Chantez à l'âne, il vous fera des pêts

"Why" is the only question that bothers people enough to have an entire letter of the alphabet named after it.

The alphabet does not go "A B C D What? When? How?" but it does go "V W X Why? Z."

"Why?" is always the most difficult question to answer. You know where you are when someone asks you "What's the time?" or "When was the battle of 1066?" or "How do these seatbelts work that go tight when you slam the brakes on, Daddy?" The answers are easy and are, respectively, "Seven-thirty-five in the evening," "Ten-fifteen in the morning," and "Don't ask stupid questions."

But when you hear the word "Why?," you know you've got one of the biggest unanswerables on your hands, such as "Why are we born?" or "Why do we die?" and "Why do we spend so much of the intervening time receiving junk mail?"

Or this one:

"Will you go to bed with me?"

"Why?"

There's only ever been one good answer to that question "Why?" and perhaps we should have that in the alphabet as well. There's room for it. "Why?" doesn't have to be the last word, it isn't even the last letter. How would it be if the alphabet ended, "V W X Why? Z," but "V W X Why not?"

Don't ask stupid questions...


Douglas Adams, "The salmon of doubt"


----------------------------------------------------------------------------------------------

Στα πλαισια ενος ισορροπημενου blog, που βριθει (<--επιτηδες δεν εβαλα τονο εδω, ποτε δεν εμαθα που τονιζεται αυτη η λεξη, και ωρες-ωρες αμφιβαλλω και για την υπαρξη της) απο προσωπικα cultural references θεωρησα εσωτερικη αναγκη να ανεβασω αυτο το κειμενο του λατρεμενου μου Douglas Adams. Θελω να τονισω οτι με τον late Adams, ειχαμε την ιδια μερα γενεθλια και αν αυτο σημαινει οτι θα εχω τη μοιρα του, τοτε θα γινω διασημη με τα γραπτα μου, και θα πεθανω νεα πριν βγω στην συνταξη, πραγμα το οποιο σκεφτομαι καθε φορα που φρικαρω με αυτα που χρωσταω στο ΤΣΜΕΔΕ και παρηγοριεμαι.
Επισης διεπιστωσα οτι δεν υπαρχει αυτο που λεμε "weekender greek blogger" και αν υπαρχει λεγεται αλλιως, τελος παντων, το παρον το αφιερωνω σ'αυτους που θα διαβασουν blogs ΚΑΙ αυτο το Σαββατοκυριακο, δηλαδη φοιτητες που κανουν διπλωματικη και απλα freaks του διαδικτυου (cunt me in), δυο κατηγοριες που εχω διαπιστωσει οτι και οι δυο διψανε για trivia.
Επισης σε αυτο το σημειο θα ηθελα να πω, και να φανει ασχετο στα ματια ασχετων, οτι καλο θα ηταν μερικες στιγμες να ζεις την στιγμη χωρις case studies για το τι μπορει να συμβει. Γιατι οι αδεσποτες μερες σου φιλε μου, μπορει να σημαδευουν το μελλον αλλα τελικα πετυχαινουν το γαμημενο το παρον μου.