προς το στομα μου) και να του πω, go on πατερα με ενδιαφερει πολυ αυτο που λες, συνεχισε...

Και συνεχισε λοιπον ο πατερας,

μπιγουεαρ κορη μου! Θα κινηθουνε υπουλα! Το σπιτι του κουμπαρου ειναι ακριβως διπλα στην οικοδομη που επιβλεπεις και σκοπευουν να κανονισουν να περασει ο γαμπρος οταν θα εισαι και συ εκει. Τον δασκαλεψαν να σταματησει και να θαυμασει την νεα διωροφος κατοικια, αυτο το θαυμα του νεοτερου κοσμου που επιβλεπεις (εντωμεταξυ τωρα που το θυμηθηκα, vote for acropolis γαμω τα αρχαια μου, μπας και σταματησουν να μου το στελνουν σε spam e-mails) και μετα να ζητησει να μαθει, τρεμοντας ακομα απο συγκινηση για το μεγαλειο της ανθρωπινης δημιουργιας, ποιος ειναι ο μηχανικος...

___________________________________________________
Τωρα, αν επαιζα σε ταινια του Δαλιανιδη ειναι το σημειο που με παιρνει ο υπνος ή με εχουν βαρεσει με το ροπαλο (ή το μπουτι απο το κοτοπουλο) και εχω πεσει για υπνο και βλεπω το γνωστο ονειρο οπου ακουγεται η μουσικη του Πλεσσα και ειμαι σε ενα μερος που εχει κατι ξυλα και κατι πανια ασπρα για σκηνικα και χορευω με τον Σειληνο ντυμενη στα πιπουλα... Ακολουθει το παραληρημα...

...Και μετα λεει, θα με φερουνε μπροστα του, αυτην τη σκηνη την εχω μες στο μυαλο μου, να ειναι αυτος ντυμενος Αλη Πασας αναμεσα στις σκαλωσιες, να καθεται στον θρονο του απο φελιζολ μεσα στο χωρο που ειναι το κουβουκλιο του ασανσερ, και να με συρουν μπροστα του πανω στο μπετο καθαριοτητος, και να με απιθωσουν στα ποδια του, εμενα, την κυρα Φροσυνη ντυμενη χανουμακι, αλυσσοδεμενη ξωτικη ομορφια (ξωτικη, επειδη ενταξει αφου θα φορεσω που θα φορεσω κουστουμι αποκριατικο, λεω να βαλω και αυτια μυτερα τυπου Λεγκολας)...

Και θα μου πει,

αλλαξε την πιστη σου Μισιρλου, σκλαβα δικια μου γινε.

Και θα του πω,

μηδε την πιστη αλλαζω, μηδε σκλαβα σου γινομαι,

και θα μου πει,

για ξανασκεψου το ρε κουτο γιατι τον τελευταιο καιρο εχεις τοσες πολλες υποχρεωσεις που πρεπει να εισαι σε δυο σημεια ταυτοχρονα για να τα βγαλεις περα, και ουτε να γραψεις κανα κειμενακι που το χεις ορεξη κιολας δεν προλαβαινεις, δε θες λοιπον να με παντρευτεις να δουλευουμε μαζι, να μη χρειαζεται να πληρωνεις υπαλληλο, να κανουμε και κανα παρτακι μπατσελορ να πιουμε τα ξυδια μας και να γινουμε λιαρδα, να πας και κανα ταξιδι με την προφαση οτι ειναι του μελιτος και καλα, ε και ενταξει, που και που θα σου ριχνω και κανεναν, αλλα δε θα σε χαλασει κιολας ε τι λες;

Και θα του πω,

ρε συ σαν καλα να τα λες, θα βρω και χρονο να τελειωσω τα δεκαδες drafts που εχω, θα απαντησω και στα σχολια και ολα καλα και ωραια, ε και θα μου ριχνεις και κανεναν που και που, ενταξει γιατι να με χαλασει κιολας αυτο...

ρε λες...;
ρε λες...;
ΡΕ ΛΕΣ...;